Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Sześć gatunków roślin wodnych poddano analizie pod kątem zawartości wybranych metali ciężkich (Zn, Cr, Cd, Cu, Ni, Pb, Hg). Materiał roślinny został zebrany z jezior Suwalskiego Parku Krajobrazowego na przestrzeni lat 1994-1999. Dysponując średnimi stężeniami cynku, miedzi, niklu, ołowiu, i rtęci w wodzie jezior Suwalszczyzny obliczono współczynniki kumulacji tych metali w tkankach badanych hydromakrofitów. Na podstawie przeprowadzonej analizy roślin wodnych można stwierdzić, że jeziora Pojezierza Suwalskiego są zbiornikami o niskim stopniu zanieczyszczenia metalami ciężkimi w porównaniu z innymi regionami Polski.
Badania prowadzono w rejonie stawów karkonoskich - Maty Staw i Wielki Staw. Analizowano właściwości fizykochemiczne wody stawowej, pośniegowej i polodowej. Stwierdzono niską twardość wody, niewielką ilość biogenów i metali ciężkich. W Żlebie Slalomowym śnieg miał podwyższoną utlenialność. Stężenia biogenów, żelaza i rtęci w wodzie stawowej były wyższe, niż w wodzie pośniegowej, co sugeruje wpływ zanieczyszczeń atmosferycznych. W porównaniu z wynikami z września 1971 r. (Marek - materiały niepublikowane) widoczny jest wzrost pH, tlenu rozpuszczonego, fosforanów, siarczanów, żelaza, magnezu oraz zasadowość. Obniżyło się stężenie chlorków, azotanów i wapnia. Barwa, azotyny, amoniak, twardość i utlenialność w ciągu 18 lat nie zmieniły się.
Celem badań było określenie bioakumulacji rtęci w nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach ryb pochodzących z Jezior Wojnowskich. Dokonano porównania stężeń rtęci w organach ryb drapieżnych (sandacze) i niedrapieżnych (leszcze). Ryby odławiane były sieciami corocznie w latach 1997-2002. Wyższymi stężeniami rtęci charakteryzowały się tkanki sandaczy, niższymi - leszczy. Najwyższe stężenia rtęci stwierdzono w mięśniach. Zawartość rtęci u przebadanych gatunków ryb nie przekraczała wartości dopuszczalnych prawem w Polsce i Unii Europejskiej.
We collected and examined water plant samples of floating pondweed (Potamogeton natans) and Common reed (Phragmites australis). The samples were taken from places situated along the Drawa River (before, next to and below the military training ground). Cu, Ni, Cd, Pb and Zn content was indicated in plants. The received results showed the essential difference of the heavy metals content between plants from various places. The military training ground is a source of Drawa River contamination by heavy metals.
Streptococcal infections in fish cause high economic losses in the fish farming industry. The species responsible for the streptococcal infection are Lactococcus garvieae, Lactococcus piscium, Streptococcus iniae, Streptococcus agalactiae, Streptococcus parauberis, Streptococcus dysgalactie, Vagococcus salmoninarum and Carnobacterium piscicola. The main pathogenic species are L. garvieae and S. iniae. In some countries, also in European ones, in the summer season these two species cause more than 50% mortality in the rainbow trout industry. Lactococcosis is rapidly spreading throughout the southern part of Europe. Vaccination can be an effective procedure in the control of lactococcosis. The immunity after injection indicates a good level of protection but of short duration. Some of the species of Streptococcus pathogenic for fish are zoonotic agents. Of primary importance is Streptococcus iniae which can cause bacteremic cellulitis and osteomyelitis in humans.
Zbadano stopień zanieczyszczenia Białej Lądeckiej kadmem i ołowiem poprzez określenie poziomu tych metali w wodzie, a także w organizmach larw chruścików z rodziny Glossomatidae i w roślinach wodnych (włosieniczniku wodnym - Batrachium aquatile (L.) Dum). Obliczono także współczynniki kumulacji tych pierwiastków w chruścikach i włosieniczniku wodnym. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że skażenie wody Białej Lądeckiej ołowiem jest niewielkie - wynosi średnio 0,0063 mg Pb·dm⁻³, co stanowi nieco ponad połowę dopuszczalnej wartości dla I klasy jakości wód powierzchniowych. Zanieczyszczenie kadmem jest większe i wynosi 0,001 mg Cd ·dm⁻³, co lokuje wodę Białej Lądeckiej w II klasie jakości wód powierzchniowych. Współczynniki bioakumulacji w chruścikach były pięciokrotnie wyższe niż w roślinach i kształtowały się dla kadmu na poziomie 22420 (w roślinach 4527), a dla ołowiu 18635 (w roślinach 3127).
Celem badań było poznanie związków pomiędzy wiekiem ryb a stężeniami rtęci w ich organach: nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach. Porównano ryby drapieżne (sandacz Stizostedion lucioperca L., 40 szt.) i niedrapieżne (leszcz Abramis brama L., 41 szt.), które odławiane były corocznie w latach 1997-2002 z Jezior Wojnowskich. Współczynniki korelacji między stężeniami rtęci w organach ryb a ich wiekiem były zróżni cowane, przy czym wszystkie przyjmowały dodatnie wartości. Sandacze, zajmujące wyższy poziom troficzny w ekosystemie jeziora, gromadziły w swych tkankach wyższe stężenia rtęci dzięki silniejszemu efektowi biomagnifikacji. Również u sandaczy stwierdzono istotne statystycznie zależności wieku i kumulacji rtęci w odniesieniu do wszystkich tkanek. Natomiast u leszczy zależności istotne statystycznie stwierdzono tylko dla mięśni.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.