Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wartości technologicznej ziarna odmian pszenicy ozimej i jarej ze zbiorów lat 2012-2014. W ziarnie pochodzącym z towarowej produkcji rolniczej oznaczono: zawartość białka, wskaźnik sedymentacyjny Zeleny’ego, liczbę opadania oraz cechy amylograficzne. Następnie ziarno przemielono za pomocą młyna laboratoryjnego MLU-202 firmy Bühler. W otrzymanych mąkach oznaczono zawartość popiołu oraz właściwości reologiczne ciasta za pomocą alweografu. Na podstawie wyciągu mąki i zawartości popiołu w mące najkorzystniej pod względem wartości przemiałowej oceniono ziarno ze zbiorów 2012 roku, zaś najmniej korzystnie ziarno ze zbiorów 2013 roku. Ziarno odmian pszenicy ozimej, w porównaniu do ziarna odmian pszenicy jarej, charakteryzowało się niższą zawartością popiołu i wyższym wyciągiem mąki. Pod względem wartości wypiekowej (na podstawie zawartości białka i wskaźnika sedymentacyjnego Zeleny’ego) najkorzystniej oceniono ziarno ze zbiorów 2012 roku, zaś najmniej korzystnie oceniono ziarno ze zbiorów 2014 roku. Nieco korzystniej pod względem wartości wypiekowej, ze względu na wyższą zawartość białka, oceniono ziarno odmian pszenicy jarej.
Celem pracy było określenie wartości wypiekowej mąki żytniej typ 720, wyprodukowanej w krajowych młynach przemysłowych. W próbkach mąki oznaczono: zawartość popiołu, zawartość białka ogółem, stopień rozdrobnienia, wodochłonność farinograficzną, liczbę opadania, cechy amylograficzne, zawartość pentozanów (ogółem, rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych) oraz przeprowadzono test krzywej pęcznienia. Wykonano również wypieki laboratoryjne. Chleby badano w zakresie: objętości bochenka oraz twardości i wilgotności miękiszu. Stwierdzono, że badane próbki mąki żytniej były istotnie zróżnicowane pod względem wszystkich wyróżników charakteryzujących ich wartość wypiekową. Chleby o najwyższej objętości otrzymano z próbek mąki, które charakteryzowały się wysoką zawartością pentozanów ogółem oraz pentozanów rozpuszczalnych i najwyższym udziałem pentozanów rozpuszczalnych w zawartości pentozanów ogółem. Chleby otrzymane z próbek mąki o niższej zawartości pentozanów nierozpuszczalnych, których zawiesiny w badaniu amylograficznym cechowały się wyższą maksymalną lepkością i wyższą temperaturą końcową kleikowania skrobi miały bardziej wilgotny miękisz. Wykazano, że z wszystkich uwzględnionych w niniejszej pracy parametrów jakościowych mąki najlepszym wskaźnikiem, na podstawie którego można prognozować twardości miękiszu pieczywa i przyrost twardości w trakcie przechowywania chleba jest logarytmiczny spadek lepkości zawiesiny przetrzymywanej w temperaturze 42°C. Wykazano również istotną korelację pomiędzy twardością miękiszu chleba dzień po wypieku a lepkością początkową zawiesiny w teście krzywej pęcznienia
Produkty owsiane, szczególnie płatki I otręby, cechują się specyficznym składem chemicznym, wynikającym między Innymi z wysokiej zawartości białka i tłuszczu. Białko w produktach owsianych charakteryzuje się wysoką wartością biologiczną, natomiast tłuszcz bogaty jest w nienasycone kwasy tłuszczowe, które stanowią około 80% wszystkich kwasów. W artykule opisano wpływ dodatku produktów owsianych na wodochłonność otrzymanych mieszanek pszenno-owslanych, a także na cechy reologiczne ciasta oceniane za pomocą: farinografu, alweografu i ekstensografu. Przedstawiono Informacje dotyczące wpływu dodatku produktów owsianych na zmianę wartości żywieniowej chleba pszennego oraz jego cech organoleptycznych. Opisano również jak produkty owsiane wpływają na zmianę właściwości fizykochemicznych chleba pszennego (objętości bochenka, wilgotności i twardości miękiszu).
Celem pracy było określenie zależności pomiędzy aktywnością enzymów amylolitycznych a cechami reologicznymi ciasta pszennego. Materiał badawczy stanowiły mąki uzyskane z ziarna odmian pszenicy ozimej: Tonacja, Turnia, Bogatka, Bamberka, Muszelka. Ziarno pochodziło z towarowej produkcji rolniczej ze zbiorów z 2011 roku. Ziarno przemielono za pomocą młyna laboratoryjnego MLU-202 firmy Bühler. W otrzymanych mąkach oznaczono liczbę opadania, cechy amylograficzne oraz właściwości reologiczne ciasta za pomocą: farinografu, alweografu i ekstensografu. Obliczono współczynniki korelacji pomiędzy liczbą opadania a cechami amylogra-ficznymi i cechami reologicznymi ciasta. Stwierdzono istotne dodatnie korelacje pomiędzy liczbą opadania a maksymalną lepkością kleiku skrobiowego i końcową temperaturą kleikowania. Wykazano, że wraz ze wzrostem aktywności enzymów amylolitycznych następowało pogorszenie właściwości reologicznych ciasta, co wyrażało się obniżeniem wodochłonności mąki, skróceniem czasu stałości i rozwoju ciasta oraz wzrostem rozmiękczenia. Wzrost aktywności enzymów amylolitycznych powodował obniżenie siły wypiekowej mąki, sprężystości ciasta oraz zwiększenie jego rozcią-gliwości. Nie stwierdzono istotnych korelacji pomiędzy liczbą opadania a parametrami oceny ekstensograficznej.
Celem pracy było określenie wartości przemiałowej ziarna czterech odmian pszenicy ozimej (Bamberka, Bogatka, Muszelka, Tonacja) oraz dwóch odmian pszenicy jarej (Bombona i Nawra). W ziarnie pochodzącym z towarowej produkcji rolniczej ze zbiorów z lat 2012-2014 oznaczono: gęstość w stanie zsypnym, szklistość oraz zawartość popiołu. Następnie ziarno przemielono w młynie laboratoryjnym MLU-202 firmy Bühler. Na podstawie uzyskanych produktów sporządzono bilans przemiałowy oraz obliczono współczynnik efektywności przemiału K. W otrzymanych mąkach oznaczono zawartość popiołu. Stwierdzono istotne zróżnicowanie badanych odmian pszenicy pod względem wartości przemiałowej. Ziarno odmian pszenicy ozimej, w porównaniu do ziarna odmian pszenicy jarej, charakteryzowało się średnio niższą zawartością popiołu i wyższym ogólnym wyciągiem mąki. Na podstawie wartości współczynnika efektywności przemiału K stwierdzono, że najlepszą wartością przemiałową charakteryzowało się ziarno odmian pszenicy ozimej – Muszelka i Tonacja, zaś najmniej korzystnie oceniono ziarno odmiany jarej – Bombona. Ziarno odmian pszenicy ze zbiorów 2013 roku oceniono mniej korzystnie pod względem wartości przemiałowej, co wynikało z wyższej zawartości popiołu w ziarnie oraz niższego ogólnego wyciągu mąki. Stwierdzono istotne dodatnie zależności pomiędzy gęstością ziarna w stanie zsypnym i szklistością ziarna. Ilość mąki śrutowej zależała ujemnie od gęstości ziarna w stanie zsypnym i jego szklistości. Natomiast na ogólny wyciąg mąki, ilość mąki wymiałowej i ilość otrąb drobnych ujemne wpływała zawartość popiołu w ziarnie.
15
100%
Celem pracy było określenie wartości technologicznej ziarna trzech od-mian pszenicy ozimej: Bogatka, Bamberka, Muszelka oraz jednej odmiany pszenicy jarej Nawra. W ziarnie pochodzącym z towarowej produkcji rolniczej ze zbiorów z lat 2011-2013 oznaczono: zawartość białka ogółem, ilość glutenu, indeks glutenu, wskaźnik sedymentacyjny Zeleny’ego oraz liczbę opadania. Następnie ziarno przemielono za pomocą młyna laboratoryjnego MLU-202 firmy Bühler. W otrzymanych mąkach oznaczono właściwości reologiczne ciasta za pomocą farinografu i alweografu. Ziarno odmiany Bamberka i Nawra charakteryzowało się istotnie większą zawartością białka, ilością glutenu oraz wyższym wskaźnikiem sedymentacyjnym Zeleny’ego niż ziarno odmia-ny Bogatka i Muszelka. Nie stwierdzono istotnego zróżnicowania liczby opadania między badanymi odmianami pszenicy. Ziarno badanych odmian pszenicy ze zbiorów 2011 roku charakteryzowało się istotnie największym wskaźnikiem sedymentacyjnym Zeleny’ego oraz istotnie najwyższą aktywnością enzymów amylolitycznych. Mąka otrzymana z ziarna odmiany Bamberka charakteryzowała się istot-nie wyższą od pozostałych wodochłonnością. Ciasto otrzymane z tej mąki również oceniono najko-rzystniej, ponieważ cechował je najdłuższy czas rozwoju i stałości ciasta, największa liczba jakości oraz największa praca odkształcenia „W” i sprężystość „P”. Najmniej korzystnie pod względem cech reologicznych oceniono ciasto z mąki z ziarna odmiany Muszelka. Ciasto z mąki z ziarna badanych odmian pszenicy ze zbiorów 2012 roku charakteryzowało się największą rozciągliwością „L”.
Celem niniejszej pracy było porównanie wartości parametrów alweograficznych uzyskanych w systemie hydratacji stałej (HC) i hydratacji adaptowanej (HA) przy ocenie alweograficznej ziarna pszenicy. Materiał badawczy stanowiły 33 próbki ziarna odmian pszenicy ozimej i jarej o zróżnicowanej wartości technologicznej. Badane próbki wykazały znaczące zróżnicowanie cech alweograficznych w systemie HC i HA. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że im mąka charakteryzuje się wyższą hydratacją tym bardziej parametry alweograficzne otrzymane w systemach HC i HA różnią się między sobą. Mąki oceniane w systemie HA charakteryzowały się nieco niższymi wartościami sprężystości i mocy wypiekowej niż próbki badane w systemie HC. Ciasto charakteryzowało się większą rozciągliwością w miarę wzrostu uwodnienia. Jednak różnice te jedynie w odniesieniu do kilku próbek przekraczały granice odtwarzalności podane w normie PN-EN ISO 27971:2009 dotyczące danego parametru alweograficznego. Wskazuje to, że klasyczna metoda oceny alweograficznej w systemie hydratacji stałej (HC) jest odpowiednia do oceny jakości ziarna pszenicy uprawianej w Polsce.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.