Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 45

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Dyscyplina naukowa „Kształtowanie Środowiska” należąca do dziedziny nauk rolniczych została powołana przez Centralną Komisję ds. Tytułów i Stopni Naukowych uchwałą z dnia 25 lutego 1992 roku. Wyodrębniła się jako efekt rozszerzenia i rozwoju dyscypliny „Melioracje wodne”, która to na przestrzeni dziesiątek lat ewaluowała w kierunku szeroko pojętych działań mających na celu wprowadzenie szeregu zmian w ekosystemach, prowadząc do wzrostu produkcji i lepszej efektywności gospodarowania. W ujęciu historycznym rozwoju dyscyplin naukowych, obserwuje się zmiany poglądów i podejścia do poszczególnych obszarów badawczych. W wyniku czego sformułowane zostało pojęcie „Kształtowanie środowiska” zawarte w Ustawie o Ochronie i Kształtowaniu Środowiska z dnia 31 stycznia 1980 roku. Stanowi ona, że kształtowanie środowiska oznacza takie oddziaływanie na środowisko, które ma na celu uzyskanie zamierzonych efektów społecznych lub gospodarczych z równoczesnym zachowaniem równowagi przyrodniczej, a zwłaszcza warunków do odnawiania się zasobów. Jak podkreślają liczni autorzy, przedsięwzięcia na rzecz kształtowania środowiska, według definicji ustawowej, są często równoznaczne z działaniami na rzecz ochrony środowiska ściśle związanymi z jego kształtowaniem i planowaniem przestrzennym. W podejmowanych, z różnym nasileniem na przestrzeni kilkudziesięciu lat dyskusjach, podkreśla się, że kształtowanie środowiska jest pojęciem znacznie szerszym. Dyscyplina „Kształtowanie środowiska” jest ogromnie pojemna tematycznie, obejmująca działania związane zarówno z techniką, przyrodą, rolnictwem, ekonomią, a także polityką. Szereg autorów zaznacza, że przedmiotem dyscypliny kształtowania środowiska są przestrzenne systemy przyrodniczo-społeczno-gospodarcze na obszarach pozamiejskich. Dyskusje naukowców, praktyków prowadzą niekiedy do zróżnicowanych definicji tej dyscypliny. Stwierdza się konieczność kompleksowego, racjonalnego i społecznie efektywnego wykorzystania warunków naturalnych dla rozwoju społeczno-ekonomicznej jakości życia ludności obszarów wiejskich. Cel ten winien być realizowany i całkowicie zgodny z wymogami trwałego i zrównoważonego rozwoju. Obecnie realizowane prace badawcze z zakresu omawianej dyscypliny mają charakter interdyscyplinarny uwzględniający zarówno dziedzinę nauk technicznych jak i rolniczych. W uczelniach polskich z wpisaną do ich zakresu działania dyscypliną badawczą - kształtowanie środowiska, kierunkiem dydaktycznym jest inżynieria środowiska. Wykaz dyscyplin badawczych w rejestrze Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Polskiej Akademii Nauk nie jest spójny. Sytuacja ta jest dyskutowana, jednakże nie dopracowaliśmy się satysfakcjonujących ustaleń. Podejmowane dyskusje prowadzą niezmiennie do tego samego wniosku o pilnej konieczności lepszego, bardziej precyzyjnego sformułowania zakresu dyscypliny „Kształtowanie środowiska”, a także konieczności wypracowania spójnego systemu kształcenia studentów z dyscypliną badawczą. Pytanie - dokąd zmierzasz dyscyplino „Kształtowanie środowiska?” jest niezmiennie aktualne.
W pracy przedstawiono analizę charakterystyk kurczenia dla warstw gleby gytiowo-murszowej. Próbki do badań pobrano z czterech charakterystycznych warstw profilu glebowego zlokalizowanego na terenie Pojezierza Mrągowskiego w okolicy miejscowości Gązwa. Badaniami objęto warstwę napiaszczonego murszu detrytusowego oraz trzy warstwy gytii detrytusowej. Z każdej warstwy pobrano do metalowych cylindrów o objętości 498,7 cm3 po 3 próbki o nienaruszonej strukturze. Pomiary zmian objętości gleby w procesie wysychania wykonywano przy użyciu suwmiarki elektronicznej. Wykonane pomiary umożliwiły opracowanie krzywych kurczenia oraz zależności wskaźnika zmian geometrii od uwilgotnienia gleby. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w procesie kurczenia gytii detrytusowej można wyróżnić fazę kurczenia normalnego i fazę kurczenia resztkowego natomiast nie obserwuje się fazy kurczenia strukturalnego. W fazie kurczenia normalnego objętość powietrza w glebie jest praktycznie równa zeru. Proces zmian objętości gytii rozpoczyna się wraz z utratą wody przez próbkę glebową i przebiega anizotropowo. W warunkach uwilgotnienia bliskiego stanowi pełnego nasycenia obserwuje się jedynie osiadanie powierzchni gleby. Przebieg zmian objętości napiaszczonego murszu gytiowego w procesie kurczenia jest różny od przebiegu obserwowanego w gytii. W procesie kurczenia murszu można wyróżnić fazy kurczenia strukturalnego, normalnego i resztkowego. Faza kurczenia normalnego przebiega w warunkach występowania znacznej zawartości powietrza w glebie. Zmiany objętości murszu wywołane osiadaniem są większe od zmian objętości powodowanych tworzącymi się szczelinami. Obliczone wartości wskaźnika kurczliwości objętościowej w rozpatrywanych utworach zawierają się w przedziale od 46,5% (mursz gytiowy) do 93% (gytia detrytusowa).
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Jakosc wod a rolnictwo

63%
This paper reviewed some issucs concerning the water quality in Poland against a background of the other European countries. The reasons of surface- and underground water contamination on agricultural areas were discussed. Legal regulations dealing with the quality of water were presented.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.