Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 105

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W doświadczeniu przeprowadzonym w latach 2004-2006 oceniono wpływ gatunku żywych ściółek (koniczyna biała, życica trwała, seradela siewna, nagietek lekarski) oraz terminu ich siewu (5 i 27 kwietnia, 20 maja, 10 czerwca) i sposobu utrzymania na plonowanie papryki. Stwierdzono, że największy plon biomasy spośród badanych wsiewek wydała seradela. Żywe ściółki wysiewane w kwietniu oraz 20.05. wydały średni plon w granicach 18,00-19,90 t·ha⁻¹. Opóźnienie terminu ich siewu do 10.06. spowodowało zmniejszenie plonu średnio o 19,6%, natomiast koszenie i zastosowanie herbicydu - o 25,3% i 40,2%. Plon owoców papryki uprawianej z roślinami okrywowymi był o 46,4% mniejszy aniżeli w uprawie bez wsiewek. Najbardziej konkurencyjną wsiewką w stosunku do papryki okazał się nagietek lekarski, najmniej - seradela uprawna. W wyniku koszenia żywych ściółek uzyskano wyższy o 19,5-20,2% plon handlowy papryki. Ograniczenie ilości biomasy wsiewek przez opóźnianie ich wysiewu, koszenie lub traktowanie herbicydem wpłynęło nieznacznie na wzrost zawartości witaminy C, cukrów ogółem i prostych, oraz mniejszą zawartość N-NO₃ w owocach papryki.
W doświadczeniach przeprowadzonych w latach 2007-2008 oceniono wartość nawozową żywych ściółek - koniczyny białej (Trifolium repens L.), życicy trwałej (Lolium perenne L.), seradeli siewnej (Ornithopus sativus BROT.) i formy karłowej nagietka lekarskiego (Calendula officinalis L.), rosnących współrzędnie z pomidorem i papryką. Były one wysiewane w dniach: 05 IV, 27 IV, 20 V i 10 VI. W uprawie z papryką największy plon biomasy (16,97 t∙ha-1) wydał nagietek lekarski, gromadząc w niej średnio 66,87 kg N∙ha-1, 5,44 kg P∙ha-1 i 72,06 kg K∙ha-1. Podobną wartość nawozową wykazały koniczyna biała i życica trwała. W uprawie z pomidorem największy plon biomasy (14,39 t∙ha-1) uzyskano z koniczyny białej. Zgromadził on 86,9 kg N∙ha-1, 4,94 kg P∙ha-1 oraz 56,45 kg K∙ha-1. Wartość nawozowa żywych ściółek rosnących łącznie z pomidorem i wysiewanych przed oraz w terminie jego sadzenia była zbliżona. Siew po 3 tygodniach od posadzenia pomidora spowodował spadek plonu biomasy wsiewek i NPK o 32% i 36,5%. W obiektach z papryką wartość nawozowa wsiewek nie zależała od terminu ich wysiewu.
W badaniach polowych, przeprowadzonych w latach 1995 - 1996, oceniono wpływ zróżnicowanej rozstawy rzędów (30, 40 i 50 cm) na stan zachwaszczenia poletek, cechy morfologiczne roślin i plon nasion bobu w zależności od liczby przeprowadzonych zabiegów odchwaszczających i terminu pierwszego odchwaszczania. Pielenie bobu rozpoczynano po 3 tygodniach od daty siewu nasion, wykonując 1, 2, 3 lub 4 zabiegi odchwaszczające w trzytygodniowych odstępach czasu, bądź opóźniano wykonanie tego zabiegu do 6 i 9 tygodni po siewie. Zwiększenie rozstawy rzędów z 30 do 50 cm przyczyniło się do wzrostu stanu zachwaszczenia poletek, sprzyjało także zwiększeniu liczby pędów bocznych, zawiązanych strąków na roślinie i nasion w strąku, spowodowało również wyraźny, lecz nieudowodniony statystycznie wzrost plonu ogólnego i handlowego nasion. Zmniejszenie liczby zabiegów odchwaszczających z 4 do 2 oraz opóźnienie pierwszego pielenia roślin do 6 i 9 tygodni po siewie nie wywarło ujemnego wpływu na plonowanie bobu. Długotrwała natomiast obecność chwastów na poletkach przez cały okres uprawy bobu oraz przy jednorazowym odchwaszczaniu poletek, przeprowadzonym po 3 tygodniach od daty siewu przyczyniła się do spadku plonu handlowego nasion odpowiednio o 23,3 i 15,2%.
Owing to their high nutritional value and medicinal properties, garlic chives, a representative of the genus Allium, are a valuable vegetable. The edible parts are green leaves and young stalks with flower buds and the bulbs. Allium tuberosum, known as garlic chives, Chinese chives or Oriental garlic, is a perennial species, adapted to a moderate climate. Of special concern is the fact that this species is readily infested by weeds, especially when grown on the same stand for many years. One possible measure to combat weed infestation is mulching. The aim of our study has been to make an assessment of the effect of mulching on yielding and biological value of Oriental garlic in the second and third year of its growth. The mulches used in the experiment were black and white polyethylene foil, black polypropylene agrotextile, black biodegradable foil and miscanthus chaff. The research results proved that the leaf yield significantly increased in the subsequent years of plant cultivation. The highest leaf yield from garlic chives was obtained on the plots mulched with black polypropylene agrotextile, black polyethylene foil and black biodegradable foil. Two-year-old plants contained significantly more dry matter, chlorophyll, carotenoids and potassium but less of nitrates. Mulching with white polyethylene foil considerably favoured the accumulation of dry matter, carotenoids, phosphorus, potassium and nitrates by garlic chives
Eggplant is grown in Poland mainly under shields because of high requirements in climat conditions. The utilization of mulches has played a great role in production of such vegetables. In 2008–2009 there was investigated the yielding of eggplant cv. Epic F1 cultivated with living mulches – perennial ryegrass and white clover, which were sown three weeks before eggplant planting, in the term of planting and three weeks after planting, as well as with synthetic mulches: polyethylene black foil and non-woven polypropylene agrotextil. The experiment was established according to randomized split – plot method. Marketable yield of eggplant cultivated with the use of black foil was higher than that from the control treatment and mulched with black agrotextil cover by 7.8% and 10.4%, respectively. Eggplant yield obtained from cultivation with white clover was similar to that coming from plots covered with black foil. Cultivation of this vegetable with perennial ryegrass resulted in significant decrease in eggplant yield, average by 17% in relation to cultivation with the remaining mulches and by 15% as compared to control treatments. The content of reducing sugars and magnesium in eggplants fruits depended on the type of mulch and term of living mulches sowing, and in the case of potassium on the species used as living mulch.
Wyniki przeprowadzonych w latach 2003-2005 badań polowych dowiodły, że Entec 26 - zawierający dodatek inhibitora nitryfikacji DMPP (fosforan 3,4- dwumetylo pirazolowy) - okazał się skuteczniejszym nawozem azotowym w upra­wie selera korzeniowego, aniżeli saletra amonowa, pod warunkiem podzielenia całej dawki N na część przedwegetacyjną i pogłówną. Użycie go w taki sposób zapewniło wzrost plonu handlowego roślin średnio o 11,2%, w porównaniu do równoważnych dawek saletry amonowej. Korzyścią wynikającą ze stosowania nawozu Entec 26 była ponadto mniejsza zawartość azotanów w korzeniach spich­rzowych przy zbiorze, co uwidoczniło się szczególnie przy wysiewie całej dawki azotu przedwegetacyjnie. Niezależnie od rodzaju nawozu, optymalna dawka azotu dla selera korzeniowego wynosiła 225 kg N·ha⁻¹.
Doświadczenie przeprowadzono w latach 2007-2008 w Stacji Badawczo- Dydaktycznej Katedry Ogrodnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Badaniami objęto 14 odmian endywii, należącej do dwóch odmian botanicznych: endywii kędzierzawej i endywii eskariola, uprawianych z rozsady w dwóch terminach: wiosennym i jesiennym. Wartość biologiczną endywii oceniono na podstawie analiz dotyczących zawartości suchej masy, witaminy C, chlorofilu i karotenoidów oraz makroelementów Mg, P, K i Ca, a także azotanów. Odmiany należące do grupy crispum charakteryzowały się wyższą zawartością suchej masy, chlorofilu i karotenów, a także makroskładników, zaś odmiany z grupy latifolium zawierały więcej witaminy C. Jesienny termin uprawy był korzystniejszy pod względem ilości substancji odżywczych występujących w liściach endywii. Stwierdzono bowiem istotnie większą zawartość suchej masy, witaminy C, karotenów, Mg i P, a jednocześnie mniejszą ilość azotanów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.