Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 97

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A colorimetric method has been applied to determine the activity of pectate lyase in absolute units. The colour reaction was developed, using 2-thiobarbituric acid and oxidation product of N-acetylneuraminic acid and 4-deoxy-5-ketouranic acid.
A pretreatment with sodium hydroxide and calcium hydroxide was studied with the view of increasing saccharification yields from enzymatic hydrolysis of autohydrolyzed-extracted beech sawdust. The beech sawdust was heated with water at 200°C for 20 min, and extracted with hot water and 1% solution of sodium hydroxide. Secondary treatments were carried out at temperatures ranging from 20 to 170°C, and with sodium hydroxide content ranging from 1 to 4%. The pretreated materials were hydrolyzed with "Novo" cellulase (SP 122) and with Fusarium sp. 27 cellulase. After secondary treatment the susceptibility of cellulosic substrates to enzymatic hydrolysis was mare than twice higher than that of autohydrolysed-extracted beech sawdust.
Autohydrolysis and partial acid hydrolysis of beech (Fagus silvatica) sawdust were carried out at 185 and 200°C. Rates of formation of pentoses and lignin follow kinetic equation for first order reaction involving all hydrolysis of pentosane, decomposition of monosaccharides and degradation of native lignin. Total sugar yield from the pretreatment and enzymatic hydrolysis beech sawdust was 65.6% after pretreatment with 0.09% hydrochloric acid, and 60.5% after autohydrolysis at 200°C.
Zafałszowaniu może podlegać wiele produktów spożywczych. Ponadto zafałszowanie żywności może wynikać z chęci uzyskania większych zysków lub ukrycia wad jakościowych. Omówiono różne formy zafałszowań takich produktów, jak: napoje alkoholowe, soki owocowe, aromaty, produkty mięsne, tłuszcze. Opisano wybrane metody fizykochemiczne, immunologiczne, genetyczne polegające na wykryciu zafałszowań tych produktów.
Biotechnologia należy do najszybciej rozwijających się dziedzin nauki, o coraz większych możliwościach aplikacyjnych. W artykule omówiono najważniejsze osiągnięcia biotechnologii medycznej, biotechnologii przemysłowej i biotechnologii rolniczej pokazując jednocześnie możliwości i kierunki ich rozwoju. Zwrócono uwagę na aspekty społeczne i zagrożenia wynikające z wprowadzenia do praktyki rolniczej roślin modyfikowanych genetycznie.
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Antymikrobiologiczne opakowania zywnosci

63%
Wzrastające wymagania konsumentów dotyczące bezpiecznej, minimalnie przetworzonej żywności oraz wydłużonego czasu jej przechowywania mobilizują przemysł spożywczy do wprowadzania m.in. aktywnych, w tym antymikrobiologicznych opakowań żywności. Głównymi antymikrobiologicznymi składnikami tych opakowań są: kwas benzoesowy, kwas sorbowy oraz ich sole, nizyna, lizozym, olejki eteryczne i inne. Składniki te, odpowiednio wkomponowane w matryce opakowania, zapobiegają lub ograniczają rozwój wielu drobnoustrojów, np.: Listeria monocytogenes, Salmonella typhimurium, Staphylococcus aureus oraz pleśni: Penicillium, Aspergillus niger. Skuteczność opakowania antymikrobiologicznego zależy od doboru składników antymikrobiologicznych do matrycy opakowania oraz rodzaju produktu spożywczego przeznaczonego do zapakowania. Problematyka ta jest przedmiotem niniejszego artykułu.
W artykule przedstawiono stan badań dotyczący stosunków stabilnych izotopów węgla i azotu w różnych artykułach spożywczych (warzywach, owocach, mięsie, mleku), które były produkowane metodami tradycyjnymi i ekologicznymi. Miara ilości ciężkiego i lekkiego izotopu w próbce oznaczana jest jako wartość δ. Na wartość δ15N w warzywach i owocach ma wpływ między innymi rodzaj gleby, rodzaj nawożenia, poprzedni sposób użytkowania pola. Metody polegające na oznaczaniu wartości δ15N lub δ13C mogą być przydatne do odróżniania żywności ekologicznej i tradycyjnej, nie jest to jednak zasada, która dotyczy wszystkich produktów.
Wapń znajdujący się w organizmie człowieka w 99% zdeponowany jest w kościach, zębach i paznokciach w postaci trudno rozpuszczalnych hydroksyapatytów, fosforanów i węglanu wapnia. Pozostała część wapnia (1%) rozmieszczona jest w tkankach i płynach ustrojowych. Pierwiastek ten jest również substancją mediatorową, przetwarzającą bodziec chemiczny, fizyczny lub hormonalny na określony efekt biologiczny (uwalnianie enzymów, neuroprzekaźników, hormonów itd.). Uczestniczy on w wymianie między komórką a jej otoczeniem lub między organellami komórkowymi (kanały wapniowe). Wapń jest też przekaźnikiem w synapsach nerwowych oraz bierze udział w skurczu mięśni (wyznacznik progu pobudliwości komórek poprzez regulację przepuszczalności błon dla jonów sodu).
Dokonano selekcji 9 niskoproteazowych mutantów Trichoderma reesei M-7 do produkcji enzymów zewnątrzkomórkowych na podłożu z nierozcieńczoną serwatką wzbogaconą w sole mineralne. Hodowle fermentorowe prowadzono metodą ciągłą w bioreaktorze Bioflo III firmy New Brunswick Scientific Co. Inc. o pojemności roboczej 5 dm3. Stwierdzono odwrotnie proporcjonalne zależności pomiędzy produkcją celulaz i ksylanaz a proteaz w hodowlach niskoproteazowych mutantów Trichoderma reesei M-7 (M-7.6, M-7.8, M-7.10).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.