Wyniki wyszukiwania

1

Ocena mineralizacji organicznych zwiazkow azotu w glebach mineralno-murszowych metoda inkubacji tlenowej i beztlenowej

100%

Turbiak J., Miatkowski Z., Soltysik A.

Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

|

2004

|

tom 03

|

nr 1

3-10

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Zastosowanie orki agromelioracyjnej w rekultywacji gleboko odwodnionej gleby mineralno-murszowej

88%

Miatkowski Z., Cieslinski Z., Turbiak J.

Acta Agrophysica

|

1999

|

tom 23

97-105

Gleby organiczne są szczególnie podatne na przekształcenia hydrologiczne siedlisk. Głębokie odwodnienie związane z eksploatacją zasobów wód głębinowych lub odwadnianiem złóż surowców wyzwala w tych glebach przyspieszone procesy mineralizacji i degradacji masy organicznej. Orka agromelioracyjna powoduje przekształcenie płytkich gleb organicznych podścielonych utworem piaszczystym w gleby, które w górnej warstwie (o miąższości zależnej od głębokości późniejszych uprawek) posiadają utwór organiczno-mineralny o zmiennej zawartości masy organicznej, a głębiej - ukośnie ułożone na przemian warstwy masy organicznej i utworu mineralnego. Wyniki wieloletnich badań polowych wykazały, że orka agromelioracyjna spełnia funkcję ochronną biorąc pod uwagę procesy degradacji fizycznej masy organicznej i całkowicie zabezpiecza, te gleby przed pożarem. Umożliwia także zmianę sposobu użytkowania tych gleb. W niektórych warunkach zabieg len może przyczynić się do obniżenia tempa mineralizacji masy organicznej, Otrzymane wyniki badań dają podstawę do stosowania w praktyce tego typu zabiegu na glebach o podobnej charakterystyce jak na obiekcie badawczym w celu ich ochrony i rekultywacji w siedliskach trwale pozbawionych zasilania gruntowego.

3

Plonowanie roślin na glebach murszowatych Równiny Mazurskiej. I. Wpływ właściwosci gleb na plonowanie żyta ozimego

88%

Lachacz A.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura

|

1994

|

tom 57

45-52

Oceniono plonowanie żyta na glebach mineralno-murszowych, murszowatych właściwych oraz murszastych. Najwyższe plony uzyskano na glebach murszowatych właściwych (śr. 3.5 t/ha), a niższe na murszastych (śr. 2.6 t/ha). Gleby mineralno-murszowe są zawodne dla upraw polowych z powodu wadliwej budowy profilu i okresowego nadmiernego uwilgotnienia. Najsilniejsze związki korelacyjne z plonem wykazały właściwości sorpcyjne oraz zawartość i zapas materii organicznej. Spośród składników pokarmowych jedynie fosfor wykazał istotną korelację z plonem żyta. W przybliżeniu można przyjąć, że optymalna zawartość materii organicznej dla żyta w badanych glebach wynosi ok. 9%.

Ograniczanie wyników

1 Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura

1 Acta Agrophysica

1 Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus

2 Miatkowski Z.

2 Turbiak J.

1 Cieslinski Z.

1 Lachacz A.

1 Soltysik A.

1 2004

1 1999

1 1994

Ocena mineralizacji organicznych zwiazkow azotu w glebach mineralno-murszowych metoda inkubacji tlenowej i beztlenowej

Zastosowanie orki agromelioracyjnej w rekultywacji gleboko odwodnionej gleby mineralno-murszowej

Plonowanie roślin na glebach murszowatych Równiny Mazurskiej. I. Wpływ właściwosci gleb na plonowanie żyta ozimego