Nornik zwyczajny Microtus arvalis (Pallas, 1778) jest jednym z najliczniejszych kręgowców lądowych Polski, szeroko rozprzestrzenionym zwłaszcza w nizinnej części kraju. Występuje głównie na terenach wykorzystywanych rolniczo: łąkach, pastwiskach, uprawach. Dotychczas nornik zwyczajny nie został stwierdzony w polskiej części Tatr. Odłowy prowadzone w latach 2004–2012 wykazały obecność tego gatunku na dziesięciu powierzchniach próbnych w Tatrzańskim Parku Narodowym oraz na niżej położonych terenach przyległych. Wszystkie stanowiska zlokalizowane były w reglu dolnym na śródleśnych polanach, na których prowadzony był wypas bądź wykaszanie. Gryzonie odłowiono w Tatrach na wysokościach od 910 do 1090 m n.p.m. W słowackiej części Tatr Wysokich norniki zwyczajne rejestrowano do wysokości 1320 m n.p.m.
Nocek orzęsiony Myotis emarginatus (Geoffroy, 1806) i mroczek późny Eptesicus serotinus (Schreber, 1774) są nietoperzami rzadko obserwowanymi w polskich Tatrach. Dotychczasowe stwierdzenia obu gatunków pochodzą głównie z okresu hibernacji. Status ich populacji w Tatrzańskim Parku Narodowym w okresie letnim i jesienią jest nieznany. Badania prowadzone w latach 2001–2011 potwierdziły występowanie obu gatunków w Tatrach, również poza okresem hibernacji. Nocka orzęsionego stwierdzono w zabudowaniach leśniczówki Zazadnia, w okresie rojenia w Jaskini Czarnej, Jaskini Wielkiej Litworowej oraz Jaskini Mylnej. Mroczek późny obserwowany był w leśniczówce Zazadnia oraz Jaskini Czarnej. Obserwacje wskazują, że gatunki te są trwałym elementem fauny Tatr i jako schronienia letnie mogą one wykorzystywać zabudowania znajdujące się w granicach Tatrzańskiego Parku Narodowego
W pracy przedstawiono aktualne dane dotyczące występowania ryjówkowatych w Tatrach polskich i u ich podnóży. W latach 1993–2012 odnotowano na 124 stanowiskach 301 osobników należących do pięciu gatunków ryjówkowatych: ryjówki aksamitnej Sorex araneus, ryjówki malutkiej S. minutus, ryjówki alpejskiej S. alpinus, rzęsorka rzeczka Neomys fodiens i rzęsorka mniejszego N. anomalus. Najpospolitszym gatunkiem była ryjówka aksamitna, którą wykazano na 64 stanowiskach (208 osobników). Znacznie rzadziej stwierdzana była ryjówka malutka (34 stanowiska i 61 osobników) i ryjówka górska (19 osobników w 16 miejscach). Rzęsorek rzeczek (11 osobników) obserwowany był na ośmiu stanowiskach zlokalizowanych w sąsiedztwie górskich potoków. Tylko dwukrotnie u podnóża Tatr, przy wlocie Doliny Strążyskiej (885 m n.p.m.) i na Polanie Zazadniej (910 m) został stwierdzony rzęsorek mniejszy
Orzesznica Muscardinus avellanarius jest najczęściej stwierdzanym przedstawicielem ssaków pilchowatych Gliridae w Tatrzańskim Parku Narodowym. W latach 2004–2011 odnotowano ten gatunek w 19 różnych miejscach Tatr. Orzesznicę stwierdzono również w Kotlinie Orawsko- -Nowotarskiej (2 stanowiska) i na Spiszu (1 stanowisko). Najczęściej zwierzęta te rejestrowano na skrajach lasu oraz na śródleśnych polanach porośniętych maliniskami. Nieco ponad połowę stanowisk zlokalizowano w lasach regla dolnego. Gatunek odnotowany został również w reglu górnym oraz powyżej górnej granicy lasu – w piętrze kosodrzewiny Pinus mugo. Najwyżej zlokalizowane stanowisko tego gryzonia znajdowało się na wysokości 1750 m n.p.m
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.