Z racji bezpośredniej bliskości geograficznej i złożonej sieci powiązań historycznych, politycznych, gospodarczych i społeczno- kulturowych, Unia Europejska od lat sześćdziesiątych buduje relacje z państwami basenu Morza Śródziemnego, regionu zwanego MENA (Middle East and North Africa), przy czym szczególne miejsce w jej polityce zajmują państwa Maghrebu — Królestwo Maroka, Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna i Republika Tunezji. Polityka śródziemnomorska Unii Europejskiej ulegała ewolucji na przestrzeni lat, co zarazem miało -wpływ na jej skuteczność. Artykuł ma na celu prześledzenie tej ewolucji oraz ocenę skuteczności polityki unijnej na przykładzie osiągnięć transformacji państw Maghrebu. Pierwsza część artykułu przedstawia zarys polityki śródziemnomorskiej do 2005 roku tj. do momentu sformułowania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa oraz związanych z nią Planów Działań., Część druga dotyczy okresu późniejszego i zawiera całościową ocenę procesu euro-śródziemnomorskiego, oraz jego implikacji dla Polski jako kraju członkowskiego UE.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.