Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  pszenzyto jare Milewo
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu stosowania azotu w postaci doglebowego nawozu jedno- lub wieloskładnikowego na plon ziarna i białka oraz zawartość składników mineralnych w ziarnie pszenżyta jarego odmiany Milewo. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2010–2011 w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym UWM w Tomaszkowie, na glebie o średniej zasobności w fosfor, potas, cynk i mangan, a niskiej w miedź. Zastosowano zróżnicowane nawożenie azotem w ilości 80 i 120 kg·ha⁻¹ z podziałem na dawki po 40 kg N·ha⁻¹ bez i z dodatkiem mikroelementów (azofoska). Pszenżyto jare plonowało średnio w granicach od 5,40 do 6,85 t·ha⁻¹. Korzystnie na plon białka oddziaływało wyższe nawożenie mocznikiem (120 kg·ha⁻¹), zwiększając jego ilość w poszczególnych latach badań o 6,6 i 6,5%. Skład chemiczny ziarna wskazuje na wysoką wartość odżywczą, lecz ze względu na małe zróżnicowanie trudno jest wskazać, która z form nawożenia jest bardziej efektywna w uprawie pszenżyta jarego Milewo w stosunku do zawartości poszczególnych składników pokarmowych w ziarnie.
Celem pracy było określenie wpływu nawożenia azotem nawozem jedno- lub wieloskładnikowym na zawartość i skład frakcyjny białka ziarna pszenżyta jarego odmiany Milewo. Analiza jakościowa ma pokazać możliwości poprawiania cech wypiekowych ziarna pszenżyta jarego pod wpływem zastosowanych sposobów nawożenia. Po zastosowaniu nawożenia azotem z dodatkiem nawozu wieloskładnikowego w formie azofoski nastąpiły zmiany w zawartości poszczególnych frakcji. Największy udział wśród analizowanych białek właściwych stanowiły białka zapasowe, z przewagą gliadyn w stosunku do glutelin. Świadczy to o znacznej, potencjalnej przewadze lepkich cech białka nad sprężystymi i pogorszeniu wartości technologicznej białka. Ze zwiększeniem poziomu nawożenia azotem z 80 do 120 kg·ha⁻¹ w postaci mocznika i po zastosowaniu mocznika stosowanego razem z azofoską zmniejszała się ilość szkodliwego, wywołującego alergię, białka gliadyn ω i α/β.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.