Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy wykazano, że frakcja cytosolowa z korzeni ogórków traktowanych NaCl, stymulowała plazmolemową i tonoplastową ATPazę izolowaną z roślin nie poddanych działaniu soli. Stymulujący efekt frakcji cytosolowej był eliminowany przez wysoką temperaturę i staurosporynę. Wprowadzenie jonów wapnia z ekstraktem z roślin niepoddanych działaniu soli, do zawiesiny błon izolowanych z roślin również nietraktowanych solą, stymulowało pompy protonowe. Takie rezultaty sugerowały udział specyficznych białkowych kinaz, zależnych od wapnia w aktywacji ATPaz błonowych w warunkach stresu solnego. Doświadczenia z zastosowaniem W7, antagonisty kalmoduliny, zawęziły szeroką grupę kinaz do tych zależnych od kompleksu wapń-kalmodulina. Dodatkowo wykazano, że w błonach izolowanych z korzeni ogórków traktowanych NaCl funkcjonuje antyport Na⁺/H⁺, który wyrzuca nadmiar jonów sodu z cytoplazmy.
W pracy wykazano, że działanie NaCl powoduje u pszenicy i kukurydzy obniżenie takich parametrów indukcji fluorescenci chlorofilu jak: maksymalna (potencjalna) wydajność kwantowa PS II (Fv/Fm), aktualna (fotochemiczna) wydajność kwantowa PS II (ΦPSII), wskaźnik witalności (Rfd) i współczynnik fotochemicznego wygaszania fluorescencji (qP), przy jednoczesnym wzroście wartości współczynnika niefotochemicznego wygaszania fluorescencji (qN). Obniżenie Fv/Fm, ΦPSII, Rfd, qP i podwyższenie qN były dużo wyraźniejsze u pszenicy należącej do roślin typu C₃, niż u kukurydzy należącej do typu C₄. Zaobserwowano, że w rezultacie zasolenia w liściach badanych roślin nastąpiła redukcja przewodności aparatów szparkowych i w konsekwencji ograniczenie transpiracji. Efekt ten był znacznie szybszy i głębszy w przypadku kukurydzy. Obecność jonów soli w podłożu spowodowała znaczne zahamowanie intensywności asymilacji CO₂ w liściach - dużo większe u pszenicy, niż u kukurydzy. Wyniki sugerują, że PS II kukurydzy (C₄) jest mniej wrażliwy na działanie stresu solnego, a sprawność fotosyntetycznego transportu elektronów w tych warunkach jest większa, niż u pszenicy (C₃). Wartości Rfd wykazały, że konwersja zaabsorbowanej energii i wykorzystanie produktów fazy świetlnej w reakcjach niezależnych bezpośrednio od światła są bardziej efektywne w przypadku kukurydzy. Pomiary przewodności szparkowej i transpiracji ujawniły, że kukurydza lepiej zapobiega utracie wody niż pszenica. Mimo silnego przymknięcia aparatów szparkowych wydajność asymilacji utrzymywała się u kukurydzy na wysokim poziomie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.