Celem pracy było zbadanie wpływu dodatku całych i rozdrobnionych błyskawicznych płatków jęczmiennych na jakość ciasta i pieczywa pszennego. Badaniom poddano mąkę pszenną oraz jej mieszanki pszenno-jęczmienne, przy czym płatki były dodawane w ilości 5, 10 i 15% w postaci rozdrobnionej, a także w całości. W mące pszennej typu 550 zbadano podstawowe właściwości fizyczno-chemiczne. Przeprowadzono również analizę farinograficzną oraz liczbę opadania dla ciasta pszennego oraz ciast pszenno-jęczmiennych. Stwierdzono, że w miarę zwiększania dodatku płatków jęczmiennych wzrasta wodochłonność mąki i liczba opadania. Następnie został przeprowadzony próbny wypiek laboratoryjny metodą jednofazową. Zaobserwowano, że wzrost udziału płatków jęczmiennych powodował spadek objętości uzyskanego pieczywa. Otrzymane pieczywo przechowywano przez 24, 48 i 72 godziny. W trakcie przechowywania badano zmiany tekstury miękiszu uzyskanego pieczywa. Stwierdzono, że dodatek obu postaci płatków błyskawicznych jęczmiennych (całych i rozdrobnionych) powodował istotne statystycznie zmiany twardości miękiszu pieczywa w stosunku do próby kontrolnej.
Przeprowadzona praca badawcza miała na celu określenie wpływu czasu rozrostu końcowego, tzw. „garowania", na jakość bułek „kajzerek" otrzymanych metodą odroczonego wypieku. Materiał doświadczalny stanowiło mrożone ciasto pszenne, które podczas odroczonego wypieku było poddawane w różnym czasie garowaniu wynoszącym 30, 40, 60, 80 lub 90 minut. Przed zasadniczymi badaniami wykonano analizę podstawowych właściwości mąki pszennej typ 500, oraz zbadano cechy fizyczne ciasta z niej otrzymanego. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono że: zmiany czasu końcowego rozrostu miały wpływ na wygląd zewnętrzny pieczywa oraz jakość jego miękiszu. Bułki otrzymane z ciasta garowanego 80 i 90 minut miały większą objętość w stosunku do próby świeżej kontrolnej, natomiast bułki otrzymane z ciasta garowanego 30 i 40 minut były znacznie mniejsze. Stwierdzono, iż optymalny czas garownia, po uprzednim rozmrożeniu kęsów ciasta powinien wynosić 60-80 minut, natomiast bułki, które przekroczyły ten czas przestają przypominać "kajzerkę".
Celem pracy było określenie wpływu mrożenia ciasta na jakość gotowego wyrobu. Materiałem doświadczalnym była mąka pszenna typu 750. Ciasto wytworzone z mąki podzielono na 3 porcje, z których pierwsza nie była fermentowana, drugą fermentowano przez 1 godz., a trzecią przez 1,5 godz., a następnie mrożono w temp. -70°C przez 24 godz. Każdą porcję ciasta przechowywano w temp. -18°C przez 7, 14 i 30 dni. Wykonano także próbę kontrolną bez mrożenia oraz próbę z 3% dodatkiem polepszacza i 5% dodatkiem drożdży. W części doświadczalnej przeanalizowano podstawowe właściwości mąki pszennej typu 750 oraz zbadano cechy fizyczne ciasta z niej otrzymanego. Wraz z wydłużaniem czasu mrożenia ciasta następowało regularne zmniejszanie objętości i wzrost twardości miękiszu pieczywa. Stwierdzono, że większą objętość miało ciasto bez przeprowadzania fermentacji przed zamrożeniem. Nie osiągnięto również znacznej poprawy jakości ciasta przy równoczesnym dodatku polepszacza i zwiększonej ilości drożdży. Badania wykazały, że korzystnym rozwiązaniem jest jak najkrótszy czas mrożenie ciasta, a następnie, po rozmrożeniu jego fermentacja.
W artykule przedstawiono badania dotyczące jakości pieczywa pszennego drobnego otrzymanego metodą odroczonego wypieku. Dla uzyskania wysokiej jakości bułek oraz dla maksymalnego zmniejszenia zmian zachodzących bezpośrednio po wypieku, zasto¬sowano polepszacze piekarskie, przeznaczone przede wszystkim do pieczywa mrożonego. Przygotowane ciasto dzielono na kęsy, pakowano w torebki polietylenowe po 50 szt. i mrożono szokowo w temperaturze -37 —390Cprzez 47-52 minuty, a następnie przechowywano w temperaturze -180C w czasie do 12 godzin.
The aim of these studies was to examine the effect of addition of four oat forms on the physical properties of wheat dough and quality of sponge‑fatty cakes. The research material consisted of wheat flour type 450 and the grain of two naked (Akt and Polar) and two husked (Dukat and Sprinter) oat varieties. The physicochemical analysis was performed on wheat flour and oat grains, which was followed by the investigation into the effect of oat flour (5, 10 and 15%) on the structural rheological characteristics of wheat dough. Farinographic analyses were carried out as well. Next, sponge-fatty cakes were baked with an addition of oat flour. Then the final products were evaluated in a sensory test and their selected physicochemical properties were analysed. The contents of dietary fibre and its water soluble and insoluble fractions were examined. The addition of different oat forms resulted in an increase in dough water absorption and development time. It also caused an increase in contents of the total dietary fiber as well as its water soluble and insoluble fractions in confectionery.
Podstawę naszego pożywienia według piramidy żywieniowej powinny stanowić produkty zbożowe otrzymane z pełnego ziarna, bogate w błonnik pokarmowy, związki mineralne i witaminy. Do grupy tych produktów możemy zaliczyć mieszanki typu musli zawierające w swoim składzie płatki zbożowe, suszone i kandyzowane owoce, nasiona i orzechy. Celem pracy była charakterystyka wybranych rodzajów płatków śniadaniowych typu musli dostępnych w sieciach handlowych poprzez analizę składu chemicznego oraz badania mikrobiologicznego. W badanych próbach przeprowadzono ocenę mikrobiologiczną (ogólną liczbę drobnoustrojów, liczbę pleśni i drożdży, liczbę przetrwalników bakterii mezofilnych tlenowych) oraz składu chemicznego (wilgotność, zawartość białka ogółem, tłuszczu i popiołu całkowitego). Ogólna liczba drobnoustrojów we wszystkich musli mieściła się w zakresie od 5,0 × 10⁰ do 1,1 × 10² jtk/g. Przeprowadzona ocena mikrobiologiczna wykazała, że musli różniły się między sobą pod względem zawartości pleśni i drożdży. Zawartość białka mieściła się w przedziale od 7,4 do 12,57% i była wyższa niż deklarowana przez producenta na opakowaniu. Zawartość substancji mineralnych, czyli popiołu, wahała się od 1,25 do 1,81%. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż na rynku galanterii śniadaniowej w kategorii produktów musli istnieje wiele produktów różniących się składem i technologią produkcji.
Przeprowadzona praca badawcza miała na celu znalezienie zależności pomiędzy jakością dopieczonych bułek kajzerek i czasem ich zapiekania w procesie odroczonego wypieku. Materiał doświadczalny stanowiły bułki kajzerki -wyprodukowane z mąki pszennej typ 500. Bułki użyte w doświadczeniu zapiekane były w czasie 7, 9 lub 11 minut w tej samej przewidzianej procesem technologicznym temperaturze i przechowywane przez 24, 36 i 78 godzin. Próbę kontrolną stanowiły bułki poddane normalnemu procesowi -wypieku. W części doświadczalnej wykonano analizę podstawowych -właściwości mąki pszennej typ 500, otrzymanego z niej ciasta oraz oceniono organoleptycznie otrzymane pieczywo. W zależności od czasu przechowywania najlepsze parametry uzyskały bułki zapiekane przez 7 lub 11 minut. Ocena organoleptyczna potwierdziła niewielkie różnice pomiędzy bułkami świeżymi i -wytworzonymi w procesie odroczonego -wypieku.
Investigations were conducted on the level of the overall proteolytic activity in flour fractions as well as fine and bruise bran, obtained from four varieties of wheat (‘Zyta’, ‘Pegassus’, ‘Sukces’, ‘Tonacja’), subjected to pre-harvest sprouting. Moreover, an analysis was conducted on the effect of pre-harvest sprouting on the functional properties of flour, determining the physical properties of gluten and dough. The analyses included a determination of crude protein, non-protein nitrogen, wet gluten, proteolytic activity and the rheologic properties of dough. The studies ended with a trial baking, with vitamin C and vital gluten added as improvers to the flour from pre-harvest sprouted grain. In all the milling fractions the overall proteolytic activity increased as result of sprouting, the highest increase being recorded for variety ‘Tonacja’. Simultaneously, in all the fractions tested an increased level of non-protein nitrogen was observed. Flour obtained from pre-harvest sprouted grain was characterised by an increased water holding capacity and the dough by poorer rheologic properties. Bread obtained from flour from pre-harvest sprouted grain was of insufficient quality. The use of improvers (vital gluten and vitamin C) as a rule resulted in favourable palatability and physico-chemical changes in bread