Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeprowadzone trzyletnie systematyczne badania potwierdziły możliwość wykorzystania rzęsy wodnej (Lemna minor L.) w systemie oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych. W udoskonalonym systemie oczyszczalni wiejskiej, upowszechnionym pod nazwą „Lemna”, uzyskano obniżenie: zawiesiny ogólnej 75%, wskaźników tlenowych 87 - 96%, azotu amonowego prawie 90%, azotu ogólnego 85% oraz fosforu ogólnego 69%, a wskaźników mineralnych od 23 do 55%.
Zastosowanie systematycznego drenowania w warunkach górskich w znaczący sposób zwiększa ilość wody odprowadzanej z mikrozlewni rolniczej. Ze względu na znaczne stężenia azotu i fosforu w wodach odprowadzanych z tej zlewni istnieje niebezpieczeństwo okresowego (luty - marzec) pogorszenia jakości wody w ciekach. W celu ograniczenia odpływu zanieczyszczeń należy rozważyć możliwość retencjonowania wody odprowadzanej z górnej części, bądź ograniczenia intensywności odwodnienia poprzez zastosowanie drenowania niesystematycznego.
W pracy przedstawiono wyniki badań składu chemicznego wód gruntowych na obiektach nawadnianych ściekami z cukrowni i drożdżowni. Ścieki z cukrowni, po podczyszczeniu w zbiorniku akumulacyjnym, rozdeszczowywane były na użytkach zielonych. Ścieki z drożdżowni, po rozcieńczeniu wodą, rozdeszczowywane były na gruntach ornych. Oba obiekty nawadniane ściekami pełnią funkcję naturalnych oczyszczalni glebowo-roślinnych. Stan czystości badanych wód gruntowych porównany był z jakością wód spoza terenów oczyszczania ścieków (tła obiektów) oraz z wartościami nieformalnej klasyfikacji jakości wód podziemnych. Z porównania wynika, że oczyszczanie ścieków w warunkach naturalnych nie stwarza zagrożenia zanieczyszczenia wód gruntowych związkami biogennymi. Istotnie wyższe wartości w stosunku do wód w tle wykazywał tylko N-NO₃, jednak jego ilości odpowiadały umownym wartościom z Ib i II klasy jakości wód podziemnych. Wpływ eksploatacji obu obiektów na stan czystości wód gruntowych odzwierciedlały jedynie stężenia potasu, które istotnie wyższe były w wodach na obiektach niż w tle i w obu przypadkach przekraczały umowne wartości z klasyfikacji jakości wód podziemnych.
Obiekt we wsi Szewce od 1916 roku nawadniany był ściekami miejskimi Wrocławia na powierzchni około 40 ha systemem zalewowo-stokowym. W roku 1973 powiększony został do 400 ha, nawadnianych za pomocą deszczowni. Na powierzchni deszczowanej wykonane zostało drenowanie. W latach 1981/1982 i 1982/1983 na terenach nawadnianych ściekami przeprowadzono badania odpływów z sieci odwadniającej. Po zaniechaniu nawodnień warunki hydrologiczne i gospodarczo-rolnicze uległy wydatnej zmianie. W artykule podjęto próbę oceny tej decyzji w świetle obowiązujących procedur inwestycyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów likwidowanych.
Maksymalne stężenia azotanów w wodach powierzchniowych na terenach użytkowanych rolniczo jak i w zlewni leśnej występują w lutym i na początku marca, przed rozpoczęciem zabiegów agrotechnicznych. W okresie występowania maksymalnych stężeń azotanów należałoby wody odpływające ze zlewni rolniczych skierować do zbiorników gromadzących wodę, np. na potrzeby rolnictwa, do wiosennego zalewu stawów rybnych i w miarę możliwości ograniczyć jej dopływ do zbiorników stanowiących źródło wody do zaopatrzenia ludności.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.