Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 60

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In a pot experiment lettuce and carrot were cultivated. Lettuce was sown twice in a vegetative period. Both plants were fertilized with biohumus at rates of 5,10, 15, 20% in relation to soil mass. The rates of mineral fertilizers used to lettuce pots were: 0.5, 1.0, 1.5 and 2.0 g N; 0.22 g P, and 0.42 g K, and the rates applied to carrot pots were 0.5 g N, 0.22 g P and 0.42 g K. The contents of total nitrogen in lettuce and carrot increased according to the increase of fertilizer doses. Carrot fertilized with mineral fertilizers and biohumus showed increased K and Na contents at invariable P; Ca and Mg contents. The P, K, Ca and Na concentration was higher in the lettuce cultivated in autumn than in the spring. Fertilizing with biohumus increased the sugar contents in both cultivated plants. Lettuce cultivated in spring contained higher a mount at sugars than the lettuce cultivated in autumn.
Nawet przy zbliżonym poziomie pobrania metali ciężkich z racją. pokarmową, ich ewentualny efekt toksyczny może być bardziej nasilony tam, gdzie podaż składników odżywczych jest niewystarczająca w stosunku do zalecanych norm. Dotyczy to zwłaszcza takich składników odżywczych, które wykazują. działanie ochronne przeciw szkodliwym wpływom tych metali, jak up. białko, witamina C i żelazo. Spożycie w/w składników odżywczych z przeciętnymi dziennymi racjami pokarmowymi charakterystycznymi dla rodzin czterech typów gospodarstw domowych (chłopskich, emerytów i rencistów, pracowniczo-chłopskich i pracowniczych) porównano z zawartością w tych racjach ołowiu, kadmu i rtęci (wyrażoną. zarówno w wartościach bezwzględnych oraz jako % PTWI). Stwierdzono, że najbardziej narażone na metale ciężkie, pobierane z żywnością są rodziny pracowniczo-chłopskie, a zwłaszcza pracownicze. Jest to wynikiem najmniej korzystnego, najwyższego pobrania tych metali w stosunku do spożycia witaminy C, żelaza i białka.
Walidacji poddano stosowaną w Laboratorium Instytutu Żywności i Żywienia metodę oznaczam zawartości chlorków (chlorku sodu - NaCl) w mięsie i produktach mięsnych według Mohra zgodnie z PN-73/A-82112/Az1:2002. Wartości uzyskane dla precyzji, powtarzalności, niepewności oraz wyniki badań biegłości laboratoriów świadczą o dobrej jakości i wiarygodności wyników oznaczam zawartości NaCl, dokonywanych w Laboratorium. Stwierdzono, że średnia zawartość soli w badanych produktach mięsnych mieściła się w granicach od 2,56% do 4,36% i - z wyjątkiem jednego produktu - była zgodna z wymaganiami PN-A-82007:1996/A1: 1998
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie celiakią i innymi chorobami, związanymi z wrażliwością na gluten. W publikacji omówiono wybrane wyniki badań eksperymentalnych i epidemiologicznych, aktualne spojrzenie na produkty bezglutenowe, ich definicję, zwrócono takżeuwagę na surowce roślinne, których wykorzystanie może być pomocne w urozmaicaniu diety bezglutenowej. Omówiono też wytyczne Kodeksu Żywnościowego i rozporządzenia UE dotyczące dopuszczalnej zawartości glutenu w produktach przeznaczonych dla osób wrażliwych na gluten.
Przy wykorzystaniu programów komputerowych FOOD 3. i ALIMENTA 3., współpracujących odpowiednio z polską i regionalną bazą danych, przeprowadzono obliczenia zawartości wybranych składników mineralnych w trzech dietach modelowych o założonej wartości energetycznej 1200 kcal, 2000 kcal i 2500 kcal. Uzyskano dobrą zgodność wyników dla magnezu, stosunkowo dobrą dla wapnia, sodu i manganu. Wyniki obliczeń zawartości miedzi, jodu i żelaza uzyskane programem ALIMENTA 3. były wyższe w porównaniu z programem FOOD 3., natomiast niższe w przypadku cynku i potasu. Największe zróżnicowanie uzyskanych wyników wystąpiło w przypadku diety 2500 kcal.
Metodą ASA oznaczono zawartość ołowiu i kadmu w racjach pokarmowych 5 grup społeczno-dochodowych w Polsce, odtworzonych w laboratorium na podstawie danych o spożyciu żywności według GUS w roku 1996. Równolegle dla tych samych racji pokarmowych dokonano teoretycznej oceny zawartości wyżej wymienionych metali drogą obliczeniową. Przeciętne pobranie ołowiu i kadmu z badanymi racjami pokarmowymi kształtowało się w zakresie bezpiecznych wartości i wynosiło odpowiednio 20-27% oraz 32-36% PTWI. Porównanie wyników analitycznych z obliczonymi wykazało dużą zgodność w przypadku kadmu; dla ołowiu uzyskano znaczne przeszacowanie wyników w ocenie teoretycznej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.