Nazwa jagoda kamczacka powszechnie odnosi się do owoców Lonicera caerulea L., uznanych przez Japończyków za „eliksir życia”. Jagoda kamczacka, wschodząca komercyjna uprawa owoców w Ameryce Północnej, od wieków znana jest z leczniczych właściwości wśród mieszkańców Rosji, Japonii i północno-wschodnich Chin. Ma ona wyższą zawartość kwasu askorbinowego i antocyjanów niż inne jagody znane ze swoich właściwości prozdrowotnych. Zawartość witaminy C w owocach jagody kamczackiej w przedziale od 29 do 187 mg/100 g jest wyższa niż w innych źródłach witaminy C, takich jak pomarańcze, truskawki i maliny. Antocjany głównie cyjanidyna-3-O-glukozyd to główna antocyjanina występująca w jagodzie, zawierająca ok. 79-92% całkowitej zawartości antocyjanów i ponad 60% wszystkich polifenoli. Znaczące dowody wskazują na istotne właściwości przeciwutleniające, protekcyjne na serce, przeciwzapalne, neuroprotekcyjne, przeciwnowotworowe i przeciwcukrzycowe preparatów z jagody kamczackiej, bogatej w związki polifenolowe w in vitro, jak i in vivo. Niniejszy przegląd omawia znaczenie in vitro i przedkliniczne cytoprotekcji za pośrednictwem jagody i zapobiegania chorobom. Jagody te mogą być wykorzystywane jako składniki potencjalnej żywności funkcjonalnej, dietetycznych suplementów antyoksydacyjnych, jak również naturalnych produktów prozdrowotnych, ukierunkowanych na określone choroby przewlekle i metaboliczne