Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Omówiono sposoby zawierania umów na dzierżawę państwowych gruntów rolnych, która jest obecnie podstawową formą gospodarowania nieruchomościami wchodzącymi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Wychodząc od zasady swobody umów przedstawiono okoliczności, które w oparciu o obowiązujące normy prawne powodują jej ograniczenie. Ponadto przedstawiono kluczowe elementy umowy z punktu widzenia interesu dzierżawcy. Rozważania prowadzą do wniosku o wyższym znaczeniu ochrony interesu publicznego niż trwałości gospodarowania na dzierżawionym gruncie przez dzierżawcę.
The agricultural land lease represented a primary form of agricultural areas management of the State Treasury. One of the elements of legal protection of the lessee with the aim of securing the durability of production business, and thereby often the survival of the farms after the termination of that relation, is a special form of leased land acquisition. Among the special forms of purchase one can enumerate: a pre-emption right, the right of precedence acquisition, lease with the purchase option and the way of land privatisation provided in the Act of September, 16th 2011. This paper is an attempt to assess these instruments from the point of view of its aim execution. Since it appears that the legal position of lessees is relatively weak and the powers they are entitled to are questionable in practice.
Od 2003 r. w krajach Unii Europejskiej (UE) zauważa się istotne zmiany w zasobach i strukturach ziemi rolniczej. W związku z przeprowadzoną reformą Wspólnej Polityki Rolnej (reforma Fischlera) oraz rozszerzeniem UE w 2004 r. o 10 państw, można doszukiwać się związku zachodzących przeobrażeń w strukturach agrarnych z wprowadzeniem nowych warunków wspierania rolnictwa europejskiego. W artykule próbowano zidentyfikowć grupy państw, dla których można by wskazać zbieżne dynamiki omawianych struktur, co umożliwiłoby określenie determinantów występujących przekształceń. W tym celu posłużono się aglomeracyjną analizą skupień metodą Warda. Przeprowadzone analizy wykazały, iż w związku z różnorodnością cech określających zasoby i struktury ziemi rolniczej, również w przypadku zmian struktur agrarnych nie można wskazać cech uniwersalnych dla krajów UE-25.
Wraz z osiągnięciem wewnątrz Unii Europejskiej samowystarczalności żywnościowej, zasoby ziemi przeznaczonej pod produkcję rolną ulegają zmniejszeniu na rzecz usług rolnośrodowiskowych oraz dóbr publicznych. W opracowaniu przeprowadzono analizę zmian zasobów gruntów rolnych w 27 krajach członkowskich UE w latach 1990-2008. Zlokalizowane oraz zweryfi kowane przy pomocy testu Chow’a istotne punkty zwrotne wskazują na wpływ zmian w instrumentarium Wspólnej Polityki Rolnej oraz rozszerzenia UE w 2004 i 2007 r. na kształtowanie się zasobów ziemi rolniczej w krajach członkowskich. Co więcej, największe natężenie zachodzących zmian występuje w państwach o najkrótszym stażu w zjednoczonej Europie.
Wraz z rozwojem gospodarczym oraz ewolucją celów i instrumentów wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej następuje zmiana zasobów ziemi rolniczej oraz struktura jej wykorzystania. W pracy przedstawiono dynamikę struktury użytków rolnych w państwach członkowskich UE w latach 2003-2007 z uwzględnieniem czynników determinujących zachodzące procesy, w tym idei rozwoju zrównoważonego. Przeprowadzone obserwacje wskazują na wysoce zróżnicowany charakter zmian wykorzystania ziemi w poszczególnych państwach.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Restructuring farm-running entities - legal aspects

100%
The Act of 9 November 2018 on debt restructuring for farm-running entities introduced, into Polish law, certain instruments aimed at improving the financial liquidity of agricultural enterprises, which are insolvent or threatened with insolvency, and ultimately, enhancing their competitiveness in the EU market. These instruments consist of providing state aid in the form of subsidies to the interest of restructuring loans or loans for financing the repayment of debt arising in connection with conducting agricultural activity, as well as providing by the National Support Centre for Agriculture (KOWR) state aid in the form of guarantees securing the repayment of the restructuring loan, and taking over by KOWR a farm-running entity’s debt arising in connection with conducting agricultural activity in exchange for the transfer of ownership of their property to the State Treasury. The solutions enacted function in parallel to the possibility of making an arrangement with creditors and effecting remedial actions based on the provisions of Restructuring Law. The aim of the article is to evaluate the enacted regulations from the point of view of their consistency with the provisions of Restructuring Law, their compliance with the principles and objectives presented in the justification of the bill, and the expected results. Interpretation of intent and systemic interpretation of legal acts was used, with the application of historical and logical methods. Following the analysis carried out, it was concluded that with the regulations currently in force, the objectives of the act assumed by the legislator and the anticipated results will not be achieved in full.
W związku z funkcjonowaniem większości państw Europy w ramach Unii Europejskiej, coraz częściej podejmuje się studia z zakresu procesów unifikacji wybranych zmiennych charakteryzujących kraje należące do klubu konwergencji. Artykuł ma na celu poznanie, czy pomiędzy państwami członkowskimi UE następuje ujednolicenie struktury agrarnej. Przyjmuje się przy tym, że determinantami tego zjawiska jest podobieństwo zasobów pod względem ilościowym i jakościowym oraz struktury ziemi rolniczej. Założenie to poddano ocenie w latach 2003-2010 przy wykorzystaniu analizy konwergencji grup państw należących do UE, które wyróżniono w wyniku analizy skupień Warda. Przeprowadzone badania wskazują, że w Unii Europejskiej nie występują procesy unifikacji struktur agrarnych.
Celem badań była ocena instrumentów prawych pozwalających na stałe lub okresowe obniżenie wysokości czynszu w przypadku dzierżawy nieruchomości rolnych Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa (ZWRSP), jak również wskazanie okoliczności, które umożliwiają Agencji Nieruchomości Rolnych (ANR) podniesienie czynszu dzierżawnego. Czynsz stanowi konieczny element każdej umowy dzierżawy. Spłatę zobowiązania zapewnić powinny uzyskiwane przez dzierżawcę pożytki, jednak w związku z uzależnieniem działalności produkcyjnej w gospodarstwach rolnych od wielu czynników egzogenicznych, zarówno wolumen pożytków danego rodzaju, jak i ich wartość są w zasadzie niemożliwe do oszacowania ex antę. Konsekwencją są trudności w regulowaniu zobowiązań czynszowych. Pomimo szerokiego wachlarza instrumentów wsparcia dzierżawców, okazuje się, iż zastosowanie tych narzędzi jest ograniczone przez regulacje prawne lub uzależnione od uznaniowości ANR. Nowe zasady pozwalające na podwyższenie wysokości zobowiązania powodują, iż dzierżawa państwowych gruntów rolnych stanowi coraz mniej korzystną, z punktu widzenia użytkownika, formę pozyskiwania gruntów do produkcji rolnej.
Dzierżawa po 1992 roku stanowiła w Polsce podstawową formę gospodarowania gruntami rolnymi Skarbu Państwa. Była preferowana zarówno ze strony państwa, ze względu na możliwość szybkiego rozdysponowania mienia, jak i przez rolników, z uwagi na konieczność zaangażowania mniejszych jednorazowych nakładów finansowych, które mogły zostać przeznaczone na cele produkcyjne i inwestycyjne. W ostatnich latach zmniejsza się znaczenie dzierżawy jako sposobu obrotu państwowymi gruntami rolnymi na rzecz sprzedaży, co wynika z jednej strony z rosnącego popytu na ziemię rolniczą, a z drugiej – z polityki rządu oraz działań podejmowanych przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Wyrazem zmian w tym zakresie jest nowelizacja ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi, która od dnia 3 grudnia 2011 roku wprowadziła znaczące zmiany w zakresie omawianego stosunku zobowiązaniowego [Ustawa... 2011]. Przyjęte regulacje mają na celu przyspieszenie prywatyzacji państwowych zasobów ziemi, której przeprowadzenie nastąpi w pierwszej kolejności poprzez wyłączenie części dzierżawionych użytków rolnych z gospodarstw wielkoobszarowych, a także z przeznaczenia na sprzedaż gruntów, w stosunku do których dzierżawy zostaną zakończone. W artykule autor stara się ocenić wpływ wprowadzonych regulacji na rolę dzierżawy w obrocie gruntami rolnymi z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Należy się spodziewać, iż w związku z nowym kształtem przepisów instytucja ta znajdzie zastosowanie przede wszystkim w przypadku małych działek, a jednocześnie zainteresowanie dzierżawą jako formą powiększenia gospodarstw przez rolników indywidualnych ulegnie zmniejszeniu.
W pracy przedstawiona została ocena poziomu życia gospodarstw domowych wyodrębnionych według grup społeczno-ekonomicznych i liczby osób w Polsce w 2006 roku. Do pomiaru wykorzystano miernik syntetyczny oparty na metodzie TOPSIS. Przeprowadzona analiza wykazała znaczne zróżnicowanie poziomu życia gospodarstw domowych. Największą jego wartością cechowały się gospodarstwa pracujące na własny rachunek, liczące do pięciu osób, oraz pracowników, liczące do dwóch osób. Natomiast najniższy poziom życia zaobserwowano w dwuosobowych gospodarstwach rolników oraz najbardziej licznych gospodarstwach emerytów i rencistów. Duże zróżnicowanie w poziomie zaspokojenia potrzeb w zakresie poszczególnych dóbr i usług może generować odmienne zachowania jednostek, prowadzić do marginalizacji społecznej i powstawania grup o charakterze patologicznym, niemających szans na właściwy udział w życiu społecznym.
Przedmiotem pracy była identyfikacja i ocena procesów konwergencji dochodów gospodarstw rolnych w Polsce po 2006 roku. W tym celu dokonano oszacowania wartości wskaźnika σ-konwergencji dochodów z działalności rolniczej w przeliczeniu na 1 gospodarstwo FADN z poszczególnych makroregionów Polski w latach 2006-2011 z wyszczególnieniem typów rolniczych. Przeprowadzone analizy nie pozwalają na ocenę procesów konwergencji w gospodarstwach wyspecjalizowanych w uprawach polowych, uprawach ogrodniczych, chowie zwierząt żywionych w systemie wypasowym oraz chowie zwierząt ziarnożernych. Z kolei w gospodarstwach wyspecjalizowanych w uprawach trwałych, chowie krów mlecznych oraz gospodarstwach o produkcji wielokierunkowej zidentyfikowano występowanie międzyregionalnej dywergencji dochodów z działalności rolniczej.
Podjęto próbę zbadania makroekonomicznych relacji cen, produktywności i dochodów w polskim rolnictwie w kontekście zmian, jakie zachodzą we wspólnej polityce rolnej UE. Opracowano makroekonomiczny model, który objaśnia te relacje oraz potwierdza występowanie zawodności rynku w rolnictwie w Polsce. Dowodzi on istnienia zastanawiającej, wymiennej relacji między realną produktywnością czynników wytwórczych w rolnictwie a dochodami rolniczymi (nadwyżką ekonomiczną) w warunkach oczekiwań adaptacyjnych. Wynika z niego także dominujący wpływ na kształtowanie dochodów w tym sektorze nożyc cen, a nie wydajności produkcji. Postawiono hipotezę, że korygowanie mechanizmu rynkowego w rolnictwie jest obiektywną koniecznością. Niemniej uzyskiwane w ramach WPR dopłaty nie pełnią korekcyjnej roli, utrwalając efekt Kinga.
The article presents a selection of indexes describing financial standing of local government units based on counties of the Wielkopolskie province. On the basis of their values analysed local government units were classified using Ward‘s method to form classes with a similar financial situation.
The paper presents a selection of indexes describing financial standing of households. Based on their values the analyzed aggregate units (socio-economic groups of different size) were classified into classes of a similar financial position.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.