Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 79

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedmiotem badań byly drapieżce mszyc; biedronki (Coccinellidae), bzygowate (Syrphidae) i złotooki(Chrysopidae). Badania prowadzono w makroregionie olsztyńskim w latach 1984-1990. Obiektami badawczymi byly pola uprawne: roślin motylkowatych (lucerna, koniczyna, groch, bobik, peluszka), zbożowych (żyto, pszenica, jęczmień, owies), okopowych (ziemniak, burak) i przemysłowych (rzepak). Obserwacjami objęto również siedliska nieuprawne: łąki trwale, nieużytki trawiaste, zadrzewienia śródpolne i ich sąsiedztwo. Wykazano, że w badanym zespole drapieżców najważniejszą rolę odgrywają bzygowate z gatunkami dominującymi Sphareophoria scripta (L.), Episyrphus balteatus (Deg.) i subdominującym Melanostoma mellinum (L.) oraz biedronki z gatunkiem dominującym Coccinella septempunctata (L.) i subdominującym Propylea quatuordecimpunctata (L.), w mniejszym stopniu złotooki z gatunkami dominującymi Chrysoperla carnea Steph. i Chrysopa phyllochroma Wesm. W badanym makroregionie największe nasilenie dorosłych drapieżców wystąpiło od połowy lipca do potowy sierpnia. Wykazano, że wśród upraw rolniczych najlepszym siedliskiem dla afidofagów są plantacje lucerny i inne uprawy motylkowate. Miejscami ostojowymi dla drapieżców mszyc są łąki trwałe, nieużytki trawiaste, zadrzewienia śródpolne i ich sąsiedztwo.
Biedronki są uważane za drapieżne owady, które mają duże znaczenie w redukcji organizmów szkodliwych, zwłaszcza mszyc. Celem badań było określenie liczebności oraz składu gatunkowego chrząszczy biedronkowatych (Coleoptera, Coccinellidae), występujących w wybranych siedliskach na terenie miasta Olsztyna. Badania prowadzono w 2008 i 2010 roku, w okresie od maja do końca lipca, w dwóch dzielnicach miasta Olsztyna, tj. Kortowo i Jaroty. W każdej z tych dwóch lokalizacji wybrano po cztery stanowiska badawcze, charakteryzujące się dominującym udziałem: klonu jawor, lipy drobnolistnej, sosny zwyczajnej oraz zbiorowisko zielnych roślin ruderalnych. Łącznie, w ciągu dwóch lat badań zebrano 539 biedronkowatych, oznaczonych do 23 gatunków. Do najliczniejszych gatunków we wszystkich siedliskach można zaliczyć: Adalia bipunctata, Cocinella septempunctata i Propylea ąuatuorde- cimpunctata. Eudominantem na stanowisku z udziałem sosny był również Brumus quadripustulatus. Wszystkie te gatunki są typowymi afidofagami. Mogą one zatem skutecznie redukować liczebność mszyc w środowisku miejskim. Największe bogactwo gatunkowe stwierdzono na drzewach iglastych. W badaniach oznaczono 9 stenotopowych gatunków Coccinellidae, prawdopodobnie po raz pierwszy wykazanych z terenu miasta Olsztyn.
The resistance of 15 bean cultivars to infestation by bean weevil was studied. The relationships between the number of damaged seeds and such cultivar characters as the thickness of seed coat, seed hardness, starch content, size of starch grains and tannin content were studied. It was found that the seeds of cvs. Bor, Atut and Igołomska, characterized by a low starch content, thick cuticule and testa and a high tanin content, were most resistant to Acanthoscelides.
The aim of this work has been to determine the characteristics of seven natural peptide substances. The chemical formulas of the substances were as follows: HCL-TrypNH2, AC-Ach-OH, Perm(C-7)-α-Ala-AN, Boc-Ala-AN, H-Tyr(O-C10-H21)OH, C6H5-CH2S-C-Phe, C-t-Per-An. ǁ O The experiment was executed on five species of storage pests: Tribolium confusum Duv., Stiphilus granarius L., Stegobium paniceum L., Trogoderma granariwn Ev., Rhizoperlha dominica F. The experiment consisted of two parts. In the first part, the deterrent effect of the peptide substances was assessed by saturating the food (wheat wafers) to 1% concentration of each substance. The second part involved testing the effect of the substances on mortality of pests. The development of insects was screened for 30 days. The deterrent effect of the substances applied varied and was dependent on a species of pests. It was found out that substances of II and III deterrence class were effective in protecting stored products from Tribolium confusum and Sitophilus granarius. All the substances tested in the course of our study can be applied against Stegobium paniceum. The other two pests were neither deterred nor was their mortality affected by any of the peptide substances examined.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.