Ostatni kryzys w gospodarce światowej doprowadził do drastycznego załamania międzynarodowej wymiany handlowej w 2009 roku. Obniżenie wartości międzynarodowej wymiany handlowej wynikało m.in. z globalnej dekoniunktury, spadku zaufania na rynkach, ograniczenia możliwości finansowania handlu kredytem, a także struktury handlu światowego, który zdominowany jest przez globalne łańcuchy produkcyjne. Pomimo załamania handlu światowego oraz globalnej dekoniunktury wskaźniki rentowności dla grupy polskich eksporterów i eksporterów wyspecjalizowanych w latach 2008-2011 cechowała stała tendencja wzrostowa. Co więcej, w analizowanym okresie polscy eksporterzy odnotowali większy przyrost rentowności obrotu netto niż przedsiębiorstwa niebędące eksporterami. W związku z powyższym, celem niniejszego badania było dokonanie analizy uwarunkowań o charakterze makroekonomicznym, które wpłynęły na kondycję ekonomiczną polskich eksporterów oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie o przyczyny tak dobrej kondycji polskich eksporterów w okresie kryzysu. Przeprowadzone badania wykazały, że relatywnie dobra sytuacja ekonomiczna i finansowa polskich eksporterów w okresie ostatniego kryzysu, a w tym w okresie załamania handlu światowego, przynajmniej w części była następstwem wystąpienia kilku pozytywnych tendencji o charakterze makroekonomicznym, w tym relatywnie szybkiego odrodzenia wzrostu gospodarczego i popytu wewnętrznego na głównych polskich rynkach eksportowych, a także wystąpienie korzystnych tendencji w zakresie kształtowania się kursów walutowych i terms of trade w handlu zagranicznym.