Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 292

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 15 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 15 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów wybranych cech fizycznych i kulinarnych ekstrudowanych makaronów błyskawicznych, wzbogaconych dodatkiem grochu Pisum sativum w postaci mąki (w ilości 10 – 40 % masy mąki pszennej według receptury). Mieszankę makaronową o wilgotności 30 % ekstrudowano w temp. 80-95 °C z zastosowaniem jednoślimakowego ekstrudera, ze zmodyfikowanym układem plastyfikującym i chłodzącym. W makaronach oznaczono wskaźnik ekspandowania, wodochłonność, czas przygotowania do spożycia, straty składników w czasie hydratacji, teksturę oraz cechy sensoryczne makaronów przed i po przygotowaniu do spożycia. Ekspandowanie produktów zmniejszało się wraz ze zwiększaniem udziału mąki z grochu w makaronie. Makarony z dodatkiem mąki grochowej charakteryzowały się większą wodochłonnością niż makarony pszenne. Wraz ze zwiększającym się udziałem mąki grochowej w makaronie zwiększała się również ilość składników przechodzących do wody podczas hydratacji. Czas hydratacji wynosił 4 – 8 min, a uzyskane produkty makaronowe nie wymagały gotowania. Dodatek mąki z grochu spowodował zmniejszenie twardości makaronów ekstrudowanych zarówno przed, jak i po przygotowaniu do spożycia. Zbyt duży dodatek (powyżej 30 %) mąki grochowej wpłynął jednak na obniżenie jakości sensorycznej wzbogaconych makaronów ekstrudowanych.
Ogrzewanie oporowe jest jedną z najnowszych metod przetwarzania żywności, która wykorzystuje ciepło powstałe z energii elektrycznej. W artykule przedstawiono zasadę działania, konstrukcję systemu, zastosowanie w innych metodach utrwalania i produkcji żywności takich jak: przetwarzanie aseptyczne, podgrzewanie, technika hot-filling i produkcja higieniczna. Wykazane zostały także korzyści, jakie mogą być osiągniąte przy stosowaniu technik ogrzewania oporowego.
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów wybranych cech jakościowych oraz ocenę sensoryczną błyskawicznych kaszek zbożowych wytworzonych w jednoślimakowym ekstruderze w zakresie temperatury 130-145°C. Zastosowano zróżnicowane receptury surowcowe: kaszka kukurydziana, kaszka kukurydziana – mąka ryżowa (50:50), kaszka kukurydziana – kasza manna (50:50), kaszka kukurydziana – mąka z kaszy gryczanej (50:50) oraz różny poziom nawilżenia mieszanek poddawanych obróbce ciśnieniowo-termicznej (dodatek 5 i 10% wody). Badano wilgotność, gęstość w stanie usypowym, gęstość utrzęsioną, WAI i kąt zsypu suchych ekstrudatów rozdrobnionych do postaci kaszek oraz przeprowadzono ocenę sensoryczną błyskawicznych kaszek przygotowanych do spożycia z dodatkiem mleka. Wyniki pomiarów poszczególnych cech fizycznych wykazały wpływ zarówno receptury surowcowej, jak i poziomu nawilżenia mieszanek na wartości otrzymanych wyróżników jakościowych. Im wyższe było nawilżenie mieszanki, tym wyższe wartości gęstości usypowej i utrzęsionej oraz wodochłonności uzyskano w badaniach. Najlepszymi cechami sensorycznymi charakteryzowały się kaszki kukurydziano-ryżowe o delikatnym smaku i jednorodnej, gładkiej konsystencji. Kaszki o dużej wodochłonności charakteryzowały się dobrą, jednolitą konsystencją oraz wyraźnym, prawidłowym smakiem, typowym dla użytych surowców. Zastosowanie gryki nadało kaszkom ciemnokremową barwę i charakterystyczny posmak, które jednak w subiektywnej ocenie może mieć wpływ na ograniczoną akceptację konsumencką.
W pracy przedstawiono wpływ parametrów ekstruzji na wybrane cechy jakościowe i sensoryczne błyskawicznych makaronów ekstrudowanych z mąki pszennej pełnoziarnistej. Makarony te wytworzono z zastosowaniem różnej prędkości obrotowej ślimaka (od 60 do 120 obr.·min⁻¹) w jednoślimakowym ekstruderze TS-45 o L/D = 18. Wilgotność mąki wprowadzanej do ekstrudera wynosiła od 28 do 36%. W trakcie pomiarów w zależności od zastosowanej wilgotności surowców i zastosowanej prędkości wytłaczania oznaczano wskaźnik ekspandowania promieniowego, wskaźniki WAI, WSI, WHC, minimalny czas przygotowania do spożycia, straty składników po hydratacji, twardość, jędrność, barwę makaronów w skali CIE-LAB oraz cechy sensoryczne produktów suchych i po hydratacji. Zastosowanie zróżnicowanych obrotów wytłaczania wpłynęło na oceniane cechy w różnym stopniu. Zwiększanie obrotów ślimaka podczas ekstruzji zwiększało ekspandowanie wyrobów, wskaźnik WAI oraz twardość makaronów, obniżało zaś wskaźnik WSI oraz straty składników podczas hydratacji. Zbyt duży dodatek wody do surowców zwiększał wartości wskaźnika WSI oraz ilość składników przechodzących do wody podczas hydratacji makaronu, pogarszał ich teksturę oraz obniżał ocenę sensoryczną. Zastosowanie wilgotności na poziomie 32-34% oraz prędkości ślimaka 80-100 obr.·min⁻¹ podczas ekstruzji umożliwiło wytworzenie pełnoziarnistych makaronów błyskawicznych o krótkim czasie przygotowania do spożycia i akceptowalnych cechach jakościowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 15 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.