Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 38

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Odżywcze i biologicznie czynne składniki w wybranych roślinach uprawnych

100%
Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2014
|
tom 111
Przedstawiano aktualny przegląd informacji na temat składników odżywczych i ich roli w diecie dla prawidłowo funkcjonującego ludzkiego organizmu. Wymieniono składniki odżywcze (białka, tłuszcze, węglowodany, wspomniano o roli antyoksydantów). Skoncentrowano się na omówieniu witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (witamina: A, D, E i K) oraz w wodzie (witamina C i wi­taminy grupy B). Omówiono, na przykładzie kilku roślin (Allium sativum, Malpighia emarginata, Aronia melanocarpa) rolę i znaczenie fitoskładników oraz polifenoli wchodzących w ich skład.
2

Rejon Andow obiecujacym zrodlem nowych bulwiastych roslin uprawnych

100%
Sawicka-Sienkiewicz E.
Hodowla Roślin i Nasiennictwo
|
1995
|
nr 3
14-22
3

Rośliny alternatywne

100%
Sawicka-Sienkiewicz E.
Ekonatura
|
2004
|
nr 02
4

Elementy struktury plonu nasion i niektore cechy morfologiczne mutantow lubinu andyjskiego [L.mutabilis Sweet] w 2001 roku. Komunikat

63%
Sawicka-Sienkiewicz E., Galek R.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2003
|
tom 226-227
|
nr 2
497-502
5

Zmiennosc szyszek i nasion drzew doborowych i klonow sosny rychtalskiej [Pinus sylvestris L. - Rychtal]

63%
Lenard E., Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2004
|
tom 85
97-108
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena zmiennosci cech uzytkowych materialow kolekcyjnych Lupinus mutabilis Sweet

63%
Sawicka-Sienkiewicz E., Kadlubiec W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1998
|
tom 463
451-460
Łubin andyjski (Lupinus mutabilis Sweet) jest jednym z najciekawszych gatunków wśród łubinów uprawnych. Pod względem zawartości białka i tłuszczu w suchej masie nasion nie ustępuje soi. Rozpoczęte kilkanaście lat temu prace mają na celu otrzymanie materiałów przystosowanych do polskich warunków klimatycznych. Dla porównania posiadanej kolekcji w roku 1977 założono dwa doświadczenia. Pierwsze z 16 populacjami o różnym pochodzeniu i drugie z 18 liniami mutacyjnymi. Nasiona wysiano w 3 powtórzeniach metodą kompletnej randomizacji, w rozstawie 20x10 cm (50 nasion na m²) - w pierwszym przypadku wysiano 200, a w drugim 100 nasion na poletko. W obydwu doświadczeniach analizowano następujące cechy: liczbę nasion na poletko, liczbę strąków na poletko, masę nasion (g) na poletko, wysokość pędu głównego (do pierwszego rozgałęzienia), wysokość roślin przy zbiorze (cm) oraz liczbę dni od siewu do kwitnienia. Do oceny badanego materiału przeprowadzona została analiza wariancji. Posiadane populacje i linie pogrupowano stosując wielokrotny test Newmana-Keulsa, a do zbadania związków pomiędzy cechami wykonano analizę korelacji i regresji wielokrotnej. Zaobserwowano znacznie wyższe wartości cech i ich mniejszą zmienność dla populacji w porównaniu z liniami mutacyjnymi. Ciężar nasion w głównej mierze determinuje liczba nasion. Na uwagę zasługuje liczba dni do kwitnienia u linii mutacyjnych. Późniejsze kwitnienie może być przyczyną obniżenia ciężaru nasion.
7

Ocena form kolekcyjnych lubinow, pochodzacych z roznych warunkow geograficzno-klimatycznych, pod wzgledem wybranych cech morfologicznych

63%
Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2001
|
tom 82
31-49
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena gatunków z rodzaju Lupinus pod względem faz fenologicznych i wybranych cech morfologicznych

63%
Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2002
|
tom 488
|
nr 1
Łubiny jako grupa wysokobiałkowych roślin uprawnych, ciągle nie są w pełni wykorzystane pomimo wielowiekowej historii uprawy. Trwają prace nad udomowieniem kolejnych dzikich gatunków, które mogą stanowić cenną pulę genową w hodowli łubinów. Celem podjętych badań była ocena faz fenologicznych oraz wybranych cech morfologicznych w warunkach Dolnego Śląska dzikich gatunków z rodzaju Lupinus, otrzymanych z kolekcji Washington State University - Regional Plant Introduction Station oraz będących w posiadaniu Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa AR we Wrocławiu. Materiał badawczy stanowiło 11 gatunków dzikich oraz 1 odmiana L. albus i 3 odmiany L. angustifolius. Doświadczenie w 2001 roku założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach w RZD zlokalizowanym na Swojcu. Oceniono takie cechy morfologiczne jak: wysokość pędu głównego (cm), wysokość całej rośliny (cm), liczbę rozgałęzień bocznych I rzędu (sztuki), długość kwiatostanu (cm), liczbę okółków (sztuki), liczbę kwiatków (sztuki). U badanych populacji przeanalizowano przebieg wzrostu i rozwoju. Określono po ilu dniach nastąpiły wschody, pąkowanie, kwitnienie, początek zawiązywania strąków na pędzie głównym oraz dojrzałość żniwna. Stwierdzono istotne zróżnicowanie badanych obiektów pod względem badanych cech morfologicznych i faz fenologicznych. Najkrótszym okresem wegetacji i osiągnięciem pełnej dojrzałości żniwnej z pędu głównego i pędów bocznych charakteryzowały się populacje L. atlanticus (100-108 dni) i odmiana 'Butan' L. albus (110 dni). Długość faz rozwojowych u badanych genotypów była zróżnicowana i wyraźnie uwidocznił się odmienny rytm wzrostu porównywanych form.
9

Charakterystyka wybranych form lubinu andyjskiego [Lupinus mutabilis Sweet] w warunkach uprawy Pogorza Sudeckiego

51%
Kadlubiec W., Sawicka-Sienkiewicz E., Czarnecki J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2001
|
tom 82
51-61
10

Wykorzystanie pylku do badania zroznicowania genetycznego na przykladzie lubinu andyjskiego Lupinus mutabilis Sweet

51%
Sawicka-Sienkiewicz E., Augustyniak H., Pietkiewicz G., Bartkowiak S.
Biotechnologia
|
2001
|
nr 1
101-111
11

In vitro cultures of embryonic axes of Lupinus mutabilis and L. albus

51%
Arendt M., Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E.
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica. Supplement
|
2009
|
tom 51
|
nr 1
12

Wielocechowa statystyczna analiza kolekcji łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.)

51%
Zalewski D., Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2013
|
tom 104
Celem przeprowadzonych badań było określenie zróżnicowania linii i odmian łubinu wąskolistne­go na podstawie analizy wielocechowej. Do badań wykorzystano siedem genotypów o zdetermi­nowanym typie wzrostu (LAE-1, LAE-2, R/24/99, R108/99, R170, Sonet, Wersal) i osiem o trady­cyjnym (Boruta, Baron, Elf, LAG-24, linia 451, Mulat, Zeus, Graf). W pracy zastosowano analizę składowych głównych, co pozwoliło na zredukowanie liczby zmiennych charakteryzujących bada­ne materiały oraz wykorzystano hierarchiczną analizę skupień. Analiza składowych głównych przeprowadzona na podstawie piętnastu cech badanych geno­typów wykazała, że 77,7% całkowitej zmienności było efektem działania 3 składowych głównych. Pierwsza z nich najsilniej związana była z długością kwiatostanu, liczbą kwiatów oraz liczbą strą­ków i nasion z pędów bocznych, zaś druga składowa - z długością kwiatostanu pędu głównego, liczbą kwiatów na pędzie głównym, liczbą nasion z tego pędu i masą 1000 nasion, natomiast trzecia składowa - z liczbą pędów bocznych i indeksem płodności dla pędu głównego. Badane genotypy na podstawie średnich arytmetycznych piętnastu ocenianych cech pogrupo­wano - stosując analizę skupień. Wykazała ona, że odmiana Wersal wyraźnie różni się od pozosta­łych obiektów. Biorąc pod uwagę położenie genotypów na wykresie w przestrzeni dwóch pierw­szych składowych głównych, stwierdzono większe zróżnicowanie genotypów o tradycyjnym typie wzrostu, a odmiana Boruta najbardziej odbiegała od pozostałych linii i odmian z tej grupy.
13

Wstepna ocena materialow pochodzacych ze skrzyzowania lubinu andyjskiego [Lupinus mutabilis Sweet] z przedstawicielami sekcji Albus. Czesc II. Analiza cytologiczna

51%
Kalinska H., Augiewicz J., Sawicka-Sienkiewicz E.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2001
|
tom 82
63-72
14

Porównanie mieszańców międzygatunkowych Lupinus albus (sensu lato) x Lupinus mutabilis pod względem wybranych cech ilościowych

51%
Sawicka-Sienkiewicz E., Galek R., Zalewski D., Augiewicz J.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2006
|
nr 240-241
253-259
Otrzymywanie mieszańców międzygatunkowych w rodzaju Lupinus należy do trudnych zadań. Przez wiele lat podejmowano próby przełamania barier krzyżowalności między gatunkami L. albus x L. mutabilis. W wyniku tych prac otrzymano niewiele nasion z niektórych kombinacji krzyżówkowych. Rośliny mieszańcowe rozmnożono i oceniono w kolejnych generacjach. Celem porównania mieszańców międzygatunkowych między sobą i gatunkami rodzicielskimi przeprowadzono ocenę materiału pod względem wybranych cech ilościowych. Materiał badawczy stanowiło dziewięć mieszańców na poziomie pokolenia F6 i F7 i dziesięć form rodzicielskich (L. mutabilis XM-5, LM-13, LM-34, Mut-45, MUT.136, MUT-628, L. graecus, L.vavilovi, L.termis, L. albus ‘WAT’). Na podstawie przeprowadzonej analizy wariancji stwierdzono istotne zróżnicowanie badanych materiałów dla wszystkich analizowanych cech. Biorąc pod uwagę badane cechy sześć mieszańców — (L. termis x L. mutabilis Mut-628), (L. termis x L. mutabilis KW), (L. vavilovi x L. mutabilis Mut.45), (L. vavilovi x L. mutabilis LM.34), (L. mutabilis XM.5 x L. vavilovi), (L. mutabilis LM.13 x L. graecus) było zbliżonych do form matecznych a dwa mieszańce — (L. albus ‘WAT’ x L. mutabilis Mut.136), (L. termis x L. mutabilis XM.5) do form ojcowskich. Masą tysiąca nasion wyróżniły się cztery mieszańce (L. termis x L. mutabilis Mut. 628, L. termis x L. mutabilis KW, L. vavilov x L. mutabilis Mut.45, i L. vavilovi x L. mutabilis LM-34), które zaliczono do tej samej grupy jednorodnej o masie 1000 nasion powyżej 300 g.
15

Zmienność wybranych cech u mutantów odmiany Emir łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.)

51%
Sawicka-Sienkiewicz E., Galek R., Zalewski D.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2007
|
tom 522
Łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius) jest samopylnym, uprawnym gatunkiem o małych wymaganiach glebowych, o korzystnej budowie anatomicznej rośliny, co przyczynia się do słabszego porażania antraknozą w warunkach pola. Łubin ten, podobnie jak inne gatunki rodzaju Lupinus, trudno tworzy mieszańce międzygatunkowe, a jego zmienność naturalna jest ograniczona. To było powodem podjęcia próby indukowania mutacji u odmiany Emir, która była plenną i długie lata utrzymującą się w czołowce odmianą. W wyniku pięciu lat selekcji wybrano 19 mutantów różniących się od odmiany Emir (odmiana wyjściowa). Przeprowadzono charakterystykę pokolenia M₅₋₆ (jednolitych, linii pomutacyjnych) pod względem sześciu faz fenologicznych i jedenastu cech morfologicznych. Oceniono zależności pomiędzy cechami. Najciekawsze mutanty wytypowano do dalszych badań i wykorzystania w programach krzyżówkowych. Szczególnie obiecujące są mutanty (1529, 1323, 1194 i 1077) odznaczające się krótszymi kwiatostanami na pędzie głównym i pędach bocznych, które zawiązują strąki na całej długości kwiatostanu.
16

Mikrorozmnażanie wybranych przedstawicieli rodzaju Lupinus w kulturze merystemów

51%
Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E., Buzar M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 550
W pracy określono warunki mikrorozmnażania mieszańca (L. termis x L. mutabilis Mut-628) oraz jego form rodzicielskich w kulturze merystemów. Do inicjacji kultury wykorzystano apikalne merystemy. Eksplantaty po sterylizacji zostały wyłożone na pożywkę B5 oraz z dodatkiem regulatorów wzrostu (mg·dm-3): B5 + 1,5 BA, B5 + 1,0 NAA, B5 + 3,0 IBA, B5 + 1,0 NAA. B5 + 1,5 BA + 3,0 IBA. Analizowane formy rodzicielskie i ich mieszaniec wykazały odmienną organogenezę w zależności od warunków kultury. W długoterminowej kulturze merystemów u eksplantatów L. termis na pożywce B5 obserwowano rozwój pędów bocznych i przybyszowych oraz kwitnienie. Pełną morfogenezę (obecność korzeni, pędów bocznych i przybyszowych) stwierdzono na pożywce z dodatkiem auksyny - B5 + 3,0 IBA. Regeneracja roślin, łącznie z ich ukorzenianiem, obserwowano również u L. mutabilis Mut-628 na pożywce B5, B5 + 1,5 BA oraz B5 + 3,0 IBA. U tego gatunku stwierdzono intensywne formowanie tkanki kalusowej. Mieszaniec wykazał podobieństwo w regeneracji do formy matecznej, ale zaobserwowano pewne istotne różnice. Najkorzystniejszy rozwój pędów nastąpił na pożywce B5 z dodatkiem 1,5 BA - 3,0 IBA, ale nie odnotowano formowania korzeni. Na pożywce B5 rośliny mieszańca kwitły podobnie jak forma mateczna. Eksplantaty mieszańca wytwarzały kalus, ale mniej obfity niż forma ojcowska.
17

Induced androgenesis in anther culture of Lupinus angustifolius

51%
Kozak K., Galek R., Sawicka-Sienkiewicz E.
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica. Supplement
|
2009
|
tom 51
|
nr 1
18

Analiza wybranych cech morfologicznych i struktury plonu w kolekcji łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.)

51%
Galek R., Kalinska H., Sawicka-Sienkiewicz E.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2006
|
nr 240-241
243-252
Przebadano piętnaście rodów i odmian łubinu wąskolistnego, w tym siedem epigonalnych (LAE-1, LAE-2, R/24/99, R108/99, R170, Sonet, Wersal) i osiem o tradycyjnym typie wzrostu (Boruta, Baron, Elf, LAG-24, Ród 451, Mulat, Zeus, Graf). Doświadczenia polowe założono w latach 2003 i 2004 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym AR we Wrocławiu, metodą losowanych bloków w trzech powtórzeniach. Określono na pędzie głównym i pędach bocznych: długość kwiatostanu (cm), liczbę kwiatków oraz strąków. Obliczono również indeks płodności (%) na podstawie stosunku zebranych strąków do wytworzonych kwiatów. Określono również masę nasion z rośliny (g), ich liczbę oraz masę tysiąca nasion (g). Na podstawie przeprowadzonej analizy wariancji stwierdzono istotne zróżnicowanie badanych materiałów pod względem analizowanych cech. Najdłuższymi kwiatostanami pędu głównego (25 cm) wyróżniła się odmiana Boruta, a bocznego Baron (8 cm). Powyżej 30 kwiatów w kwiatostanie głównym stwierdzono u odmian — Boruta, Sonet oraz epigonalnego rodu LAE-1, a najmniej u Zeus (17). Na pędach bocznych najmniej kwiatów odnotowano u odmiany Graf (6) a najwięcej u Baron (10). Najkorzystniejszym indeksem płodności na pędzie głównym na poziomie 50% charakteryzowały się samokończące genotypy Wersal i LAE-2-2 oraz odmiany o tradycyjnym typie wzrostu i ród LAG-24. Ród LAG-24 wyróżnił się wysoką wartością masy tysiąca nasion (180 g) a odmiana Boruta, Ród 451 i LAG 24 masą nasion z rośliny (14–15 g).
19

Ocena zmienności nowych odmian wrzosa pospolitego Calluna vulgaris (L.) Hull

51%
Sawicka-Sienkiewicz E., Kowalczyk J., Wojciechowska A.
Folia Horticulturae. Suplement
|
2003
|
nr 1
20

Wstepna ocena materialow pochodzacych ze skrzyzowania lubinu andyjskiego [Lupinus mutabilis Sweet] z przedstawicielami sekcji Albus. Czesc I. Analiza morfologiczna

51%
Augiewicz J., Sawicka-Sienkiewicz E., Kepa E.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2001
|
tom 82
19-30
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.