Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 75

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule podjęto próbę wskazania najważniejszych determinant rozwoju przemysłu mięsnego i drobiarskiego w Polsce po przystąpieniu do Unii Europejskiej oraz perspektyw rozwoju obydwu branż. Do najważniejszych czynników mających wpływ na szybki rozwój przemysłu mięsnego oraz drobiarskiego w naszym kraju w minionej dekadzie, zaliczyć można wejście Polski do Unii Europejskiej, a w ślad za tym otwarcie dużego i zamożnego rynku zbytu na naszą żywność. Nie bez znaczenia było też odpowiednie przygotowanie samych zakładów przetwórczych do otwartej konkurencji oraz wykorzystanie posiadanych przewag komparatywnych. Polski przemysł mięsny, a zwłaszcza drobiarski dobrze wykorzystały szansę do szybszego rozwoju i ekspansji na rynki zagraniczne, jaka się przed nim otworzyła po 2004 roku.
Przedstawiono wielkość produkcji mięsa i mleka w sześciu regionach naszego kraju w latach 2003 i 2005, tj. w roku bezpośrednio poprzedzającym przystąpienie Polski do Unii Europejskiej i w rok po tym wydarzeniu. Na tym tle przedstawiono rozmieszczenie zakładów przetwórstwa mięsa czerwonego, drobiowego, mleka oraz ryb posiadających uprawnienia do handlu z UE.
Stronie polskiej w wyniku prowadzonych negocjacji przedakcesyjnych, udało się uzyskać tzw. okresy przejściowe1 . Okresy te dotyczyły różnych obszarów życia gospodarczego, a jednym z nich było dostosowanie zakładów przetwórstwa produktów zwierzęcych (mięsa, mleka oraz ryb) do unijnych standardów produkcji. Polska uzyskała okresy przejściowe dla: 113 zakładów przetwórstwa mleka – do 31 grudnia 2006 r., 332 zakładów przetwórstwa mięsnego – do 31 grudnia 2007 r. oraz 40 zakładów przetwórstwa rybnego – do 31 grudnia 2006 r. Były to podmioty (przedsiębiorstwa), które w połowie 2003 roku same wystąpiły o dodatkowy czas na przeprowadzenie niezbędnych inwestycji w celu poprawy warunków sanitarnych i weterynaryjnych, umożliwiających sprzedaż produktów na rynkach państw członkowskich UE. Na tej podstawie zostały one wpisane na specjalną listę. Poza tą grupą zakładów na rynku funkcjonowała jeszcze liczniejsza grupa zakładów – zwłaszcza w sektorze mięsa czerwonego, które mogły produkować na rynek krajowy. One też podlegały procesom dostosowawczym w wyniku zmieniającego się ustawodawstwa – głównie krajowego.
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało objęcie naszego rolnictwa Wspólną Polityką Rolną. Do gospodarstw rolnych popłynął dodatkowy strumień środków finansowych w postaci m.in. dopłaty bezpośrednich, a wcześniej z programów przedakcesyjnych. Środki te w znaczący sposób poprawiają dochodowość gospodarstw rolnych, a zwłaszcza podmiotów dużych produkujących na rynek. Rosnący eksport oraz dodatnie saldo w obrotach handlowych produktami rolno-żywnościowymi świadczą m.in. o konkurencyjności polskiego rolnictwa.
Producenci mięsa czerwonego w Polsce borykają się z licznymi problemami. Od 2007 r. zaczął się regres w produkcji mięsa wieprzowego, który trwa praktycznie do dziś. W ślad za malejącym pogłowiem trzody chlewnej, obniżała się produkcja mięsa wieprzowego. Szybko zwiększa się import mięsa wieprzowego i żywych zwierząt. Od 2008 r. staliśmy się importerem netto mięsa wieprzowego. Przyczyn tego stanu jest wiele, np. rozproszenie produkcji, niska efektywność, brak powiązań producentów trzody ze sferą przetwórstwa czy rosnąca konkurencja. W 2014 r. doszedł jeszcze jeden czynnik, tj. wprowadzenie embarga na polską wieprzowinę przez kraje trzecie w związku z wykryciem w naszym kraju przypadków afrykańskiego pomoru świń (ASF) oraz kryzys ukraiński. Sytuację na rynku mięsa wołowego kształtuje wprowadzenie zakazu uboju rytualnego, co doprowadziło do utraty atrakcyjnych rynków zbytu. Niskie spożycie mięsa wołowego również ogranicza wzrost jego produkcji.
Regionalne zróżnicowanie przetwórstwa produktów pochodzenia zwierzęcego po integracji z UE wynika z wielu czynników. Najbardziej równomiernie rozmieszczone w kraju są zakłady przetwórstwa mleka. O ich liczbie na danym terenie decyduje głównie wielkość produkcji mleka. To samo dotyczy lokalizacji zakładów przemysłu rybnego. Prawie 80% zakładów tego sektora znajduje się na terenie dwóch regionów Polski, tj. północnego i północno-zachodniego, położonych nad morzem. Natomiast na lokalizację zakładów przemysłu mięsnego i drobiarskiego istotny wpływ ma liczba mieszkańców (potencjalnych konsumentów).
Poland’s accession to the EU led to rapid adjustments in the Polish food sector. Opening the enormous common European market, with over 450 million consumers, forced the processing industry to face an extreme competition, while creating at the same time an increased outlet opportunity. Customs barriers ceased to stand in the way and the price and quality of products, as well as good management, became necessary key factors of achieving a market success. Since the Poland’s accession to the European Union the number of livestock products processing plants having an export licence for the extended European market has increased significantly. There are ca. 1800 such plants at the moment. Exports of meat and meat products as well as dairy and fish products increased from EUR 2.3 billion in 2003 to ca. EUR 7.9 billion in 2007, i.e. almost three times, despite the strengthening PLN against Euro.
2007 r. był rekordowy pod względem produkcji podstawowych gatunków mięsa. Produkcja mięsa wieprzowego, wołowego oraz drobiowego przekroczyła 3,6 mln t i była wyższa o ok. 7% niż w 2003 r. Jednocześnie znacznie pogorszyła się opłacalność produkcji żywca wieprzowego w wyniku niskich cen skupu trzody chlewnej oraz wysokich cen zbóż i pasz pochodzenia przemysłowego. Utrudniony jest eksport mięsa wieprzowego ze względu na jego nadprodukcję w krajach UE oraz aprecjację złotego. Tendencję wzrostową utrzymuje eksport wołowiny oraz mięsa drobiowego. Wzrostowi produkcji mięsa towarzyszyła względna stabilizacja popytu krajowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.