Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena wpływu długości alifatycznego łańcucha węglowego kwasów karboksylowych oraz procesu immobilizacji drożdży (w alginianie wapnia lub w poli(alkoholu winylowym) na szybkość i wydajność reakcji hydrolizy estrów fenylowych. Przebieg reakcji śledzono metodą chromatografii gazowej, z zastosowaniem kolumny kapilarnej BPX 70 i detektora płomieniowo-jonizacyjnego. Stwierdzono, że katalityczny efekt drożdży piekarskich Saccharomyces cerevisiae zmniejsza się ze wzrostem długości łańcucha kwasu karboksylowego. Immobilizacja drożdży wprawdzie w nieznacznym stopniu zmniejsza szybkość hydrolizy, ale ułatwia wyizolowanie produktu oraz umożliwia wielokrotne wykorzystanie biokatalizatora.
Oceniono wpływ immobilizacji na aktywność lipolityczną drożdży Rhodotorula glutinis, Pichia jadinii i Yarrowia lipolytica na podstawie analizy przebiegu reakcji modelowej, jaką była hydroliza laurynianu p-nitrofenylu. Badane gatunki drożdży hodowano w standardowych warunkach (podłoże YPD) oraz na pożywkach wzbogacanych w dodatkowe źródło węgla czyli oliwę z oliwek, a następnie immobilizowano na alginianie wapnia. Z analizy otrzymanych wyników możemy wnioskować, iż immobilizacja supernatantu na alginianie wapnia w przypadku Yarrowia lipolytica jak i Rhodotorula glutinis w pierwszym etapie reakcji (5 godz.) hydrolizy obniża aktywność katalityczną wydzielanych lipaz w stosunku do supernatantu płynnego. Odwrotną sytuację obserwujemy dla Pichia jadinii, która w stanie wolnym wykazuje najmniejszą aktywność lipolityczną, w porównaniu z wyżej wymienionymi drożdżami natomiast po immobilizacji aktywność ta wzrasta zarówno dla supernatantu z podłoża YPD, jak i wzbogaconego w oliwę z oliwek i w czasie pierwszych 5 godzin reakcji jest najwyższa spośród badanych drożdży.
Praca miała na celu określenie zmian aktywności lipaz w poszczególnych fazach wzrostu drożdży Yarrowia lipolytica oraz dokonanie porównania i zestawienia ak­tywności lipaz zewnątrz- i wewnątrzkomórkowych. Podczas hodowli szczepu Yarrowia lipolytica KKP 379 w bioreaktorze dokonywano pomiaru gęstości optycznej komórek drożdży oraz określano aktywność lipolityczną frakcji supernatantu. Porównania aktyw­ności lipaz zewnątrzkomórkowych (w supernatancie po hodowli) z lipazami znajdującymi się we wnętrzu komórek dokonywano, mierząc aktywność lipolityczną supernatantu po­wstałego po procesie częściowego uszkodzenia ściany komórkowej. Aktywność poszcze­gólnych frakcji szacowano na podstawie stopnia hydrolizy oleinianu etylu. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, iż szczep drożdży Yarrowia lipolytica KKP 379 jest zdolny do produkcji zarówno lipaz zewnątrz-, jak i wewnątrzkomórkowych. Ilość li­paz wydzielanych do podłoża wzrasta w trakcie prowadzenia hodowli.
5
81%
Rozwój przemysłu spożywczego, nowych źródeł i sposobów pozyskiwania surowca, a także wzrost świadomości społeczeństwa powoduje, że oczekiwania konsumentów wobec żywności ulegają ciągłym zmianom. W ostatnich latach obserwuje się rosnące zainteresowanie naturalnymi dodatkami do żywności, otrzymywanymi przy zastosowaniu metod biotechnologicznych. W poniższym artykule dokonano przeglądu substancji zapachowych produkowanych na drodze biotechnologicznej, przy udziale mikroorganizmów – drożdży, bakterii, grzybów bądź izolowanych z nich enzymów.
Techniki ultradźwiękowe są od dawna stosowane w przemyśle spożywczym, przede wszystkim w procesach przetwarzania i utrwalania żywności. Celem pracy była ocena sonifikacji jako alternatywnej metody inaktywacji komórek drożdży. Dodatkowo rozważono zastosowanie sonifikacji do pozyskiwania roztworu białek wewnątrzkomórkowych. Komórki szczepu drożdży Saccharomyces cerevisiae 2200 oraz komórki świeżych drożdży piekarskich poddawano sonifikacji w głowicowym homogenizatorze ultradźwiękowym o częstotliwości 20 kHz. Zaobserwowano istotny wpływ czasu, cyklu pracy oraz mocy fali akustycznej na inaktywację komórek oraz stopień izolacji białek, które wydzielono z wydajnością 60 % ze szczepu drożdży S. cerevisiae 2200 i 43 % ze świeżych drożdży piekarskich. Dezintegracja struktury komórkowej drożdży za pomocą ultradźwięków może być dobrą laboratoryjną metodą permeabilizacji ściany komórkowej oraz izolacji białek. Liczba żywych komórek po procesie sonifikacji zmniejszyła się 100 do 1000-krotnie w porównaniu z początkowąj liczbą jtk/cm3, przy czym efekt ten może zostać zwielokrotniony przez połączenie działania ultradźwięków z czynnikiem termicznym.
Drożdże stanowią bogate źródło enzymów wykorzystywanych w procesach biotechnologicznych przemysłu spożywczego. Działanie enzymów polega na katalizowaniu reakcji chemicznych nie tylko w organizmach żywych, ale także i poza nimi, zatem drożdże mogą również spełniać ważną rolę w syntezach chemicznych. Z punktu widzenia przetwarzania produktów spożywczych szczególnie istotne są reakcje estryfikacji i hydrolizy estrów. Celem pracy było określenie wpływu składu pożywki na aktywność katalityczną trzech gatunków drożdży Rhodotorula glutinis, Pichia jadinii i Saccharomyces cerevisiae, na przykładzie reakcji modelowej, jaką jest hydroliza laurynianu fenylu. Badane gatunki drożdży, celem porównania, hodowano w standardowych warunkach (podłoże YPD) oraz na pożywkach wzbogacanych w różne źródła azotu oraz węgla. Najskuteczniejsze w hydrolizie estru, przy udziale w pożywce hodowlanej oliwy z oliwek, były drożdże z gatunku Pichia jadinii, (ok. 50 % przereagowania laurynianu fenylu po 10 h, w porównaniu z 8 % przereagowaniem przy standardowej pożywce YPD), natomiast gatunek Rhodotorula glutinis najskuteczniej hydrolizował badany ester podczas hodowli w obecności mocznika (powyżej 50 % po 5 h w porównaniu z 8 % przy zastosowaniu YPD). W przypadku Saccharomyces cerevisiae, hodowanego w obecności oliwy z oliwek, przereagowanie rzędu 50 % osiągnięto dopiero po 40 h. Można zatem wnioskować, że właściwe modyfikacje pożywki pozwalają na stymulowanie lipolitycznych zdolności poszczególnych gatunków drożdży.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.