Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 64

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
"Program of breeding and production of pigs in Poland", as elaborated and approved in 1996 by the Ministry of Agriculture and Rural Development, assumes that a considerable part of productive animals, employed in commercial pig production will consist of hybrids, coming from the planned crossbreeding with the participation of foreign breeds. On the grounds of the conducted studies, we may state that the utilization of the Duroc breed as paternal component in single three-way crossing is fully justified due to very good results in respect of musculature, high weight of the most valuable cuts of carcass, approvable fatness of carcass, expressed by backfat thickness as well as by widely understood meat quality (nutritive value, physico-chemical traits and technological suitability of meat). The Duroc pigs may be also employed in single four-way crossing as crossbreds on paternal side with Pietrain breed (Duroc x Pietrain). Utilization of Duroc boars as paternal component in commercial crossbreeding eliminates negative properties of fresh meat (dryness, stringiness after thermal treatment) in favour of improving its juiciness, taste and tenderness via increase of the participation of intramuscular fat in muscular tissue. On the present level of knowledge, it is possible to state that the Duroc pigs, utilized in single three-way crossing - as paternal component - for production of the high-meat fatteners, constitute the pattern of fatteners, giving high-quality meat (HQ) from the point of view of the producer, consumer as well as of processor.
The present study was aimed at evaluating – for the domestic meat industry – the crosses of Danish pig breeds, originating from mating Landrace‑Yorkshire (LY) sows with Duroc or Duroc-Pietrain (DP) boars, as regards their burdening with RYR1 gene, as well as meat quality and technological value (including hot carcass weight). The studies were conducted on 64 porkers from two genetic groups: LY×D and LY×DP. Within each genetic group two weight classes were separated – 80 kg and 90 kg hot carcass weight. The model values for physicochemical properties and the technological value of meat obtained from LY×D fatteners, irrespective of the weight class (80 kg or 90 kg), as well as the 100% resistance of those animals to stress, fully justify their use for the commercial production of fatteners. In the national programme for commercial production the LY×DP crosses may also be used, though a preference should be made for slaughter at the higher hot carcass weight (90 kg) as a clear improvement was observed of the most important for the processing industry meat quality traits, expressed by the significantly lower drip loss during storage and higher technological yield (TY).
Celem niniejszej pracy było określenie oddziaływania masy tuszy ciepłej i mięsności według klasyfikacji EUROP na uzysk i procentowy udział elementów kulinarnych oraz mięsa przeznaczonego do przetwórstwa pozyskanych z wykrawania części zasadniczych. Badania przeprowadzono w marcu 2001 roku, na tuszach 100 tuczników pogłowia masowego, pochodzących z zaplecza surowcowego jednego z zakładów mięsnych środkowo-wschodniej Polski. Doboru tusz do badań dokonywano bezpośrednio na linii ubojowej według trzech kryteriów: mięsności - oszacowanej aparatem ULTRA-FOM 100 duńskiej firmy SFK-Technology, a sklasyfikowanej według systemu EUROP; masy tuszy ciepłej - w zakresie 75,0-80,0 kg i 80,1-85,0 kg w obrębie każdej z klas EUROP; płci - mając na uwadze jednakowy udział loszek i wieprzków w obrębie każdej klasy mięsności i przedziału masy tuszy ciepłej. Wraz ze wzrostem masy tuszy ciepłej z 75,0-80,0 kg do 80,1-85,0 kg (bez względu na mięsność tusz wieprzowych) stwierdzono statystycznie istotny wzrost uzysku zarówno cennych elementów, tj. polędwicy i karczku, jak również mięsa klasy I, II i III pochodzących z wykrawania, przy niezmienionym, niepotwierdzonym statystycznie ich udziale w tuszy.
Celem pracy była analiza oddziaływania pory roku wykonania uboju i masy tuszy ciepłej na mięsność tusz tuczników z chowu masowego, pochodzących z zaplecza surowcowego jednego z zakładów mięsnych środkowo-wschodniej Polski. Materiał badawczy stanowiło ogółem 8820 tusz zwierząt ubijanych w 2012 roku: zimą (luty) – 1861 szt., wiosną (maj) – 2334 szt., latem (lipiec) – 2127 szt. i jesienią (październik) – 2498 szt. Procentową zawartość mięsa w tuszy oszacowano za pomocą aparatu ultradźwiękowego ULTRA FOM 300 duńskiej firmy SFK-Technology. Dodatkowo, analizowany materiał badawczy podzielono na trzy grupy zróżnicowane masą tuszy ciepłej (MTC): I – MTC <79 kg, II – MTC 79-87 kg i III – MTC >87 kg. Stwierdzono, że pora roku wykonania uboju istotnie różnicowała procentową zawartość mięsa w tuszy oraz grubość mięśnia LD i słoniny. Największą mięsność oraz najmniejsze otłuszczenie badanych tusz odnotowano w grupie tuczników ubijanych zimą. Dokonując uboju zwierząt o masie tuszy ciepłej przekraczającej 87 kg należy liczyć się zarówno ze spadkiem średniej mięsności (o ok. 0,8 p.p.), jak i znacznym wzrostem otłuszczenia (o ok. 2-3 mm) w stosunku do tusz lżejszych (o masie nie przekraczającej 87 kg). Uwzględniając interakcję pory roku i masy tuszy ciepłej, najkorzystniejszymi wartościami analizowanych cech charakteryzowały się tusze o masie od 79 do 87 kg. W zakresie mięsności, jak i grubości słoniny w punkcie S1 tusze te (z wyjątkiem grubości słoniny w punkcie S1 zmierzonej zimą) nie różniły się statystycznie w poszczególnych porach roku od tusz, których masa nie przekraczała 79 kg, zaś grubość mięśnia LD (z wyjątkiem jesieni) miały zbliżoną do tusz najcięższych (o masie powyżej 87 kg).
Celem niniejszej pracy było określenie wpływu masy tuszy ciepłej i mięsności według klasyfikacji EUROP na uzysk oraz procentowy udział mięsa i tłuszczu pozyskanych z rozbioru i wykrawania półtusz wieprzowych. Badania przeprowadzono w marcu 2001 roku, na tuszach 100 tuczników pogłowia masowego, pochodzących z zaplecza surowcowego jednego z zakładów mięsnych środkowo-wschodniej Polski. Doboru tusz do badań dokonywano bezpośrednio na linii ubojowej według trzech kryteriów: mięsności - oszacowanej aparatem ULTRA-FOM 100, duńskiej firmy SFK-Technology i sklasyfikowanej według systemu EUROP; masy tuszy ciepłej - w zakresie 75,0 - 80,0 kg i 80,1 - 85,0 kg w obrębie każdej z klas EUROP; płci - mając na uwadze jednakowy udział loszek i wieprzków w obrębie każdej klasy mięsności i przedziału masy tuszy ciepłej. Wykazano, że w łącznym przyroście masy mięsa i tłuszczu ogółem w półtuszy - w wyniku podniesienia masy tuszy ciepłej o około 5 kg - uzysk mięsa był wysoki, szczególnie w klasach od E do O i wynosił odpowiednio 69% w klasie E, 57% w klasie U, 93% w klasie R i 89% w klasie O. Wskazuje to na duże rezerwy w zakresie odkładania tkanki mięśniowej nawet w grupie tuczników o masie tuszy ciepłej 85 kg - szczególnie w klasach R i O - a tym samym na możliwości efektywnego prowadzenia tuczu do wyższej masy ubojowej bez obniżenia jakości surowca ze względu na jego otłuszczenie.
Celem przeprowadzonych badań było określenie przydatności takich parametrów, jak: zawartość kwasu mlekowego i glikogenu, pH₄₅ oraz przewodność elektryczna (EC₂) w mięśniu Longissimus lumborum (LL) do oceny jakości wieprzowiny. Wymienione parametry oznaczano 45 min post mortem, a dodatkowo przewodność elektryczną mierzono po 2, 3 i 24 h po uboju. Wykazano większą przydatność oznaczania zawartości kwasu mlekowego i EC₂ w mięśniu LL do oceny jakości wieprzowiny. Potwierdzeniem są statystycznie istotne zależności tych parametrów od większości cech fizykochemicznych mięśnia LL. Statystycznie istotna (p ≤ 0,01) ujemna zależność pomiędzy zawartością kwasu mlekowego oznaczonego 45 min post mortem a pH₄₅ mięśnia LL (r = -0,72**) wskazuje na przydatność wykorzystania tych pomiarów do oceny jakości wieprzowiny. Wzrost zawartości kwasu mlekowego (45 min post mortem) o 10 μmol/g tkanki mięśniowej przyczynia się do obniżenia pH45 mięśnia LL aż o 0,1 jednostki.
Celem niniejszej pracy było określenie wpływu masy tuszy ciepłej i mięsności oszacowanej według klasyfikacji EUROP na podstawowe parametry jakości mięsa wieprzowego. Badania przeprowadzono w marcu 2001 roku, na tuszach 100 tuczników pogłowia masowego, pochodzących z zaplecza surowcowego jednego z zakładów mięsnych środkowo-wschodniej Polski. Doboru tusz do badań dokonywano bezpośrednio na linii ubojowej według trzech kryteriów: mięsności - oszacowanej aparatem ULTRA- FOM 100 duńskiej firmy SFK-Technology i sklasyfikowanej według systemu EUROP, masy tuszy ciepłej - w zakresie 75,0-80,0 kg i 80,1-85,0 kg w obrębie każdej z klas EUROP, płci - mając na uwadze jednakowy udział loszek i wieprzków w obrębie każdej klasy mięsności i przedziału masy tuszy ciepłej. Nie udowodniono statystycznie istotnej zależności między zawartością mięsa w tuszy - w zakresie mięsności od 40 do 60% (klasy od O do E) - a jakością pozyskanego mięsa. Największym tempem spadku pH do 35 min po uboju, najwyższym wyciekiem naturalnym określonym w 48., 72. i 96. godz. post mortem oraz najwyższymi stratami mięsa peklowanego w procesie obróbki termicznej (RTN) charakteryzował się surowiec pozyskany od tuczników klasy P.
Celem niniejszej pracy było określenie oddziaływania masy tuszy ciepłej i mięsności według klasyfikacji EUROP na uzysk części zasadniczych z rozbioru półtusz. Badania przeprowadzono w marcu 2001 roku, na tuszach 100 tuczników pogłowia masowego, pochodzących z zaplecza surowcowego jednego z zakładów mięsnych środkowo-wschodniej Polski. Doboru tusz do badań dokonywano bezpośrednio na linii ubojowej według trzech kryteriów: mięsności - oszacowanej aparatem ULTRA- FOM 100 duńskiej firmy SFK-Technology, a sklasyfikowanej według systemu EUROP; masy tuszy ciepłej - w zakresie 75,0-80,0 kg i 80,1-85,0 kg w obrębie każdej z klas EUROP; płci - mając na uwadze jednakowy udział loszek i wieprzków w obrębie każdej klasy mięsności i przedziału masy tuszy ciepłej. Podniesienie masy tuszy ciepłej o około 5 kilogramów (z 75,0-80,0 kg do 80,1-85,0 kg), rozpatrywane niezależnie od umięśnienia tusz, w istotny sposób wpłynęło na wzrost uzysku zarówno cennych części zasadniczych z rozbioru tj. szynki, łopatki, schabu i karkówki. Statystycznie istotny wzrost uzysku masy boczku i żeberek (pŁ0,01) oraz pachwiny i podgardla (pŁ0,05) przy niezmienionym ich procentowym udziale w półtuszy świadczy o mniejszym negatywnym wpływie masy tuszy ciepłej na uzysk omawianych wyrębów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.