Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Developmental processes during in vitro culture are influenced by many environmental factors, which are required to start regeneration programs encoded in the genome. Isolation of explants and their in vitro culture might cause oxidative imbalance in cells. The aim of the experiment was to determine the effects of osmotic potential of medium on the in vitro regeneration focusing on the oxidative stress. Regenerating callus of Triticum aestivum and Vicia faba ssp. minor were obtained from immature embryos and non-regenerating from mature embryos. Callus after four week induction was placed for three weeks on the media with 3% sucrose (ok. -0.42 MPA), 6% sucrose (ok. -0.71 MPA), and 3% sucrose together with 7% mannitol (ok. -1.33 MPA). After that, the amount of endogenous H₂O₂ and activity of SOD, CAT and POD were measured during the subsequent days of callus culture. 6% sucrose inhibited regeneration of wheat callus, and addition of 7% mannitol stimulated shoot regeneration in comparison with 3% sucrose, whereas did not change regeneration potential of field bean callus. Regenerating callus of wheat accumulated less endogenous H₂O₂ than nonregenerating one and showed a higher activity of SOD, CAT and POD. Regenerating callus of field bean showed a higher amount of endogenous H₂O₂ and antioxidative enzymes. The results of the experiments indicated that the oxidative stress caused by changes of osmotic potential of medium and type of carbohydrates play an important role in regulation of regeneration processes. The activities of antioxidative enzymes and endogenous level of H₂O₂ can be used in prognosis for the ability of tissues to differentiate and regenerate.
Rodzina białek OHP (ang. One Helix Protein) roślin wyższych, jest jądrowo kodowaną grupą białek indukowanych stresem świetlnym, gromadzonych w błonach tylakoidów, spokrewnionych z rodziną białek wiążących chlorofil LHC (ang. LightHarvesting Complex). Przepisuje się im funkcje ochronną przed fotozniszczeniem. W celu lepszego poznania ewolucji i funkcji białek OHP wyizolowaliśmy cDNA genu OHP2 P. nil. Wykazuje ono wysoką homologię do genu OHP2 A. thaliana. PnOHP2 jest przypuszczalnie syntezowany jako peptyd długości 165 aminokwasów, którego N-końcowa część zawiera peptyd sygnałowy typowy dla białek transportowanych do chloroplastu (długości ok. 76 aminokwasów). C-końcowa część białka PnOHP2 posiada transmembranową domenę α-helikalną. Na podstawie sekwencji aminokwasowej genu PnOHP2 rozważamy funkcje tego białka w chloroplaście badanej rośliny.
Stres środowiskowy jest z jednym z głównych czynników limitujących wzrost i rozwój roślin. Przeszukiwanie biblioteki cDNA Pharbitis nil z liścieni roślin zaindukowanych do kwitnienia sondą SOD3.1 kodującą manganową dysmutazę ponadtlenkową pszenicy, umożliwiło zidentyfikowanie sekwencji długości 798 pz. Sekwencja ta wykazuje najwyższą homologię do roślinnych genów RSH, homologicznych do bakteryjnych RelA i SpoT. Białka kodowane przez te geny uczestniczą w odpowiedzi ścisłej - wysoce konserwowanym mechanizmie odpowiedzi na stres.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.