O stopniu wrażliwości roślin na nadmiar boru w podłożu decydują wytworzone przez nie bariery biologiczne mające cechy genetycznej odporności. Przeprowadzone badania miały na celu określenie stopnia wrażliwości odmian browarnych i pastewnych jęczmienia jarego na zwiększoną koncentrację boru w glebie. Doświadczenie trzyletnie (1993-1995) ścisłe poletkowe z jęczmieniem jarym odmiany Rudzik i Grosso (browarne) oraz Lot i Dema (pastewne) przeprowadzono na glebie średniej o pH w KCl 6,5-6,9 oraz średniej zasobności w bor przyswajalny. W celu zróżnicowania koncentracji boru w glebie zastosowano 0, 1 i 4 kg B/ha w postaci roztworu wodnego kwasu borowego stosowanego doglebowo, przedsiewnie. Analizowano produktywność roślin, MTZ i wartość reprodukcyjną ziania oraz akumulację N, P, K, Ca, Mg i B w plonie. Analiza uzyskanych wyników wskazuje na znaczne różnice we wrażliwości na bor między odmianami browarnymi a pastewnymi jęczmienia. Zwiększenie zawartości boru w glebie wpłynęło stymulująco na koncentrację i akumulację azotu szczególnie u odmian browarnych, a boru u odmian pastewnych.
W trzyletnim doświadczeniu polowym z jęczmieniem jarym odmiany Rudzik i Grosso (browarne), Lot i Dema (pastewne) badano wpływ nawożenia borem w dawkach 0,1 i 4 kg B/ha na tle dwóch poziomów nawożenia magnezem - 0 i 20 kg Mg/ha na produktywność roślin, MTZ, wartość siewną ziarna oraz pobranie i stopień wykorzystania magnezu i boru z nawozu. Wyniki badań wskazują na plonotwórcze oddziaływanie magnezu i boru oraz wyraźne ich współdziałanie jedynie w przypadku jęczmienia jarego odm. Grosso. Pobranie boru i jego korzystanie z nawozu wykazało ścisłą współzależność z nawożeniem magnezem. Nawożenie borem natomiast zwiększało pobranie magnezu i jego wykorzystanie z nawozu przez rośliny jęczmienia jarego odm. Grosso.