Wierzba od dawna cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na wiele możliwości jej wykorzystania. Ostatnio jest przedmiotem wielu badań jako roślina fitoremediacyjna i energetyczna, charakteryzująca się szybkim przyrostem biomasy, dużą wydajnością drewna, pozwalającą na jej wykorzystanie do celów energetycznych, oraz możliwością akumulacji składników biogennych i metali ciężkich w swojej biomasie. Stosowanie osadów ściekowych w nawożeniu plantacji wiklinowych jest zasadne, choć ma przeciwników. W latach 2008-2010, na założonym w 2003 roku doświadczeniu, prowadzono badania nad wpływem nawożenia komunalnym osadem ściekowym na niektóre cechy klonów wierzby. Doświadczenie zostało założone metodą split-plot z dwoma czynnikami zmiennymi i jednym stałym (kontrola). Celem badań było określenie wpływu dwóch dawek osadów ściekowych na plony i cechy morfologiczne czterech klonów wierzby. Największe plony suchej masy i najkorzystniejsze cechy biometryczne uzyskano w przypadku klonu 1054 po zastosowaniu 28,5 t•ha-1 suchej masy osadu ściekowego.