Kolekcja zasobów genowych z rodzaju Lycopersicon obejmuje 947 obiektów. W kolekcji roboczej jest prowadzona ocena cech ilościowych i jakościowych obiektów pomidora z banku genów. Każdego roku wybrana liczba obiektów jest waloryzowana pod względem 42 cech morfologicznych i użytkowych, zgodnie z klasyfikatorem cech IPGRI. Badane cechy obejmują 10 cech dotyczących rośliny i 32 cechy owoców. Zaprezentowano wyniki dotyczące 25 wybranych obiektów pomidora pochodzących z: Bułgarii, Czech, Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, USA i Polski. Oceniano między innymi takie cechy owoców jak: wielkość, kształt, twardość, barwę owoców, intensywność zielonej piętki, żebrowanie, łatwość usuwania szypułki, przekrój owocu, grubość perykarpu, liczbę komór nasiennych, obecność pustych przestrzeni, jak również typ wzrostu i wrażliwość na choroby. Badane obiekty charakteryzowały się dużą zmiennością badanych cech. Poszczególne obiekty mogą być wykorzystane jako wartościowy materiał w hodowli nowych odmian do świeżej konsumpcji, jak i do przetwórstwa. Zasoby genowe pomidora pochodzące z różnych regionów, dostarczające unikalnych cech (cherry type, owoce o żółtym lub malinowym zabarwieniu, o sercowatym kształcie, rośliny karłowe zwarte, itp.), mogą poszerzać asortyment odmian dla amatorskiej produkcji. Zadaniem kolekcji jest zabezpieczenie przed zaginięciem zasobów genowych, jak również ma ona służyć jako źródło zmienności genetycznej. W oparciu o przeprowadzone obserwacje wybrano szereg obiektów do prac hodowlanych i innych badań (np. jako źródło wczesności, twardych owoców, owoce o grubym perykarpie, o intensywnej barwie zewnętrznej i wewnętrznej, tolerancji na Phytophtora infestans, itp.).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.