Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 65

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Ludzie w podeszłym wieku posiadają specyficzne zapotrzebowanie na energię i składniki odżywcze. Do potrzeb żywieniowych tej grupy ludności powinna być dostosowana część produktów wytwarzanych przez przemysł spożywczy.
Wskaźniki biologiczne (ang. biomarkers) określa się jako biochemiczne lub funkcjonalne zmiany jakościowe lub ilościowe w systemach biologicznych człowieka. Można je oznaczać w komórkach, tkankach lub w płynach ustrojowych. W odniesieniu człowieka mogą one ukazywać reakcję organizmu na sposób żywienia przy uwzględnieniu czynników genetycznych, chorobowych i środowiskowych.
Przedstawiono wyniki badań dotyczące oceny sposobu żywienia ludzi starszych (roczniki 1913-1918) w Polsce i 11 krajach europejskich, wykonane w ramach projektu badawczego SENECA w latach 1989-90. Podano również informacje o ilości posiłków spożywanych w ciągu dnia, rozdziale energii na posiłki, odsetkach osób stosujących specjalne diety oraz niektóre dane o warunkach uzyskiwania żywności i przygotowywania posiłków. Stwierdzono duże zróżnicowanie spożycia energii i składników odżywczych między poszczególnymi ośrodkami, a także w większości przypadków, w zależności od płci. Wpływ wieku okazał się statystycznie istotny tylko dla spożycia żelaza. Racje pokarmowe osób badanych w Polsce zawierały stosunkowo dużo energii, białka, cholesterolu, tiaminy i ryboflawiny oraz żelaza, natomiast zawartość witaminy C i wapnia była zbyt mała.
Błędne poglądy na temat żywności i żywienia oraz jego związków ze zdrowiem uwarunkowane są różnymi przyczynami, m.in. niewłaściwymi tradycjami i nawykami, nieodpowiednim poziomem oświaty szkolnej i pozaszkolnej, nieprawidłowościami rynku żywnościowego, modami, fałszywą reklamą oraz nierzetelną popularyzacją niezgodną z zaleceniami nauki o żywieniu. Badania wykazały istnienie w społeczeństwie wielu błędnych poglądów o znaczeniu i funkcji składników odżywczych, potrzeb pokarmowych, zaleceń dietetycznych, w których utrwalaniu, szerzeniu i kształtowaniu niemały udział mają różnorodne środki masowego przekazu.
Dokonano przeglądu piśmiennictwa z zakresu somatometrii stosowanej do pomiaru stanu odżywienia. Omówiono pomiary wysokości i masy ciała, grubości fałdów skórno-tłuszczowych, obwodów ramienia, talii i bioder, szczególnie osób starszych i niepełnosprawnych. Przedstawiono sposoby wyliczania najczęściej stosowanych wskaźników antropometrycznych oraz ich interpretację.
W grupie 298 osób w wieku 75-80 lat zamieszkałych w różnych środowiskach rejonu Warszawy analizowano częstotliwość stosowania specjalnych diet, dokonywane modyfikacje żywienia ze względów zdrowotnych, a także liczbę i rodzaj spożywanych posiłków i pojadanie. Modyfikacje dietetyczne częściej obserwowano wśród mieszkańców Warszawy, a także Marek, natomiast w najmniejszym stopniu wśród badanych ze środowiska wiejskiego. Wobec dużej częstości występowania w badanej populacji chorób układu krążenia, wskazany jest w znacznie większym stopniu dobór produktów, ukierunkowany na profilaktykę chorób dietozależnych.
W artykule dokonano przeglądu zintegrowanych wskaźników jakości diety, które stosuje się do oceny wpływu żywienia na stan zdrowia i jakość życia osób starszych.
Określono częstość spożycia grup produktów spożywczych z uwzględnieniem typu fast food w grupie 247 uczniów w wieku 15-18 lat, mieszkających w środowisku wielkomiejskim (Warszawa). U znacznego odsetka młodzieży stwierdzono kształtowanie się niekorzystnego wzorca spożycia żywności, z dużym udziałem produktów typu fast food.
Spośród 298 osób w wieku 75-80 lat u 84% występowały choroby przewlekłe, zaś 32% oceniało swój stan zdrowia jako zły lub bardzo zły. Kobiety częściej niż mężczyźni chorowały na choroby układu krążenia, miały gorsze parametry gospodarki lipidowej i częściej występowała u nich otyłość (BMI ≥ 30 kg/m2 ).
Celem pracy było zbadanie wpływu Kompleksowego Programu Odchudzania na poziom wiedzy żywieniowej i wskaźniki antropometryczne kobiet, u których BMI, wynoszące od 26 do 36, wskazywało na występowanie nadwagi lub otyłości. Respondentki brały udział w 12-tygodniowym Kompleksowym Programie Odchudzania, prowadzonym w różnych częściach Warszawy, obejmującym edukację żywieniową połączoną z systematyczną gimnastyką wyszczuplającą. Poziom wiedzy zbadano za pomocą przygotowanej wcześniej ankiety, która została wypełniona na pierwszych i na ostatnich zajęciach. Wykonano również pomiary wzrostu, masy ciała, obwodu talii i bioder oraz wskaźników BMI i WHR, używając niezbędnych przyrządów pomiarowych. Wyniki badania wskazały na duży odsetek kobiet o niskim poziomie podstawowej wiedzy żywieniowej na początku badań (40% nieprawidłowych odpowiedzi). Po zakończeniu Kompleksowego Programu Odchudzania nastąpił wzrost poziomu wiadomości z zakresu żywienia (tylko 15% złych odpowiedzi). Towarzyszyła temu systematyczna redukcja masy ciała średnio w grupie o 0,48±0,17 kg tygodniowo. Po zrealizowaniu Programu masa ciała badanych zmniejszyła się średnio o 6,26±3,13 kg, dzięki temu 31% tj. 9 osób osiągnęło prawidłową masę ciała.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.