Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 51

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Presented research is a continuation of systematic collecting the winter and spring triticale material and estimating its usability features, having been conducted since 1982. The experiments deal with the systematic collection of both, the registered and non-registered varieties as well as the valuable genetic materials received from the breeding and research centres. The materials included into experimental collection come from the national and foreign breeding centres and world gene banks. The research also aims at protecting the gene resources of the xTriticosecale Wittmack type. The valorization is conducted in a 4-year cycle of field experiments. After this cycle of valorization the studied objects are delivered to the store at IHAR Radzików for protective storage. The materials of winter and spring triticale collected during the years 1998-2005 are characterized by an extensive range of agricultural trait variability. The newest varieties being included in the collection showed better winter resistance, lodging resistance what is connected with stem shortening. However smaller resistance to mildew and brown rust were observed. As regards the yielding traits, wide range of variability was noted, especially for the number and weight of grain per spike. Conducting the experiments which concern collecting new forms of triticale enables further extending the range of variability for many agricultural traits which may be used in applied breeding as well as in numerous research studies.
The investigations in the Triticale collection, which began in 1981, comprised materials gathered in the working collection. In further years materials from foreign collections and breeders were obtained. Field and laboratory estimation of some important agronomic traits which could be of use in the practical breeding, were performed on these materials. The results of 3-year investigations /1982-1984/ of such traits, as weight of grains per ear, 1000 grain weight and protein content, are discussed. There is a wide variability range of the traits under study, the calculated variability coefficients being for the protein content V = 12,2%, for 1000 grain weight V = 14,2%, for weight of grains per ear V = 28,0%. A negative correlation between the protein content on the one hand and the 1000 grain weight and the weight of grains per ear of the other has been proved. There is a significant interrelation for the pair of traits: 1000 grain weight - weight of grains per ear.
Badania przeprowadzono na 96 odmianach i rodach pszenżyta ozimego. Ziarno analizowanych genotypów po okresie 4-letniej waloryzacji przekazano do klimatyzowanej przechowalni IHAR w Radzikowie. Próbki ziarna do przechowywania dosuszano do około 7% wilgotności wody. Następnie ziarno wsypywano do pojemników, które zamykano za pomocą pompy próżniowej. Tak przygotowane pojemniki przechowywano w komorze w temperaturze -15°C, przez okres 10 lat. Po tym okresie przechowywania materiały poddano regeneracji. Wyniki badań po regeneracji porównano do wartości uzyskanych w okresie 4-letniej waloryzacji tych obiektów. Stwierdzono, że przechowywanie ziarna przez okres 10 lat u większości badanych genotypów nie miało wpływu na poziom badanych cech, który mieścił się w zakresie zmienności uzyskanej w okresie waloryzacji. Średnia wartość cech plonotwórczych w badanej populacji genotypów po okresie waloryzacji była nieznacznie niższa od wartości uzyskanej w okresie waloryzacji. Najmniejsze różnice stwierdzono dla wysokości roślin, płodności kłosków w kłosie i masy 1000 ziarn.
W ramach polskiego Banku Genów utworzono na Lubelszczyźnie kolekcję pszenżyta (X Triticosecale Wittmack), która obejmuje rody i odmiany pszenżyta ozimego i jarego otrzymane w krajowych i zagranicznych ośrodkach hodowlanych. Badania kolekcyjne obejmują 4-letni cykl doświadczeń polowych, gdzie prowadzona jest ocena polowa oraz pomiary ważniejszych cech plonotwórczych roślin. Wszystkie materiały kolekcyjne są izolowane ze względu na częściową obcopylność pszenżyta dla zachowania tożsamości odmianowej. Zwaloryzowane odmiany są przekazywane do przechowalni IHAR w Radzikowie, celem ich zabezpieczenia. Zgromadzone dotychczas materiały kolekcyjne pszenżyta ozimego i jarego charakteryzują się dużym spektrum zmienności pod względem cech rolniczych, co przykładowo obrazują wieloletnie wyniki badań w latach 1993-1997. Zakres zmienności w kolejnych latach jest duży, zwłaszcza dla liczby i masy ziarn z kłosa. Badane obiekty są zróżnicowane także pod względem takich cech jak: odporność na choroby, wyleganie czy przezimowanie roślin. Prowadzenie prac nad gromadzeniem wytwarzanych form pszenżyta, umożliwia dalsze poszerzenie zakresu zmienności dla wielu cech użytkowych, które mogą być wykorzystane dla praktycznej hodowli, jak również w pracach badawczych.
Systematyczne gromadzenie materiałów kolekcyjnych pszenżyta rozpoczęto w 1982 roku. Początkowo gromadzono głównie rody hodowlane otrzymane w krajowych ośrodkach hodowli pszenżyta. Następnie sprowadzono materiały ze światowych banków genów: Beltsville, Gatersleben, VIR. Do kolekcji włączono także interesujące materiały mieszańcowe otrzymywane w placówkach badawczych. Obecnie kolekcja liczy 2333 obiektów, w tym 1339 pszenżyta ozimego i 994 pszenżyta jarego. Waloryzacja prowadzona jest w 4-letnim cyklu doświadczeń potowych według jednolitej metodyki. Zgromadzone materiały kolekcyjne reprezentują duże spektrum zmienności zarówno cech morfologicznych, jak i użytkowych. Duże zróżnicowanie badanych obiektów kolekcyjnych dotyczy zwłaszcza takich cech, jak: wysokość roślin, liczba i masa ziaren z kłosa, zawartość białka w ziarnie oraz potowej odporności na mączniaka właściwego i rdzę brunatną.
A systematic gathering of winter triticale accessions was started in Poland in 1982 by the Institute of Genetics, Breeding and Seed Science at the Agricultural University in Lublin (at present its name is: Institute of Genetics, Breeding and Plant Biotechnology at the University of Life Sciences in Lublin). First, breeding lines obtained in local breeding stations were gathered. Next, accessions were imported from the following world gene banks: Beltsville, Gatersleben, and VIR. Interesting hybrid materials obtained in research centers were also included in the collection. Now, the collection includes 2349 accessions (1329 of winter triticale and 1020 of spring triticale). The evaluation is conducted in a 4-year cycle of field experiments using the same methods. The gathered accessions represent a large range of variability of both morphological and commercial traits. The large differentiation of accessions especially concerns traits such as: plant height, number and weight of grains per spike, protein content in grain, field resistance to powdery mildew, brown rust and leaf and spike diseases.
Badania przeprowadzono w 1999 i 2000 roku, na 13 odmianach pszenżyta ozimego, oraz dla porównania badano pszenicę odmiany Elena i żyto Dańkowskie Złote. Analizowano takie cechy, jak: energię i zdolność kiełkowania ziarniaków, liczbę opadania i aktywność a-amylazy. Oznaczenie energii i zdolności kiełkowania (PN-79/R-65950) przeprowadzono na płytkach Petriego o średnicy 15 cm. Podłożem była wilgotna bibuła o pH 6,0–7,5, na którą wysiewano po 100 ziarniaków. Płytki umieszczano w termostacie o temperaturze 23°C. Po 4 dniach badano energię kiełkowania, po 7 dniach zdolność kiełkowania dla żyta, a po 8 dniach dla pszenżyta i pszenicy. Oznaczenia przeprowadzono w 3 powtórzeniach oraz w 4 terminach: w okresie pełnej dojrzałości ziarna oraz 8, 16 i 24 dni po zbiorze, co miało na celu ustalenie okresu spoczynku ziarna. Liczbę opadania (PN-ISO 3093: 1996) oznaczono metodą Hagberga-Pertena, a aktywność a-amylazy (Jones, Varner, 1967) metodą Varnera. Energia i zdolność kiełkowania ziarna w okresie pełnej dojrzałości była zdecydowanie niższa od wartości uzyskanych w późniejszych terminach, co wiąże się z występowaniem okresu spoczynku ziarna. Należy podkreślić duże zróżnicowanie odmian odnośnie długości i głębokości spoczynku ziarna. Wysokie wartości energii i zdolności kiełkowania ziarna w okresie pełnej dojrzałości otrzymano dla takich odmian, jak: Disco, Fidelio, Tewo i Mundo, zaś niskie dla: Moniko, Lasko, Purdy oraz pszenicy. Wyraźnie niższą aktywność a-amylazy miały odmiany: Purdy, Bogo i Mundo, u których liczba opadania była wyższa, co wskazuje na wyższą odporność na porastanie ziarna tych odmian. Jednak wszystkie badane odmiany pszenżyta ozimego miały wyższą aktywność a-amylazy i niższą liczbę opadania od pszenicy i żyta. Duże zróżnicowanie odmian odnośnie wartości tych cech może pozwolić na prowadzenie odpowiedniej selekcji w pracach hodowlanych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.