Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Morwę białą kojarzy się przede wszystkim z hodowlą jedwabnika morwowego, ale ze względu na unikatowe właściwości prozdrowotne w ostatnich latach jest głównie wykorzystywana jako surowiec spożywczy i zielarski. Zawiera wiele substancji odżywczych korzystnie wpływających na funkcjonowanie organizmu człowieka, tj. białka, lipidy, makro- i mikroelementy. Wiele różnorodnych związków bioaktywnych wyodrębnionych z różnych części morwy białej działa korzystnie w wspomaganiu leczenia wielu chorób, w tym cywilizacyjnych - cukrzycy, sercowo-naczyniowych, otyłości i Alzheimera oraz w profilaktyce np. nowotworów
W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 2005-2006 zbadano wpływ zróżnicowanego nawożenia makroelementami na zawartość tłuszczu oraz α-, β-, γ- i δ- tokoferolu w nasionach krajowych odmian szarłatu. Czynnikami doświadczenia były: dwie odmiany szarłatu– Rawa i Aztek oraz trzy wzrastające poziomy nawożenia NPK (1 – bez nawożenia, 2 – 90 N kg·haˉ¹, 60 P2O5 kg·haˉ¹, 60 K2O kg·haˉ¹; 3 – 130 N kg·haˉ¹, 70 P2O5 kg·haˉ¹, 70 K2O kg·haˉ¹). Na podstawie wyników badań można wnioskować, że zawartość tłuszczu w nasionach szarłatu była istotnie uzależniona od odmiany oraz wariantu nawożenia makroelementami. Szczególnie dużą zawartość tłuszczu w nasionach uzyskano przy najwyższym poziomie nawożenia NPK. Wyższą zawartością tłuszczu w nasionach cechowała się odmiana Aztek niż Rawa. Stwierdzono, że odmiany szarłatu istotnie różnią się między sobą zawartością: α, β, γ-tokoferolu oraz całkowitą ich ilością. Wyższą zawartością α- i γ-tokoferolu oraz ogólną ich zawartością cechowały się nasiona odmiany Aztek niż Rawa. Nasiona odmiany Rawa posiadały istotnie więcej β-tokoferolu niż odmiany Aztek. Nawożenie wzrastającymi dawkami NPK miało istotny wpływ tylko na ilość β-tokoferolu w nasionach szarłatu.
Badania polowe przeprowadzono w latach 2006-2007 na doświadczeniu z 2 i 3-letnią wierzbą wiciową założonym na terenie stacji doświadczalnej przy Wydziale Nauk Rolniczych w Zamościu. Celem badań była ocena właściwości biologicznych gleb (liczebności kolonii bakterii i promieniowców oraz grzybów i aktywności dehydrogenaz i katalazy). Corocznie, na początku i pod koniec wegetacji wierzby energetycznej pobierano po 25 prób glebowych z poziomu próchnicznego i podpróchnicznego. Z przeprowadzonych badań wynika, że wyższą liczebnością mikroorganizmów i aktywnością enzymów cechowała się gleba pod uprawą 3-letniej wierzby w porównaniu do 2-letniej. Niezależnie od miejsca pobrania materiału glebowego zaobserwowano, iż wyższą aktywnością biologiczną charakteryzowały się próby glebowe pobrane jesienią, w porównaniu do pobranych wiosną. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż liczebność mikroorganizmów i aktywność badanych enzymów była dodatnio skorelowana z zawartością substancji organicznej oraz z pojemnością sorpcyjną i odczynem. Równie istotne dodatnie zależności zanotowano pomiędzy aktywnością enzymatyczną a liczebnością kolonii grzybów oraz bakterii i promieniowców.
Doświadczenia minionych lat wskazują, że do przeprowadzenia modernizacji i restrukturyzacji obszarów wiejskich potrzebne są ogromne środki finansowe. Główną formą wsparcia rolnictwa sektora rolnego prad akcesją z UE okazały się kredyty preferencyjne: obrotowe i inwestycyjne z dopłatami do ich oprocentowania. Z przeprowadzonych badań nad wykorzystaniem kredytów preferencyjnych w powiecie tomaszowskim wynika, że to właśnie kredyty inwestycyjne z dopłatą do oprocentowania stanowiły główne wsparcie procesu restrukturyzagi i modernizacji. Od maja 2004 roku rolnicy mają możliwość korzystania ze środków finansowych pochodzących z funduszy strukturalnych, w tym z SPO - „Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora Żywnościowego oraz Rozwój Obszarów Wiejskich”. Jak wynika z przeprowadzonych ankiet rolnicy z powiatu tomaszowskiego nie są odpowiednio przygotowani do korzystania z funduszy strukturalnych. Niezbędna jest tutaj ich własna inicjatywa i otwartość na zmiany, pomoc w zakresie przygotowania projektów oraz zmiana mentalności samych rolników.
Celem pracy była ocena wpływu właściwości środowiska glebowego na występowanie osobników obuwika pospolitego. Obszar badań podzielono na 3 powierzchnie badawcze, po 700 m2 każda, różniące się liczbą roślin. Na powierzchni I stwierdzono obecność 123, na powierzchni II – 28, a na powierzchni III – nie stwierdzono obecności osobników obuwi-ka pospolitego. Z wyróżnionych powierzchni badawczych pobrano próby glebowe i oznaczono w nich skład granulometryczny, wybrane parametry chemiczne (pH, zawartość CaCO3 i Corg., zawartość form przyswajalnych P, K, Mg, Mn, Cu, Zn i Fe) oraz aktywność dehydrogenaz i fosfataz. Z przeprowadzonych badań wynika, że liczba roślin obuwika pospolitego była istotnie dodatnio skorelowana z zawartością form przyswajalnych P i K oraz ujemnie z zawartością węgla organicznego i aktywnością dehydrogenaz.
W pracy przedstawiono wstępną ocenę wpływu zróżnicowanego nawożenia NPK na zawartość chlorofilu a, b oraz a+b w liściach dwóch odmian szarłatu Rawa i Aztek. W doświadczeniu polowym uprawiano szarłat w rozstawie szerokorzędowej na glebie kompleksu pszennego dobrego, w południowo-wschodniej części Polski. Zastosowano następujące dawki makroskładników: I – 50 kg N·haˉ¹, 40 kg P·haˉ¹, 40 kg K·haˉ¹, II – 70 kg N·haˉ¹, 50 kg P·haˉ¹, 50 kg K·haˉ¹, III – 90 kg N·haˉ¹, 60 kg P·haˉ¹, 60 kg K·haˉ¹ oraz IV – 130 kg N·haˉ¹, 70 kg P·haˉ¹, 70 kg K·haˉ¹. Określano zawartość chlorofilu a i b oraz a+b w świeżej masie liści w okresie pełni kwitnienia roślin oraz formowania nasion. Z przeprowadzonych badań wynika, iż najwyższą zawartość chlorofilu a oraz a+b w szarłacie odmiany Rawa stwierdzono przy nawożeniu III dawką NPK, natomiast dla odmiany Aztek była to II dawka NPK. Najwyższą zawartość chlorofilu b w świeżej masie liści odmiany Rawa stwierdzono przy zastosowaniu II poziomu nawożenia makroelementami a dla odmiany Aztek przy III dawce nawożenia NPK. Stwierdzono istotne statystycznie zależności pomiędzy zastosowanymi dawkami nawożenia NPK a ilością chlorofilu a i b w świeżej masie liści obydwu odmian szarłatu.
Celem pracy była ocena zawartości całkowitej wybranych metali ciężkich (Pb, Zn i Cu) oraz aktywności katalazy w poziomach genetycznych profili gleb lekkich (gleb rdzawych) położonych na terenie otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego. Zgodnie z polskimi ustaleniami normatywnymi w glebach obszaru badań nie stwierdzono przekroczenia wartości dopuszczalnych stężeń Pb, Zn i Cu. Uzyskane wyniki badań świadczą jednak o akumulacji oznaczonych metali w poziomach wierzchnich (Ap) w odniesieniu do poziomów skał macierzystych (C). Próby gleby świeżej cechowały się większą aktywnością katalazy niż gleby wysuszonej. Aktywność tego enzymu była największa w poziomie Ap i malała wraz z głębokością w profilu glebowym. Stwierdzono, że zawartość całkowita metali ciężkich w analizowanych glebach była istotnie skorelowana z właściwościami chemicznymi (pH, zawartością węgla organicznego i pojemnością sorpcyjną) oraz aktywnością katalazy w glebie świeżej i wysuszonej.
Iodine is indispensable in the diet of humans and other mammals and iodine deficiencies cause serious illnesses. The content of iodine in food (with the exception of marine foodstuffs) does not meet the nutritional needs of humans, and for this reason prophylactic iodination of salt is currently carried out in many countries. Biofortification of plants with iodine can become a widespread, alternative means of supplying iodine-rich foods. In the present study, we discuss the main issues related to the cultivation of plants enriched with iodine. We describe the effect of various forms of iodine fertilizer on crops, such as natural iodine sources, organic iodine, iodate and iodide salts, as well as ways of biofortifying crops: fertigation, foliar and soil application, and by hydroponics. Effective biofortification of plants with iodine increases its concentration to levels corresponding to human nutritional requirements whilst preserving the desirable eating qualities of the plants. Because each species reacts in a specific manner to a particular chemical form of iodine application, fertilization and cultivation methods, and other conditions, the development of proper cultivation technologies is essential to bring about widespread biofortification with iodine.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.