Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań było określenie wpływu wzrastających stężeń kadmu oraz stałej dawki miedzi na plon oraz zawartość kadmu i miedzi w poszczególnych organach kukurydzy. Badania prowadzono w warunkach kultur wodnych. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów: kontrola, Cd 1, Cd 2, Cd 3, Cd 4, Cu, Cd 1 + Cu, Cd 2 + Cu, Cd 3 + Cu, Cd 4 + Cu. Biorąc pod uwagę plon, odnotowano synergizm pomiędzy wysokimi dawkami kadmu a miedzią zarówno w przypadku korzeni, jak i części nadziemnych. Synergizm ten wywołał obniżenie plonowania. Stwierdzono również antagonizm pomiędzy niską dawką kadmu (1,2 mg・dm⁻³) a miedzią, dający w efekcie wzrost plonu. Wprowadzenie miedzi do podłoża spowodowało wyraźne obniżenie zawartości kadmu w analizowanych częściach roślin.
Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów ze wzrastającymi dawkami miedzi: (0; 1; 2; 4; 6; 8; 12; 16; 24; 32 mg Cu・dm⁻³). Doświadczenie prowadzono w warunkach kultur wodnych przez okres siedmiu tygodni. Miedź była akumulowana głównie w korzeniach, mniej w liściach, a najmniej w łodygach. Wzrastające stężenia miedzi w pożywce spowodowały regularny wzrost zawartości miedzi w badanych częściach kukurydzy. Natomiast wprowadzenie dawki powyżej 16 mg Cu・dm⁻³ wywołało spadek zawartości miedzi. Dawki 4 oraz 16 i 24 mg Cu・dm⁻³ podniosły aktywność katalazy (prawie dwukrotnie), wskazując na wystąpienie stresu oksydacyjnego u badanej kukurydzy. Nie odnotowano wpływu miedzi na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej.
12
63%
Soil samples for analyses were collected in the whole area of the Cracow province. Basic soil properties and content of heavy metals were determined in the soil samples. It was found out that 47% of the examined soils of the Cracow province should be classified as the soils with elevated cadmium levels, 10% are soils with elevated lead levels and 27% are the soils with elevated zinc levels. The remaining soils should be classified as the soils with a natural content of these elements. Nickel and copper concentrations in all the examined soils are in the range of the natural content. The calculated correlation coefficients show that the content of cadmium was determined by the soil pH and content of copper by the content of C-org.
Badaniami objęto 104 próbki gleby i jęczmienia jarego zebrane w 4 gmi­nach województwa katowickiego. W materiale roślinnym oznaczono zawartość potasu, sodu i wapnia, a w glebie zawartość potasu. Zawartość potasu w bada­nych glebach mieściła się w zakresie od 3,87 do 36,91 mg K₂O·100 g⁻¹ gleby. Zawartości potasu, sodu i wapnia w badanym jęczmieniu były zbliżone do wyni­ków uzyskanych we wcześniejszych badaniach. Obliczone współczynniki korelacji wykazały zależność pomiędzy zawartością potasu w glebie a odczynem gleby, za­wartością materii organicznej i pojemnością sorpcyjną gleby.
Doświadczenie hydroponiczne zostało przeprowadzone w szklarni doświadczalnej. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów ze wzrastającymi dawkami kadmu i stałą dawką ołowiu. Określono zawartość kadmu oraz ołowiu w poszczególnych częściach kukurydzy. Ołów podwyższył zawartość kadmu, natomiast kadm spowodował obniżenie zawartości ołowiu zarówno w korzeniach, jak i liściach. Zmierzono następujące parametry fluorescencji chlorofilu: F'ᵥ/F'ₘ, t₁/₂, Fᵥ/Fₒ i plon. Stosunek F'ᵥ/F'ₘ uległ znaczącemu obniżeniu u roślin rosnących w pożywce zawierającej najwyższe dawki kadmu. Podobny efekt zaobserwowano w przypadku parametru Fᵥ/Fₒ. Parametr t₁/₂ uległ obniżeniu pod wpływem kadmu, natomiast ołów nie miał wpływu na wartość tego parametru. Dawka kadmu: 1,2 mg・dm⁻³ spowodowała istotne obniżenie wartości parametru plon. Mniejsze i większe dawki kadmu nie wpłynęły na wartości tego parametru.
Wzrost stężenia cynku w środowisku powyżej optymalnego poziomu niesie ze sobą szereg zaburzeń w funkcjonowaniu organizmów roślinnych. Pociąga to za sobą reakcję obronną komórki w postaci zmian aktywności enzymów antyoksydacyjnych, co określane jest mianem stresu oksydacyjnego. Celem podjętych badań było określenie zawartości cynku i aktywności katalazy oraz dysmutazy ponadtlenkowej w kukurydzy poddanej działaniu wzrastających dawek cynku. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów ze wzrastającymi dawkami cynku: (0; 5; 10; 20; 40; 80; 120; 160; 240; 320 mg Zn·dm⁻³). Doświadczenie prowadzono w warunkach kultur wodnych przez okres siedmiu tygodni. Cynk był akumulowany głównie w korzeniach, mniej w liściach i łodygach. Wzrastające stężenia cynku w pożywce spowodowały regularny wzrost zawartości cynku w badanych częściach kukurydzy. Dawki 5 oraz 10, 20 i 40 mg Zn·dm⁻³ powodowały wzrost aktywności katalazy przyczyniając się do wystąpienia stresu oksydacyjnego u kukurydzy. Niskie stężenia cynku w pożywce wywołały niewielki wzrost aktywności dysmutazy ponadtlenkowej, a stężenia powyżej 80 mg Zn·dm⁻³ powodowały spadek aktywności tego enzymu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.