Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2004-2006 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Pawłowicach pod Wrocławiem (51°09’ N; 17°06’ E) przeprowadzono doświadczenie polowe, którego celem było określenie reakcji trzech mieszańców kukurydzy kiszonkowej, różniących się wczesnością, na sposoby ograniczania zachwaszczenia: kontrola – nie stosowano żadnych zabiegów odchwaszczających, odchwaszczanie mechaniczne – poprzez opielanie a następnie obsypywanie, odchwaszczanie chemiczne – jeden lub dwa zabiegi herbicydowe. Sposób odchwaszczania wpływał na obsadę kukurydzy. Istotnie mniejszą liczbę roślin stwierdzono na obiektach bez odchwaszczania oraz odchwaszczanych mechanicznie niż na obiektach, na których zastosowano herbicydy. Badane sposoby odchwaszczania wpłynęły korzystnie na wielkość plonu suchej masy oraz jego strukturę. Z obiektów odchwaszczanych chemicznie i mechanicznie uzyskano plon suchej masy istotnie wyższy (odpowiednio: 8,3 i 8,5 t·ha⁻¹), niż gdy nie wykonywano żadnych zabiegów pielęgnacyjnych (3,1 t·ha⁻¹). W efekcie wydajność białka oraz jednostek paszowych produkcji mleka z ha kształtowała się podobnie jak plon suchej masy. Zastosowanie zarówno herbicydów, jak i zabiegów mechanicznych pozwoliło na ograniczenie biomasy chwastów w zbliżonym stopniu. Badane mieszańce różniły się obsadą – największą liczbę roślin stwierdzono dla mieszańca Iman. Mieszaniec Wilga plonował istotnie niżej (5,1 t s.m. z ha) niż Blask (7,0 t s.m. z ha) i Iman (7,7 t s.m. z ha). Nie stwierdzono istotnych różnic pozostałych ocenianych cech pomiędzy mieszańcami.
In 2006–2009 at the research station Pawlowice belonging to WUELS investigations were carried out with winter vetch, winter rye and their mixture (vetch + rye) as a catch crops for mulch weed control in maize. Catch crops were incorporated three weeks before sowing (M – mechanical method) or destroyed by Roundup (Ch – chemical method). The effect on weed depressing by mulch was seen up to 2–3 maize leaf stage. Weed counting at tasseling showed that biological method of destroying weeds was less effective than chemical method. The date and method of destroying mulch should be improved. In the total number of weeds the proportion of rye and vetch was high and amounted to 26% (mulch of vetch) to 43% (mulch of vetch with rye).
W latach 2005-2007 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Pawłowicach (51°09’ N; 17°06’ E), należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania polowe mające na celu ocenę plonowania dwóch mieszańców heterozyjnych sorga cukrowego (wiechowe – 506 i bezwiechowe – G 1990) oraz kukurydzy z przeznaczeniem na kiszonkę. Doświadczenie zostało założone na madzie rzecznej, bardzo lekkiej, położonej na piasku luźnym i żwirze piaszczystym. Oceniano reakcję roślin paszowych na zróżnicowane nawożenie azotem (100, 130 i 160 kg N·ha⁻¹). Plon świeżej masy kukurydzy (41,2 t·ha⁻¹) był niższy niż testowanych form hodowlanych sorga: bezwiechowe – 57,3 t·ha⁻¹ i wiechowe – 65,7 t·ha⁻¹. Istotnie wyższy plon suchej masy zebrano z sorga wiechowego (15,7 t s.m.· ha⁻¹) niż z pozostałych gatunków roślin paszowych. Sorgo wiechowe i bezwiechowe miało niższą zawartość suchej masy niż kukurydza, a różnica wynosiła od 7,3 do 13,7%.
W latach 2003-2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania mające na celu ocenę plonowania koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej wysiewanych w siewie czystym i mieszanym, w zależności od nawożenia azotem. Plonowanie tych gatunków porównywano z plonowaniem jednokośnej mieszanki zbożowo-strączkowej pszenżyta z grochem, zbieranej w fazie dojrzałości mlecznej pszenżyta. Polowa zdolność wschodów była niższa w porównaniu z planowaną ilością wysiewu, wahała się w zakresie od 41 do 77%. Średnio z trzech lat badań uzyskano od 5,62 (życica westerwoldzka w czystym siewie) do 8,25 t s.m. z ha (mieszanka pszenżyta z grochem). Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plon suchej masy, a najlepszy efekt (wzrost o 63%) uzyskano dla życicy w czystym siewie. Nawożenie koniczyny w czystym siewie oraz mieszanki pszenżyta z grochem było mało efektywne, a przyrost plonu wynosił od 13 do 19%. Jednokośna mieszanka pszenżyta z grochem może być alternatywą dla jednorocznych mieszanek motylkowo-rawiastych ze względu na wyższy plon suchej masy i niższe koszty zbioru.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.