Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 90

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule omówiono podstawy prawne stosowania w żywności pochodzenia zwierzęcego substancji dodatkowych. Opierając się na aktualnie obowiązujących w Polsce przepisach, podano, definicję substancji dodatkowych i scharakteryzowano zmiany jakie zaszły w ostatnim czasie w liczbie i ilościach substancji dodatkowych dozwolonych do stosowania w kraju.
Zbadano wpływ czynników chemicznych i fizycznych na przeżywalność pałeczek Salmonella w masie jajowej. Porównano wpływ kwasu octowego, mlekowego i cytrynowego a także ich mieszanin na zachowanie się S. enteritidis, S. typhimurium i S. Agona w masie jajowej. Stwierdzono, że skuteczność przeciwbakteryjnego działania kwasów zależy od temperatury przechowywania: najniższa była kwasu cytrynowego, a najwyższa octo­wego. Wykazano że dodatek NaCl i cukru do masy jajowej zakwaszo­nej kwasem octowym lub mlekowym zwiększa przeżywalność pałeczek Salmonella a zakwaszonej kwasem cytrynowym obniża. Ogrzewanie subletalne zakwaszonej kwasem octowym do pH 4,5 masy jajowej dowiodło, że 15 minutowe jej ogrzewanie w temp. nie niższej niż 55°C gwarantuje zabicie pałeczek Salmonella. Ponadto stwierdzo­no, że redukcja liczby pałeczek Salmonella w majonezie następuje wraz ze wzrostem temperatury jego przechowywania i w badanych warunkach była najwyższa w temp. 30°C. Natomiast dodatek 1,6% NaCl i 3,0% cukru powoduje mniejszy spadek liczby komórek Salmonella podczas przechowywania majonezu. Redukcja pałeczek Salmonella w majonezie nie zależała od stopnia skażenia masy jajowej, lecz od sposobu jego przechowywania. Skuteczniejszym sposobem ograniczenia liczby pałeczek Salmonella w majonezie jest dodawanie kwasu octowego do masy jajowej . Na podstawie danych z piśmiennictwa i uzyskanych wyników opracowano model emulsji majonezowej. Podstawą tego modelu jest założenie, że obecny w żółtku jaja kompleks lecytynowo-albuminowo-cholesterolowy ulega rozbiciu w procesie emulgowania, tworząc specyficzne, endemiczne obszary bytowania dla bakterii.
W pracy prześledzono wrażliwość bakterii termo- i psychrofilnych wyizolowanych z urządzeń udojowych w gospodarstwach produkujących mleko na środki dezynfekcyjne. Badania wykazały występowanie szczepów opornych na substancje czynne zawarte w preparatach użytych w doświadczeniu.
The influence of immersion cooling on frequency of Campylobacter spp. contamination of carcasses and internal organs of slaughter poultry was examined. Chicken, duck and turkey carcasses, livers and stomachs were examined directly before disemboweling and then after immersion cooling (cooling into water with ice). A significant level of carcass contamination was noted: 28.6% in poultry, 32.7% in ducks and 15.2% in turkeys in skin surface examination and 21.9%, 23.6% and 18.1% respectively in swabs taken from the body cavities after diesemboweling. The percentage of contamination of liver and stomach surface was high: 13.6% for chicken liver, 34.5% for duck liver and 41.9% for turkey liver, and for stomach 11.2%, 30.9% and 20.0%, respectively. The frequency of Campylobacter spp. isolation from pectoral and femoral muscles, liver perenchyma and muscular layer of stomach was significantly lower. Immersion cooling decreased the number of contaminated carcasses, livers and stomachs in ducks and livers and stomache in turkeys. However, it increased the number of contaminated carcasses of chickens and turkeys after examination of their body cavities - livers and stomachs of chickens and muscular layers of stomache in turkeys.
Odpowiedzialność producenta za jakość wytworzonej żywności spowodowała zmianę podejścia, z kontroli gotowego produktu na opracowywanie i wdrażanie systemów zapewnienia jakości w produkcji. W zakładach produkujących żywność wdrażane są systemy zapewnienia jakości: Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP), System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontrolnych (HACCP), System zapewnienia jakości w projektowaniu, pracach rozwojowych, produkcji, instalowaniu i serwisie wg norm PN-EN ISO 9000, Systemy zarządzania środowiskowego PN-EN ISO 14000. Wprowadzaniu systemów zapewnienia jakości w przetwarzaniu żywności powinny towarzyszyć podobne działania w laboratorium badawczym. Istnieje duża analogia w sterowaniu jakością w procesach produkcyjnych i badawczych laboratorium mikrobiologicznego. W większości laboratoriów mikrobiologicznych wiele elementów systemu zapewniania jakości stosuje się w rutynowej praktyce od dawna, jednak bez odpowiedniego udokumentowania. Dokumentowanie systemu zapewnienia jakości w laboratorium mikrobiologicznym powinno być rozpoczęte wraz z wdrażaniem systemu HACCP lub ISO 9000 w zakładach spożywczych.
Zgodnie z decyzją Komisji WE nr 2001/471/WE z 8 czerwca 2001 r., kierownicy zakładów mięsnych są zobowiązani do regularnych kontroli ogólnych warunków higienicznych produkcji, w tym także higieny procesu uboju. Można to wykonać m.in. badając jakość mikrobiologiczną tusz. W artykule przedstawiono krótki opis metody oraz wyniki jakości mikrobiologicznej tusz wieprzowych na podstawie wyników z 13 ubojni w woj. kujawsko-pomorskim w powiązaniu ze stosowaną technologią uboju świń. Oznaczanie liczby drobnoustrojów na tuszach może być jednym z kryteriów oceny higieny uboju, i - co ważne - jednym z elementów weryfikacji systemu HACCP w procesie uboju zwierząt rzeźnych.
Zbadano wpływ stężenia 0.5%, 0.4%, 0.3%, 0.1%, 0.075%, 0.05% i 0.025% mieszanki wielofosforanowej na wzrost Staphylococcus aureus w podłożu agarowym w temp. 37°C, oddziaływanie dodatku 0.5% tej mieszanki na przeżywalność S. aureus w bulionie w temp. 4-6°C oraz wpływ 0.5% dodatku wielofosforanów na zachowanie się S. aureus w mleku w temp. 4°C i 20°C. Stwierdzono, że wielofosforany hamują wzrost badanego szczepu S. aureus w podłożu agarowym w temp. 37°C: całkowicie - przy stężeniu 0.2% i wyższych, znacząco - przy stężeniu 0.1% i 0.075% i nieznacznie - przy 0.05% i 0.025%. Dodatek 0.5% mieszanki w niewielkim stopniu zwiększa redukcję liczby S. aureus w bulionie w temp. 4°C. Stwierdzono także, że wielofosforany w stężeniu 0.5% wykazują mało znaczący wpływ na spadek liczby. S. aureus w mleku w temp. 4°C i tylko nieznacznie hamują wzrost tych bakterii w temp. 20°C.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.