Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
100%
Krajowy system geoinformacyjny budowany jest w Polsce na trzech poziomach: centralnym, regionalny i lokalnym. Poziomy systemu różnią się zakresem opracowania i szczegółowością danych. Bazy danych systemów informacji przestrzennnej poziomu lokalnego (powiatowego) są najbardziej szczegółowe. Rewolucja cyfrowa oraz obowiązujące przepisy prawne (Ustawa o infrastrukturze informacji przestrzennej) powodują, że obecnie dynamicznie rozwijają się urzędowe witryny internetowe udostępniające różnorodne mapy tematyczne. W pracy przedstawiono propozycje ogólnej oceny geoportali tworzonych na poziomie lokalnym (powiatowym). Metodyką oceny ogólnej oparto na trzech kryteriach: przejrzystość, funkcjonalność oraz udostępniane treści. Kategoria przejrzystość to atrybuty oceny określające wysięki jakie podejmuje instytucja, aby udostępnić informacje poprzez swoją witrynę internetową. Kategoria funkcjonalność to atrybuty oceny określające łatwość z jaką użytkownicy mogą uzyskać informacje umieszczone na stronie. Ocena udostępnianych treści to weryfikacja ilościowa danych przestrzennych zamieszczonych w portalu z trzech grup tematycznych Ustawy o infrastrukturze. Zaproponowaną metodę oceny wykonano wartościowanie jakości danych przestrzennych w 29 powiatach położonych na terenie całego kraju. W wyniku przeprowadzonych prac badawczych stwierdzono, że ogólna ocena geoportali jest zadawalająca. Każda z witryn otrzymała ocenę powyżej połowy maksymalnej liczby punktów.
Komputerowe bazy danych przechowujące informacje opisujące przestrzeń powinny podlegać ocenie jakościwej. Wymóg ten szczególnie dotyczy urządowych systemów geoinformacyjnych. W pracy przedstawiono propozycją ogólnej oceny jakości informacji gromadzonej w powiatowych bazach danych. Analizowano sześć grup tematycznych dotyczących: ewidencji gruntów i budynków, numerycznej mapy zasadniczej, geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz poziomej osnowy geodezyjnej III klasy. Badania doświadczalne zrealizowano w dwóch powiatach położonych w woj. małopolskim. Ocenę jakości danych przeprowadzono w oparciu o cztery własności: dokładność, kompletność, aktualność i zgodność. Następnie obliczono wartości dwóch estymatorów ogólnej oceny baz geoinformacyjnych: wartość przeciętną absolutną i współczynnik zmienności średnich. Ogólna ocena jakości danych geoinformacyjnych w obydwu powiatach jest dobra. Proces doskonalenia jakości informcji przedstawiano zestawiając wyniki obecnych prac z badaniami przeprowadzonymi w 2005 roku. W anlizowanym okresie poprawiono ocenę ogólną jakości danych w obu powiatach o około 5 punktów procentowych. Dokładność, aktualność i zgodność danych powiatowych systemów jest dobra. Natomiast kompletność danych ciągle nie spełnia wymaganych kryteriów.
Obserwujemy obecnie dynamiczny rozwój procesów informatyzacji krajowego systemu informacji o terenie. Tworzone są geoinformacyjne bazy danych na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym. W celu budowy systemów spełniających stawiane przed nimi wymagania formalno-prawne konieczne jest opracowanie szczegółowych zasad metodologii oceny jakości danych przestrzennych. W pracy przedstawiono propozycję opisu jakości danych geodezyjnej ewidencja sieci uzbrojenia terenu (GESUT). Procedurę oceny opracowano zgodnie z wytycznymi normy PN-EN-ISO 19113. Na podstawie badań dotyczących modelu oceny systemu informacji o terenie przeprowadzonych w latach poprzednich oraz bieżących analiz opracowano metodę oceny jakości danych GESUT. Zaproponowana metoda opisu jakości danych przestrzennych pozwala na sporządzenie precyzyjnego i wiarygodnego raportu oceny.
Rozwój technologii komputerowych począwszy od lat 90-tych XX wieku, pozwala na prezentowanie zasobów geoinformacyjnych poprzez sieć Internet. Jednym z ciekawszych źródeł danych przestrzennych w Polsce są portale powiatowe. Celem badań było sprawdzenie jakości funkcjonowania geoportali internetowych powiatów na terenie całego kraju oraz ocena wybranego zakresu udostępnianych danych przestrzennych. Badaniem objęto 32 wybrane losowo powiaty, dla których oceniano zasoby informacyjne w trzech kategoriach: przejrzystość, interaktywność oraz dostępność danych. Przeprowadzone badania wykazały, że w przypadku portali powiatowych najbardziej bogata w informacje jest kategoria interaktywność, (Rysunek 5), a następnie kategoria przejrzystość danych. Najniżej oceniona zastała grupa cech związana ze zbiorami danych przestrzennych.
Specjalna Strefa Ekonomiczna (SSE) to wyodrębniony obszar na terenie którego obowiązują preferencyjne warunki do zakładania i funkcjonowania firm i przedsiębiorstw tak krajowych jak i zagranicznych. Działalność gospodarcza prowadzona na takim obszarze daje możliwość skorzystania z szeregu ulg i zwolnień, co zachęca inwestorów do lokowania kapitału w SSE. Obecnie na terytorium Polski funkcjonuje 14 specjalnych stref ekonomicznych, które istotnie przyczyniają się do rozwoju gospodarczego danego regionu, między innymi poprzez zagospodarowanie istniejącego majątku, jak również wykorzystanie niezagospodarowanych zasobów naturalnych ze szczególnym uwzględnieniem zasad równowagi ekologicznej. Usytuowanie SSE przynosi także wymierne korzyści dla lokalnej społeczności, bowiem powstają nowe miejsca pracy, wzrasta konkurencyjność wyrobów i usług, a także następuje rozwój infrastruktury. Często istniejące zaplecze techniczne w postaci obiektów przemysłowych, biurowych czy magazynowych okazuje się niewystarczające wobec czego zachodzi potrzeba pozyskania terenu pod nowe inwestycje [Ministerstwo Gospodarki, 2009]. Celem pracy jest badanie wpływu lokalizacji SSE na dynamikę rynku nieruchomości gruntowych. Przeprowadzone badania wykazały jednoznacznie, że na analizowanych obszarach ustanowienie specjalnej strefy ekonomicznej przyczyniło się zarówno do wzrostu obrotu jak i cen nieruchomości. Sytuacja ta dotyczy nieruchomości zlokalizowanych w strefie jak i w terenach bezpośrednio z nią sąsiadujących. Dodatkowo okazało się, że wzrost obrotu nieruchomościami obejmuje nie tylko tereny o funkcji przemysłowej, ale także tereny mieszkaniowe zlokalizowane w sąsiedztwie strefy.
Artykuł przedstawia charakterystykę technologii lotniczego skaningu laserowego LIDAR, architekturę systemu, jej wady i zalety oraz ocenę dokładności. Analizę dokładnościową lotniczego skaningu laserowego wykonano na podstawie danych pomiaru lidarowego miasta Krakowa z 2006 roku (ocena dokładności współrzędnych X, Y, Z na obiekcie: Uniwersytet Rolniczy ul. Balicka oraz Wzgórze Wawelskie). W procesie analizy dokładnościowej zaproponowano obliczenie średniego błędu kwadratowego położenia RMSEX RMSEY RMSEXY , średniego błędu kwadratowego wysokości RMSEZ, dokładności wysokościowej DZ oraz obliczenie częstości odchyłek dx, dy i dz wyrażonej w procentach.
Urzędowe bazy danych gromadzące dane przestrzenne powinny zawierać zbiory metadanych, służące do ich opisu. Zasadniczym elementem zbioru metadanych są cechy opisujące jakość i ważność danych przestrzennych. W pracy zaproponowano metodę oceny jakości baz danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT) opartą na czterech kryteriach: dokładności położenia, kompletności, aktualności i spójności logicznej. Jakość danych dla cechy dokładność położenia, obliczono na podstawie atrybutu źródło pochodzenia (określone, dla każdego badanego obiektu typu GESUT). Kompletność danych obliczono na podstawie analizy obiektów typu GESUT, które istnieją na cyfrowej mapie zasadniczej, a nie zarejestrowano ich w bazie GESUT. Aktualność danych określono poprzez analizę czasów oczekiwania na wprowadzenie do bazy geodezyjnych operatów pomiarowych. Spójność logiczną oceniono analizując poziom sprzecznych relacji w danych. Wyniki oceny dla poszczególnych własności opisano za pomocą wartości punktowych w skali od 1 do 100. Całościową ocenę jakości danych baz GESUT przeprowadzono poprzez obliczenie dwóch estymatorów: wartości przeciętnej absolutnej oraz współczynnika zmienności średnich. W badanym przypadku: dwie bazy o podobnej organizacji różnią się jakością gromadzonych danych o 16 punktów procentowych. Przedstawiona metoda to sposób na szybką i wiarygodną ocenę jakości danych GESUT na poziomie podstawowym. Zastosowanie tej metody nie wymaga angażowania dodatkowych środków, wszystkie potrzebne informacje zapisane są w systemie bazy danych.
13
51%
W artykule zaprezentowano sposób przejścia z katastru 2D na system 3D + czas, za pomocą dostępnych narzędzi informatycznych w oparciu o istniejące urzędowe rejestry danych geoprzestrzennych. W Polsce od ponad dwudziestu lat modernizowane są urzędowe rejestry gromadzące informacje o obiektach powiązanych z Ziemią. Modernizacja ta dotyczy ochrony i bezpieczeństwa praw do nieruchomości, zwiększenia efektywności baz informacyjnych, podniesienia jakości danych, a także podniesienia efektywności planowania i zarządzania gruntami. Zaawansowane technologie typu CAD pozwalają na budowę numerycznego modelu terenu (DTM), a w następnym etapie wizualizację obiektów powierzchniowych, takich jak granice działek czy obrysy budynków, w przestrzeni 3D. Współczesne relacyjne bazy danych i narzędzia CAD pozwalają również na odtworzenie stanu nieruchomości z dowolnego momentu czasowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.