Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ łagodnych utleniaczy na przebieg procesu polikondensacji pirokatechiny (P) z glicyną (GLY): Jako łagodne utleniacze stosowano tlen molekularny (O₂) i żelazicjanek potasu K₃[Fe(CN)₆]. Z porównania procesu polikondensacji P+GLY przebiegającej z udziałem O₂ lub K₃[Fe(CN)₆] wynikają następujące fakty: 1. szybkość początkowa reakcji z udziałem Fe⁻³ jest znacznie większa aniżeli z udziałem O₂ (przy zachowaniu reakcji w identycznych warunkach), 2. reakcja z O₂ spełnia równanie kinetyczne I rzędu (wyznaczona stała szybkości k₁ = 3‧10⁻⁴‧ s⁻¹), natomiast z K₃[Fe(CN)₆] - równanie kinetyczne II rzędu (wyznaczona stała szybkości k₂ = 6.6 M⁻¹s⁻¹), 3. powstanie kompleksu przejściowego KCT w przepadku reakcji z udziałem K₃[Fe(CN)₆] wymaga przekazania conajmniej 6 elektronów cząsteczkom żelazicjanku przez parę (P+GLY), w przypadku gdy stosunek stężeń c : cₚ < 6, to charakter reakcji zmienia się, a krzywe kinetyczne stopienia przereagowania X = f(t) ulegają znacznie szybszemu, prawie natychmiastowemu wysyceniu i 4. w tworzeniu przejściowego barwnego produktu KCT uczestniczą wolne rodniki OH˙.
Zbadano wpływ dodatku słomy i odpadów zieleni miejskiej na właściwości spektralne kwasów huminowych powstających w procesie kompostowania osadów ściekowych. Badania związków przeprowadzono za pomocą spektralnej analizy absorpcyjnej w zakresie UV-VIS oraz analizy fluorescencyjnej. Rezultaty badań wykazały, że w procesie kompostowania zwiększa się ilość wielkocząsteczkowej frakcji specyficznych związków organicznych - kwasów huminowych. Ponadto dodatek słomy i odpadów zieleni miejskiej wpływa na elementy strukturalne kwasów huminowych, o czym świadczy zmiana w wydajności fluorescencji fluoroforów wchodzących w skład tych związków.
Zbadano widma kwasów huminowych w zakresie UV-VIS, analizując przebieg czwartych pochodnych widm absorpcji. Kolejne pochodne wyliczono przy pomocy specjalnie napisanego programu komputerowego, zapewniającego maksymalną czułość przy jednoczesnej elimiacji szumów. Takie postępowanie umożliwia przekształcenie bezcechowych widm absorpcji w krzywe, zawierające charakterystyczne pasma. Dzięki temu uzyskuje się widma KH zróżnicowane, w zależności od typu gleby i rodzaju użytego ekstrahenta. Stwierdzono, że położenie maksimów pasm w widmach czwartych pochodnych powtarza się we wszystkich przebadanych próbkach KH, co pozwala sądzić, że są one charakterystyczne dla tych związków. Rysunek 1. Widma absorpcji kwasów huminowych w zakresie UV-VlS.
Badano, przy użyciu minifitotronów, wpływ dwóch poziomów napromieniowania światłem białym o natężeniu 450 µmol(photon)‧m⁻²‧s⁻¹ i 1000 µmol(photon)‧m⁻²‧s⁻¹ roślin koniczyny białej Trifolium repens L., otrzymanych wegetatywnie ze stolonów, rosnących w atmosferze o dwóch różnych stężeniach CO₂ - 350 cm³ i 700 cm³‧m⁻³. Potencjał wody w roślinach był utrzymywany na poziomie -0,2 do -0,35 MPa, czas eksperymentu 70 dni, fotoperiod 10/14 godzin dzień/noc. Temperatura: 20°C/15°C dzień/noc, wilgotność 70%. Badano wpływ różnego poziomu napromieniowania i różnego stężenia CO₂ w atmosferze na parametry morfometryczne roślin. Zbadano wpływ ww. czynników na dynamikę wzrostu stolonów, liczebność liści na tych stolonach, średnią powierzchnię jednego liścia oraz zawartość chlorofilu w świeżej masie liści. Stwierdzono, że wpływ wysokiego poziomu napromieniowania powoduje zmniejszenie wartości wszystkich badanych parametrów oraz że zwiększenie stężenia CO₂ w atmosferze łagodzi obserwowany efekt fotoinhibicyjny i wpływa na dynamikę zmian badanych parametrów.
Badano kwasy huminowe z gleb mineralnych (bielicy, gleby rdzawej i czarnej ziemi) i organicznej torfowo-murszowej. Z każdej z gleby uzyskano po dwa preparaty KH: KH-PIRO z obojętnych ekstraktów pirofosforanowych i KH-NaOH z ekstraktów alkalicznych. We wszystkich preparatach oznaczono skład pierwiastkowy i wyliczono stosunki atomowe. Procesy utleniania tych substancji przebadano dwiema metodami: metodą termicznej analizy (derywatografia) i metodą chemiluminescencyjną i porównano otrzymane wyniki. Obliczono powierzchnie pików pod krzywymi DTA oraz natężenie początkowe I₀ chemiluminescencji i sumę świetlną.
Badano wpływ dwóch poziomów napromieniowania 450 i 1000 µmol(photon)‧m⁻²‧s⁻¹ i dwóch poziomów stężenia CO₂ w atmosferze 350 cm³‧m⁻³ i 700 cm³‧m⁻³ na funkcjonowanie aparatu fotosyntetycznego koniczyny białej (Trifolium repens L.). Rośliny otrzymano wegetatywnie ze stolonów. Po 54 dniach wzrostu w hali wegetacyjnej rośliny przeniesiono do fitotronów, gdzie utrzymywano następujące warunki: potencjał wody w roślinach (-0,2 do -0,35 MPa), fotoperiod 10/14 godzin dzień/noc. Temperatura: 20°C/15°C dzień/noc, wilgotność względna powietrza 70%. Eksperyment trwał 70 dni. Cztery warianty doświadczenia oznaczono następująco: 1. 350a; 2. 350A; 3. 700a; 4. 700A. Liczbami 350 i: 700 oznaczono stężenia CO₂, zaś literami a i A odpowiednio małe i duże natężenia napromieniowania. Mierzono natężenie fluorescencji młodych, w pełni wykształconych liści koniczyny białej, po uprzednim zaadaptowaniu ich do ciemności. Natężenie fluorescencji (IFL) indukowano ciągłym strumieniem światła białego IFL o natężeniu napromieniowania 120 µmol(photon)‧m⁻²‧s⁻¹. Zmiany natężenia IFL, a także wyliczone na ich podstawie parametry pokazały, że: a) stężenie CO₂ nie wpłynęło istotnie na wielkość PQ puli plastochinonu zarówno w przypadku wysokiego, jak i niskiego napromieniowania; b) istotny wzrost PQ wywołany został natomiast wzrostem napromieniowania; c) większa pula PQ spowodowała polepszenie sprawności transportu elektronowego tylko u roślin rosnących w atmosferze podwyższonego stężenia CO₂; d) większa ilość CO₂ w powietrzu przeciwdziała stresowi fotoinhibicyjnemu.
Ultraweak luminescence (UL) within the visible range accompanies physiological processes taking place in Native non-stressed Nitellopsis Obtusa cells. Intensity of UL emission is several times higher than the intensity of an environmental medium. The influence of Humic acid (HA), diuron-urea herbicide (DCMU) and photosynthetic active radiation (PAR) on UL intensity and spectral composition for algae cells was investigated. Measurements were made both in neutral and reactive media. An artificial pond water (APW) served as a neutral medium. Algae cells in APW were used as the control samples. Concentrations of specific chemical agents were equal to 8·10-2mg·mL-1, 4.2·10-2 mmol·L-1 for HA and DCMU, respectively, whereas PAR intensity reached 900 µE·s-1·m-2. The influence of HA and light on UL intensity was studied.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.