Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Konsumenci żywności kładą coraz większy nacisk na jej naturalność, prozdrowotność, zachowanie naturalnego smaku i walorów odżywczych. Do produk­tów spełniających te wymogi należą, dostępne od kilku lat na polskim rynku, świeżo wyciskane, niepasteryzowane soki owocowe i warzywne. Celem pracy była ocena poziomu ich zanieczyszczenia mikrobiologicznego. Poziom zanieczyszczenia niepasteryzowanych soków drobnoustrojami wy­nosił od 10²-10⁴ jtk·ml⁻¹ w sokach cytrusowych, poprzez 10³-10⁵ jtk·ml⁻¹ w sokach jabłkowych, do 10⁵-10⁷ jtk·ml⁻¹ w sokach z warzyw korzeniowych: marchwi, mar­chwi i selera oraz w soku z buraków i jabłek. Podobne tendencje stwierdzono oceniając poziom zanieczyszczenia soków bakteriami fermentacji mlekowej. Naj­niższe zanieczyszczenie stwierdzono w sokach cytrusowych i w sokach z jabłek, gdzie wynosiło ono 10²- 10³ jtk·ml⁻¹. W sokach z warzyw korzeniowych liczba bak­terii fermentacji mlekowęj kształtowała się na poziomie 10³-10⁷ jtk·ml⁻¹. Naj­większą liczbę drożdży (10³-10⁷ jtk·ml⁻¹) i pleśni (10²-10⁴ jtk·ml⁻¹) stwierdzono w sokach z warzyw korzeniowych. W próbkach badanych soków nie stwierdzono obecności pałeczek Salmonella sp. w 25 g. Obecność bakterii Listeria monocytoge­nes stwierdzono w 7 próbkach soków, co stanowiło 19,4% badanych próbek. Na­tomiast liczba Listeria monocytogenes w większości badanych próbek wynosiła <10 jtk·ml⁻¹. W sokach z owoców cytrusowych i z jabłek liczba bakterii Esche­richia coli wynosiła < 1 jtk·ml⁻¹. W próbkach soków z warzyw korzeniowych po­ziom zanieczyszczenia E. coli wynosił od 1-800 jtk w 1 ml soku. Wszystkie badane próbki soków spełniały wymagania obowiązującego od 1 stycznia 2006 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 wraz ze zmianami z 5 grudnia 2007 przedstawionymi w Rozporządzeniu nr 1441/2007, w zakresie mikrobiologicznych kryteriów bezpieczeństwa. Tendencje poziomów zanieczyszczenia mikrobiologicznego niepasteryzowanych soków kształtowały się następująco: soki cytrusowe < soki z jabłek < soki z warzyw korzeniowych.
Acidotermofilne bakterie przetrwalnikujące Alicyclobacillus acidoterrestris są przyczyną psucia się pasteryzowanych soków owocowych i warzywnych. Sprawdzono skuteczność działania nizyny oraz lizozymu jako naturalnych konserwantów zapobiegających zepsuciu soku jabłkowego przez te drobnoustroje. Dla każdego z ośmiu badanych szczepów wyznaczono minimalne stężenie hamujące MIC (Minimal Inhibitory Concentration) nizyny oraz lizozymu w pożywce hodowlanej. MIC nizyny w odniesieniu do przetrwalników wynosiło od 100 IU/cm³ do 1500 IU/cm³ pożywki, a w stosunku do form wegetatywnych od 50 IU/cm³ do 1250 IU/cm³ pożywki, w zależności od szczepu. Lizozym hamował kiełkowanie przetrwalników A. acidoterrestris przy stężeniach od 0,005 mg/cm³ do 0,2 mg/cm³ pożywki, natomiast rozwój komórek wegetatywnych został zahamowany przy stężeniach od 0,05 mg/cm³ do 0,2 mg/cm³ pożywki. Stwierdzono skuteczność nizyny, w stężeniach równych MIC, w próbach trwałościowych soku jabłkowego. Rozwój siedmiu badanych szczepów A. acidoterrestris został zahamowany w trakcie trwającej 28 dni inkubacji. Lizozym w stężeniach równych wartościom MIC zapewniał trwałość próbek soku jedynie w okresie 7 - 21 dni.
Potwierdzono zdolność ośmiu wybranych szczepów Alicyclobacillus acidoterrestrisdo wzrostu w soku jabłkowym. Zmętnienie soku obserwowano po 2–11 dniach inkubacji w temperaturze 45ºC, w zależności od poziomu inokulum i szczepu. Nietypowy zapach „dojrzałego sera”pojawiał się łącznie ze wzrostem bakterii lub kilka dni później. Dwa szczepy A. acidoterrestris powodowały zepsucie (zmętnienie i nietypowy zapach) po szesnastu dniach inkubacji w 25ºC. W soku jabłkowym wzbogaconym kwasem wanilinowym badane szczepy wytwarzały gwajakol w ilościach wykrywanych sensorycznie i techniką HPLC po dwóch dniach inkubacji w temperaturze 45ºC. W soku jabłkowym z dodatkiem kwasu wanilinowego inkubowanym w temperaturze 25°C wzrost dwóch szczepów A. acidoterrestris obserwowano dopiero po dziesięciu i trzydziestu czterech dniach inkubacji w temperaturze 25ºC, natomiast gwajakol wytwarzany był w tych warunkach tylko przez jeden z badanych szczepów.
Acidotermofilne bakterie przetrwalnikujące Alicyclobacillus acidoterrestris (AAT) są przyczyną psucia soków owocowych i warzywnych. Proces pasteryzacji nie niszczy całkowicie przetrwalników tych bakterii, aktywując je jednocześnie do kiełkowania i dalszego wzrostu. Celem pracy była ocena przydatności pasteryzacji wysokociśnieniowej do inaktywacji przetrwalników AAT w soku jabłkowym. Scharakteryzowano wpływ ciśnienia hydrostatycznego 300 i 500 MPa stosowanego w temperaturze 50 °C, na przeżywalność przetrwalników ośmiu szczepów AAT w soku jabłkowym. Redukcja liczby przetrwalników po zastosowaniu ciśnienia 300 MPa przez 10 min wynosiła 1,27 - 3,46 log jtk/ml soku, w zależności od szczepu. Przedłużenie pasteryzacji do 30 min, zastosowane do dwóch najbardziej opornych szczepów, umożliwiło redukcję przetrwalników o 2,06 i 2,64 log jtk/ml. Dalsze zwiększenie ciśnienia do 500 MPa nie spowodowało istotnego zwiększenia skuteczności procesu pasteryzacji. Efektywniejsze okazało się zastosowanie ciśnieniowania pulsacyjnego. Stosowano sześć 5-minutowych cykli ciśnienia 100 MPa, 300 MPa i 500 MPa w temperaturze 50 ºC. Największą redukcję liczby przetrwalników dwóch szczepów AAT, wynoszącą 2,40 i 3,11 log jtk/ml, uzyskano przy zastosowaniu ciśnienia 300 MPa. Ciśnieniowanie pulsacyjne (100 MPa, 50°C) połączone z godzinną inkubacją w temperaturze 50 ºC i kolejnym etapem ciśnieniowania w 500 MPa spowodowało redukcję liczby przetrwalników o ponad 4 log jkt/ml. Przetrwalniki AAT wykazywały oporność na działanie wysokiego ciśnienia hydrostatycznego przy parametrach stosowanych w niniejszej pracy.
W pracy scharakteryzowano wpływ ciśnienia hydrostatycznego w wysokości 300 MPa, stosowanego w temperaturze 20°C, na przeżywalność naturalnej mikroflory soków z warzyw korzeniowych–marchwi, selera i buraków ćwikłowych. W zależności od rodzaju soku liczba drożdży zmniejszyła się od 2,65 do 5,17 log w czasie 10 min działania ciśnienia. Redukcja liczby pleśni wynosiła w tych samych warunkach od 2,00 do 3,30 log. W tych samych warunkach uzyskano również inaktywację liczby bakterii fermentacji mlekowej od 1,12 do 3,08 log. Ogólna liczba drobnoustrojów psujących ulegała redukcji o 4,15 log po 10 min działania ciśnienia. Zmiany poszczególnych parametrów barwy były niewielkie, ale istotne statystycznie, podczas gdy całkowita zmiana barwy ciśnieniowanych próbek soków była wizualnie słabo zauważalna.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.