Omówiono rozwiązywanie problemów środowiska kulturowego w polityce przestrzennej. Środowisko kulturowe charakteryzuje się ciągłością trwania, co można uznać za swoisty proces samoczynny i jedno z istotnych uwarunkowań polityki przestrzennej. Nakładające się na siebie pozytywne i negatywne warunki, zjawiska, działania wywołują sytuacje konfliktowe, których eliminowanie lub łagodzenie należy do ustawowych zadań administracji publicznej. Dziedzictwo kulturowe powinno być traktowane jako stymulator rozwoju, który zapewnia zachowanie tożsamości kulturowych i podnoszenie jakości życia. W artykule nie zostały poruszone zagadnienia współczesnego dziedzictwa kulturowego, które przedstawione będą w następnym artykule - po ukończeniu II etapu prowadzonego obecnie problemu badawczego.