Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Nośność platformy roboczej określana jest w sposób analogiczny do nośności podłoża uwarstwionego, w którym warstwa wierzchnia zbudowana z gruntu niespoistego spoczywa na słabonośnym podłożu z gruntu spoistego. Badanie DMT wykorzystano do wyznaczenia parametrów wytrzymałościowych podłoża (kąta tarcia wewnętrznego warstwy górnej i wytrzymałości na ścinanie bez odpływu podłoża słabonośnego) oraz do wyznaczenia modułu odkształcenia gruntu (MDMT). Wyznaczono wartości charakterystyczne poszczególnych parametrów na podstawie wyników z pięciu badań dylatometrycznych na poletku doświadczalnym. Przeanalizowano różne metody oszacowania wartości charakterystycznej parametrów geotechnicznych.
W artykule przedstawiono wyniki badań 16 gatunków makaronów. Stwierdzono, że zawartość witamin z grupy B (tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego, witaminy B6) w makaronach jest zróżnicowana,zależna od kształtu makaronu i parametrów procesu technologicznego. Makarony przygotowywane sposobem domowym zawierały mniej witamin niż makarony przemysłowe, ale w procesie gotowania obserwowano lepszą ich zachowalność.
W przeprowadzonych badaniach oceniano skuteczność dawkowania meropenemu stosowanego leczniczo w terapii zakażeń po przebytym zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego na podstawie analizy stężeń antybiotyku w próbkach osocza krwi pacjentów oznaczonych metodą HPLC. Celem pracy było wyznaczenie wartości parametrów farmakokinetycznych meropenemu w osoczu krwi pacjentów po wielokrotnym podaniu antybiotyku dożylnie, a ponadto ocena wartości stężeń meropenemu w odniesieniu do MIC patogénnych bakterii. Materiał biologiczny pobierano do badań w 2; 4; 5 i 6 dobie antybiotykoterapii. Proces izolacji meropenemu z próbek osocza krwi prowadzono techniką ekstrakcji do fazy stałej. Warunki analizy chromatograficznej antybiotyku uwzględniały zastosowanie kolumny LiChrisopher 100 RP-18 (5 µm, 250mm x 4mm);fazy ruchomej o składzie buforfosforanowy pH 7,0/acetonitryl (92:8); detektora DAD, długość fali 296 nm. Stężenie maksymałne meropenemu w stanie stacjonarnym (Cssmax) w 2 dobie antybiotykoterapii 0,25 h po podaniu kolejnej dawki leku wynosiło 17,58 µg/ml. W próbkach osocza krwi pobranych pod koniec przedziału dawkowania (8h) w kolejnych dobach terapii nie stwierdzono obecności leku. Tylko u jednego pacjenta stężenie minimalne w stanie stacjonarnym (Cssmax) wynosiło 0,87-0,89 µg/ml i przekraczało MIC Staphylococcus aureus, Enterobacter, Escherichia coli і Serratia. Należy rozważyć skrócenie częstości dawkowania antybiotyku celem zabezpieczenia terapeutycznych wartości stężeń.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.