Dokonano analizy stopnia i struktury zmian w użytkowaniu gruntów na obszarach wiejskich województwa kujawsko-pomorskiego w latach 1980-2006. Stwierdzono, że w okresie 26 lat nastąpiły znaczne zmiany użytkowania gruntów, polegające na zmniejszeniu powierzchni użytków rolnych na rzecz lasów albo budownictwa i infrastruktury komunikacyjnej w gminach otaczających duże miasta oraz na zmniejszeniu powierzchni wód. Wyłączanie gruntów z użytkowania rolniczego dotyczyło w większym stopniu trwałych użytków zielonych (7,4%), niż gruntów ornych (2,1%), a największa dynamika wyłączania gleb z użytkowania rolniczego wystąpiła w latach 1990-2000. Przeznaczanie gleb użytków rolnych, zwłaszcza gruntów ornych, na cele pozarolnicze odbywało się dość racjonalnie ponieważ obejmowało głównie gleby o niższej jakości rolniczej, a nasilenie ubytku tych gleb w gminach było na ogół tym większe, im gorszej jakości jest pokrywa glebowa na ich obszarze. Na obszarze województwa nasilenie zmian w użytkowaniu gruntów ma charakter mozaikowaty, co wskazuje na lokalne uwarunkowania w gospodarowaniu gruntami.