Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 84

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Eksperyment połowy prowadzono w latach 1993 - 1996, w Polowej Stacji Doświadczalnej w Parczewie, metodą split-plot. W doświadczeniu uwzględniono 9 poziomów nawożenia makroelementami (N, P₂O₅; K₂O kg/ha): 1. 0-80-80; 2. 0-80-120; 3. 0-80-160; 4. 30-80-80; 5. 30-80-120; 6. 30-80-160; 7. 60-80-80; 8. 60-80-120; 9. 60-80-160. Ponadto zastosowano 4 poziomy nawożenia mikroelementami: 0; B-1,5; Mo-0,1; B-1,5 + Mo-0,1 kg/ha. Nawożenie borem i molibdenem (wnoszonymi oddzielnie i razem) spowodowało istotny wzrost liczby strąków na roślinie oraz plonów nasion. Nie stwierdzono istotnego wpływu poziomów nawożenia azotem, fosforem i potasem na plon nasion łubinu żółtego.
W latach 2005-2007 przeprowadzono badania nad wartością siewną nasion koniczyny czerwonej (łąkowej) odmiany Dajana. Eksperyment prowadzono metodą kompletnej randomizacji w czterech powtórzeniach. W badaniach uwzględniono dwa czynniki: 1. jakość materiału siewnego koniczyny czerwonej w latach badań; 2. naświetlanie nasion przed kiełkowaniem rozbieżną wiązką światła lasera He-Ne, o gęstości powierzchniowej mocy 0, 3 i 6 mW·cm-2. Nasiona poddano 1, 3 i 5-krotnemu naświetlaniu. Warunki pogodowe podczas dojrzewania koniczyny czerwonej wpływały istotnie na wartość siewną nasion. Najlepsze rezultaty otrzymano wówczas, gdy średnia dobowa temperatura powietrza wynosiła około 17oC, a opady mieściły się w przedziale 50,0-62,0 mm. Bardzo wysokie opady w tym okresie (275,9 mm) wpływały negatywnie na wartość siewną materiału nasiennego, podwyższając procent nasion kiełkujących nienormalnie i porażonych przez patogeny grzybowe. Stymulacja nasion światłem lasera podwyższała w stosunku do próby kontrolnej energię kiełkowania i udział nasion normalnie kiełkujących, obniżała zaś procent nasion nienormalnie kiełkujących i twardych. Wysoką zdolność kiełkowania zanotowano w latach 2005 i 2007, co kwalifikuje te nasiona jako materiał siewny. Nasiona zebrane w 2006 roku nie nadawały się do tego celu.
W badaniach z tetraploidalną koniczyną czerwoną (odmiana Ulka) uwzględniono: dwa terminy zbioru pierwszego pokosu (1 — faza pąkowania, 2 — faza pełni kwitnienia roślin), trzy poziomy nawożenia fosforem i potasem (70 kg P2O5 i 70 kg K2O; 105 kg P2O5 i 105 kg K2O; 140 kg P2O5 i 140 kg K2O na 1 ha) i cztery poziomy nawożenia mikroelementami (0; B — 2 kg; Mo — 0,5 kg; B — 2 kg + Mo — 0,5 kg na 1 ha). Eksperyment polowy przeprowadzono w latach 1993–1996, metodą split-split-plot, w czterech powtórzeniach na glebie kompleksu pszennego dobrego. Plony nasion były głównie kształtowane przez pogodę podczas kwitnienia i dojrzewania roślin, która istotnie różnicowała podstawowe elementy struktury plonu. Istotnie wyższy plon nasion koniczyny osiągnięto z drugiego odrostu, wówczas gdy pierwszy pokos zbierano na paszę wcześniej — w fazie pąkowania roślin. Zastosowane poziomy nawożenia makroelementami (P, K) nie wpłynęły istotnie na zwyżkę plonów nasion. Oddzielne zastosowanie boru oraz łączne boru i molibdenu wpłynęło istotnie na wzrost plonów nasion w stosunku do obiektu kontrolnego. Mikroelementy zwiększały istotnie liczbę główek na 1m2 i masę 1000 nasion. Z rozpatrywanych elementów struktury plonu największy wpływ na plon nasion miała masa 1000 nasion i liczba nasion w główce.
Rośliny z doświadczenia polowego, omówione w I części pracy, poddano analizie chemicznej. W nasionach, łodygach i korzeniach (z warstwy do 25 cm) rzepaku jarego określono powszechnie stosowanymi metodami zawartość: białka ogólnego, białka właściwego, włókna surowego, popiołu, NO₃, P, K, Ca, Mg, Na, Cu, Mn, Fe i Zn oraz tłuszczu w nasionach. Wody pościekowe powodowały istotną zwyżkę zawartości w nasionach: popiołu, fosforu, potasu, wapnia, magnezu, sodu, manganu, żelaza i cynku. Koncentracja tłuszczu, białka, włókna i NO₃ nie zmieniała się w nasionach pod wpływem nawadniania, a zawartość miedzi nawet spadała. W łodygach i korzeniach wszystkie składniki organiczne i mineralne istotnie rosły (z wyjątkiem Cu i Zn) pod wpływem wody pościekowej. Natomiast zawartość miedzi istotnie malała zarówno w łodygach, jak i korzeniach, a udział cynku nie podlegał istotnemu zróżnicowaniu, ale tylko w korzeniach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.