Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu Ca(OH)2 dodawanego do krajanki buraczanej na czystość soku. Wodorotlenek wapnia dodawano w ilości 0,03% na masę krajanki. Dodany przed procesem denaturacji powodował zwiększenie czystości odwirowanego soku o około 0,5 jednostki w porównaniu z czystością soku odwirowanego z krajanki niezdenaturowanej. W przypadku krajanki zdenaturowanej bez dodatku wodorotlenku wapnia, różnica ta była jeszcze większa i wynosiła około 3 jednostki.
Koagulacyjne i adsorpcyjne właściwości związków wapnia są powszechnie wykorzystywane w przemyśle cukrowniczym. W artykule omówiono dyfuzję wapnia w tkance żywej buraków cukrowych, denaturowanej termicznie oraz poddanej obróbce prądem elektrycznym. Do jego oznaczania zastosowano metodę spektrometrii absorpcji atomowej. Stwierdzono, że w tkance buraczanej wapń dyfunduje maksymalnie na głębokość 5–6 mm. Obliczono współczynniki dyfuzji wapnia w tkance oraz wykonano ich analizę porównawczą, która wykazała, że w procesie dyfuzji wapnia istotną rolę odgrywa nie tylko różnica stężeń, ale też interakcje wapnia z pektynami. Dotyczy to zwłaszcza tkanki poddanej różnym zabiegom fizykochemicznym, zmieniającym stopień zestryfikowania pektyn.
Artykuł przedstawia część badań zmierzających do opracowania technologii pozyskiwania etanolu z buraków cukrowych. W doświadczeniach przeanalizowano potencjał fermentacyjny soku surowego, otrzymywanego w cukrowniach podczas ekstrakcji tkanki buraczanej. Materiałem badawczym był zarówno sok surowy świeży, jak i sok surowy zagęszczany do wartości Bx około 70, a który był przygo­towany do przechowywania. Modelowa fermentacja wykazała, że sok surowy ze wzglądu na dużą zawartość sacharozy oraz mikro- i makroelementów jest bardzo dobrym surowcem do produkcji etanolu. W odpowiednich warunkach możliwe było prowadzenie fermentacji z wydajnością rzędu 87%, co pozwoliło pozyskać ze 100 dm3 soku ponad 40 dm3 spirytusu 100%.
W pracy zbadano wpływ wysokonapięciowych udarów elektrycznych na aktywność oksydazy o-difenolowej buraka cukrowego oraz inwertazy pochodzącej z S. cerevisiae, którą zastosowano jako enzym modelowy z powodu minimalnej, a tym samym trudnej do oznaczenia aktywności inwertazy wytwarzanej przez burak cukrowy. Stwierdzono znaczną oporność inwertazy S. cerevisiae na udary napięciowe, gdyż jej inaktywacja następowała dopiero przy natężeniu pola elektrycznego równym 60 kV/cm. Oksydaza o-difenolowa wytwarzana przez burak cukrowy okazała się całkowicie oporna na wysokonapięciowe udary elektryczne w zakresie natężenia pola elektrycznego 1-60 kV/cm. Otrzymane wyniki nie pozwalają na traktowanie udarów o wysokim napięciu jako czynnika inaktywującego enzymy mogące się znaleźć w soku z tkanki buraków cukrowych.
Zbadano zdolność fermentacyjną soku surowego. Stosowano sok surowy świeży oraz zagęszczany do ok. 70 Bx. Przed fermentacją sok zagęszczony był rozcieńczany do gęstości odpowiadającej gęstości próby odniesienia. Próbą odniesienia był świeży sok surowy. Zagęszczanie soku surowego nie zmieniało w istotnym stopniu wydajności procesu fermentacji. Zmianie ulegała dynamika fermentacji. Czas trwania fermentacji zwiększył się około trzykrotnie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.