Badania nad wpływem nawożenia siarką elementarną na zawartość miedzi i cynku w roślinach i glebie przeprowadzono w oparciu o 2-letnie doświadczenie wazonowe. Podłożem użytym w doświadczeniu były trzy gleby o zróżnicowanym składzie granulometrycznym oraz zawartości siarki ogólnej i siarczanowej. Rośliną doświadczalną w pierwszym roku badań była gorczyca uprawiana w plonie głównym i poplonie. W drugim roku badań testowano kukurydzę w plonie głównym i grykę w poplonie. W doświadczeniu zastosowano zróżnicowane nawożenie siarką 1 g (S₁), 2 g (S₂), 3 g (S₃) na wazon w postaci nawozu Wigor S. W wyniku przeprowadzonego doświadczenia stwierdzono, że wzrastające dawki siarki przyczyniły się do zakwaszenia gleb, co powodowało wzrost zawartości i pobrania Cu i Zn przez rośliny. Zawartość i pobranie miedzi oraz cynku przez rośliny było największe na glebie bardzo lekkiej i średniej, a mniejsze na glebie ciężkiej. Zastosowane nawożenie siarką nie wpłynęło na zawartość w glebach miedzi i cynku ekstrahowanych roztworem 1 mol HCl·dm⁻³.
Badania nad wpływem nawożenia siarką elementarną na zawartość manganu i żelaza w roślinach i glebie przeprowadzono w oparciu o 2-letnie doświadczenie wazonowe. Podłożem użytym w doświadczeniu były trzy gleby o zróżnicowanym składzie granulometrycznym oraz zawartości siarki ogólnej i siarczanowej. Rośliną doświadczalną w pierwszym roku badań była gorczyca uprawiana w plonie głównym i poplonie. W drugim roku badań testowano kukurydzę w plonie głównym i grykę w poplonie. W doświadczeniu zastosowano zróżnicowane nawożenie siarką 1 g (S₁), 2 g (S₂), 3 g (S₃) na wazon w postaci nawozu Wigor S. Wzrastające dawki siarki powodowały znaczny wzrost zawartości i pobrania manganu oraz żelaza przez kukurydzę i grykę, uprawianych w drugim roku badań. Rodzaj gleby miał wpływ na zawartość i gromadzenie Mn i Fe, najwięcej tych pierwiastków oznaczono w roślinach uprawianych na glebie bardzo lekkiej. Zawartość form rozpuszczalnych manganu i żelaza na wszystkich rodzajach gleb i latach badań wzrastała wraz z ilością zastosowanego nawozu siarkowego.
Badania przeprowadzono wokół kilku zakładów przemysłowych zlokalizowanych na terenie Dolnego Śląska. W glebach, których próbki pobrano z różnych odległości od tych zakładów, określono zawartość miedzi, cynku i manganu rozpuszczalnego w 1 mol HCl·dm⁻³ oraz te same pierwiastki w roślinach zebranych w miejscach pobrania próbek glebowych. Przeprowadzone badania wykazały, że zawartość rozpuszczalnych form tych składników w glebie w wielu przypadkach zależna była od odległości od zakładu, ale również od rodzaju gleby i jej odczynu. Generalnie nie stwierdzono nadmiernych ilości badanych makroelementów w glebach. Koncentracja miedzi, cynku i manganu w roślinach zależna była od ich zawartości w glebach, ale tylko niektóre z nich zawierały takie ich ilości, które pozwalały przeznaczyć je wyłącznie na cele przemysłowe. Pozostałe spełniały warunki przeznaczenia ich na paszę.
The material for this study consisted of 60 soil samples collected from the arable layer of cultivated fields located in the vicinity of Wrocław. The samples varied in their properties and reflected a whole range of soil types to be found in the region of Lower Silesia. The examinations proved that selenium content in arable soils near Wroclaw ranged from 81 to 449 μg⋅kg-1 and the average value of Se content in these soils was 202 μg⋅kg-1. The lowest Se content appeared in sandy soils (174 μg⋅kg-1), while the highest value was found in loamy soils. The mean value of Se content calculated for this group of soils was 228 μg⋅kg-1. Selenium content in soils varied to a high degree (V=42%). The value lower than 100 μg⋅kg-1, assumed as a critical one for the quality of plant yield, was recorded for 4 samples, while in 33 soil samples the Se content fell in the range of 101- -200 μg⋅kg-1 and in 14 samples it ranged from 201 to 300 μg⋅kg-1. Only 9 soils out of these subjected to investigation characterized selenium value higher than 300 μg⋅kg-1, i.e. the value regarded as medium soil fertility. Se content in soils was highly correlated with their content of silt and clay, as well as colloidal parts and also with the amount of C and total content of such chemical elements as P, S, Fe, Cu, Zn and Ni.
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym na glebie ciężkiej określono zawartość Cu, Zn, Fe i Mn w ziarnie i słomie ośmiu odmian pszenicy ozimej. Badane odmiany pszenicy ozimej różniły się istotnie poziomem uzyskanych plonów. Najwyższy plon stwierdzono dla odmian 'Kris' i 'Opus', a najniższy dla odmiany 'Diamant'. Odmiany pszenicy ozimej różniły się istotnie zawartością mikroelementów w ziarnie i słomie. Najwyższą koncentracją analizowanych mikroelementów w ziarnie charakteryzowała się odmiana 'Nutka'. Średnia zawartość mikroelementów w ziarnie wynosiła 3,1 mg Cu·kg⁻¹, 23,7 mg Zn·kg⁻¹, 36,3 mg Fe·kg⁻¹ i 23,8 mg Mn·kg⁻¹, a w słomie odpowiednio 2,9 mg Cu·kg⁻¹, 33 mg Zn·kg⁻¹, 61 mg Fe·kg⁻¹ i 40 mg Mn·kg⁻¹. Najwięcej Zn, Fe i Mn pobrała odmiana 'Nutka', natomiast Cu odmiana 'Opus'.
Przeprowadzone badania miały na celu określenie wpływu Zakładów Chemicznych „Wizów” koło Bolesławca, produkujących polifosforany, na gromadzenie mikroelementów w glebach i roślinach pobranych z różnych kierunków i odległości od zakładu. W glebach pobranych wokół zakładu zawartość cynku i żelaza ekstrahowana z gleby roztworem 1 mol HCl·dm³ była średnia, miedzi i manganu oscylowała w przedziale od średniej do wysokiej. Zawartość form rozpuszczalnych tych mikroelementów w badanych glebach malała wraz ze zwiększaniem się odległości od źródła emisji i była najniższa w odległości 1 km. Zawartość miedzi i cynku stwierdzona w roślinach uprawnych na terenach przyległych do zakładu pozwalała na zakwalifikowanie analizowanych roślin do celów konsumpcyjnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.