Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wycena nieruchomości i ich części składowych jest przedmiotem zaintere­sowania wielu dyscyplin naukowych. Rzeczoznawcy majątkowi to głównie prawnicy, eko­nomiści i geodeci. Nauka jaką tworzą, w sposób naturalny godzi jednak tak różne i odległe dziedziny dla wspólnego pożytku, a ich wiedza ma charakter interdyscyplinarny. Można jednak wysunąć tezę, że w sprawach obliczeń numerycznych związanych z opra­cowaniem obserwacji nikt nie zastąpi geodetów, skutkiem czego wycena nieruchomości wpisała się na stałe w szeroko pojęty zakres geodezji. W czasie recesji gospodarczej spowolnienie wzrostu gospodarczego powoduje spadek po­pytu na nieruchomości oraz mniejsze zainteresowanie usługami osób posiadających upraw­nienia w dziedzinie gospodarki nieruchomościami. Środowisko rzeczoznawców majątko­wych potrzebuje nowych obszarów działalności. Ponieważ nie ma takiej sytuacji na rynku, kiedy nie byłoby konieczne wykonywanie spra­wozdań finansowych, autorka próbuje przedstawić problem wyceny w rachunkowości, opierając się w swoich rozważaniach zarówno na krajowych, jak i na międzynarodowych uregulowaniach prawnych, które w procesie wyceny w rachunkowości powinny być bez­względnie przestrzegane. W pracy omówione zostały źródła prawa krajowego (ustawa o rachunkowości, KSW) i międzynarodowego (MSR, MSW), z których wiedzę do wyceny powinni czerpać rzeczo­znawcy majątkowi. Analizy poparto wcześniejszymi publikacjami.
Duże rzeki nieustannie przeistaczają swoje otoczenie, powodując konieczność aktualizacji całej dokumentacji geodezyjnej z nimi związanej. Wywoływane przez nie zmiany w pierwszej kolejności dotyczą użytków gruntowych. Wiąże się to w sposób bezpośredni z definicją gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi oraz z koniecznością aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków. Praca zwiera opis analiz przeprowadzonych dla sprawdzenia zachodzących w tej materii zmian na przestrzeni ponad trzech dekad. Przedmiot badań stanowią fragment koryta Wisły o długości ponad 13-stu kilometrów. Odcinek ten usytuowany jest przed Krakowem i posiada wyraźne oznaki silnego meandrowania. Omawiane zagadnienie zostało zrealizowane poprzez porównanie dokumentacji powstałej podczas założenia ewidencji gruntów i budynków pod koniec lat 70-tych XX wieku oraz zdjęć lotniczych wykonanych w celu aktualizacji i modernizacji bazy danych LPIS w 2009 roku.
5
63%
Służebność gruntowa to ograniczone prawo rzeczowe, które obciąża nieruchomość w celu zwiększenia użyteczności innej nieruchomości. Szczególnym rodzajem służebności jest droga konieczna. Ustanowienie jej polega na wyznaczeniu drogi prowadzącej do drogi publicznej przez nieruchomość sąsiadującą z tą drogą na rzecz nieruchomości która dostępu do niej nie ma lub ma dostęp utrudniony. Jej szczególność polega na tym, że właścicielowi nieruchomości, która nie ma dostępu do drogi publicznej przysługuje roszczenie do właścicieli gruntów sąsiednich o ustanowienie drogi koniecznej za wynagrodzeniem. Współcześnie instytucja służebności drogi koniecznej najczęściej znajduje zastosowanie w przypadku działów spadku, zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego małżonków oraz zbycia części nieruchomości. Treścią pracy jest prawny aspekt ustanowienia służebności drogi koniecznej oraz procedura ustalania wynagrodzenia za jej ustanowienie.
Aglomeracja krakowska to obszar zajmujący powierzchnię ponad 4 tys. km2. Składa się na niego 51 gmin zamieszkiwanych przez blisko 1,5 miliona osób. Jego ośrodkiem centralnym jest Kraków. Strefa zewnętrzna składa się ze strefy podmiejskiej oraz zewnętrznej strefy otaczającej. Pierwsza z nich to 12 gmin bezpośrednio graniczących z miastem wojewódzkim. Stanowi ona tak zwaną „sypialnię Krakowa”. Znaczny procent jej populacji to migranci wahadłowi, uczący się i pracujący w mieście. Zaznaczyć należy, że zbiorowość zamieszkująca te tereny, to nie tylko ludność rdzenna. Wielu mieszkańców to ludność napływowa, a właściciele tutejszych nieruchomości nabywają je ze względu na sąsiedztwo Krakowa. Mają oni możliwość posiadania własnego domu poza ośrodkiem miejskim i jednoczesną sposobność szybkiego dojazdu do niego. Spowodowało to niebywale gwałtowny rozwój rynku nieruchomość w gminach ościennych. Publikacja ta ma na celu ukazać preferencje nabywców nieruchomości na rynku, na terenach wcześniej użytkowanych rolniczo we wspomnianej strefie aglomeracji w ciągu ostatnich lat.
Ustalenie stanu prawnego nieruchomości jest kluczową kwestią w jej obrocie. Dotyczy to nie tylko określenia granic, ale też właściciela nieruchomości. Zabezpieczeniem prawnym wszelkich takich transakcji jest instytucja Ksiąg Wieczystych i ich rękojmia. Problem stanowią te nieruchomości, dla których jedynym dowodem nabycia jest akt własności ziemi wydany na podstawie ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych z dnia 26 października 1971 r. Dochodzić może do zakwestionowania samego dokumentu lub próby jego unieważnienia, jednak sprostowanie informacji w nim zawartych nie jest obecnie wykonalne. Możliwe jest również, że pomimo założenia księgi wieczystej, osoba do niej nie wpisana dysponować będzie AWZ, wskazując siebie jako właściciela. Kolejne problemy wynikać mogą z konieczności ustalenia, czy nieruchomość objęta tym aktem stanowi współwłasność majątkową, czy odrębny majątek oraz, czy praw do niej nie roszczą sobie właściciele nieruchomości sąsiednich. Pomimo upływu prawie 39 lat od uchwalenia wyżej wymienionej ustawy, na rynku pojawiają się takie nieruchomości, dla których jedynym potwierdzeniem własności jest właśnie akt własności ziemi. W przypadku braku księgi wieczystej najlepszym rozwiązaniem wydaje się wstrzymanie procesu sprzedaży nieruchomości do momentu jej ustanowienia. Proces ten znacznie komplikuje się, gdy osoby wskazane w tym dokumencie nie żyją. Wówczas procedura ta wydłuża się o postępowanie spadkowe, a stronę sprzedającą tworzą wszyscy prawomocni spadkobiercy, co wymaga ich jednomyślnej zgody na zbycie nieruchomości.
Obecna praktyka geodezyjna z powodzeniem wykorzystuje komputeryzację i informatyzację. Nawet najprostsza praca nie może zostać wykonano bez chociażby najmniejszego udziału metod cyfrowych. Zdarza się jednak że geodeta musi wykorzystać materiały archiwalne, w tym klasyczne mapy ewidencyjne. Niejednokrotnie okazuje się, że koniecznie jest przetworzenie takich danych do postaci cyfrowej. W przypadku map papierowych oraz matryc i pierworysów, nie jest to trudne. Wymaga jednak od wykonawcy wiedzy o możliwych zagrożeniach w przypadku nieumiejętnego przeprowadzenia takiego postępowania. Mapy klasyczne należy oczywiście zeskanować a następnie skalibrować, czyli dokonać transformacji do układu, w którym wykonane ma zostać opracowanie. Celem autorów, którzy przedstawiają zagadnienie w świetle podstawowych prac geodezyjnych, jest ukazanie jak trudno dobrze przygotować mapy w formacie cyfrowym oraz ustrzec wykonawców geodezyjnych przed zbyt dużym zaufaniem do otrzymanych wyników bez konfrontacji ich z rzeczywistością.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.