Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 56

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób relacje między członkami lokalnych grup działania przekładają się na realizację zasady partnerstwa oraz oddolnego podejścia metody LEADER. Analizy dotyczyć będą takich zmiennych, jak: poziom zaufania członków LGD do reprezentantów poszczególnych z nich oraz przekonanie członków LGD o potrzebie współpracy międzysektorowej. Określone będą również zmienne, wpływające na układ tych relacji, to jest: rodzaje spotkań członków lokalnych grup działania, ich częstotliwość i wpływ na ich styczności społeczne, przekonanie członków LGD o konieczności znajomości procedur jej funkcjonowania (prawnych i finansowych), poziom partycypacji członków LGD w procesach decyzyjnych grupy oraz forma aktywności członków w pracach LGD. Wnioski sformułowano na podstawie wyników badań socjologicznych przeprowadzonych w województwie łódzkim.
W okresie programowania 2007‒2013 wiele instytucji było zaangażowanych w rozwiązywanie różnorodnych problemów obszarów wiejskich. Na poziomie lokalnym do najważniejszych należały samorządy gmin oraz lokalne grupy działania. Ich współpraca stymulowała przekształcenia wsi. Były jednak w Polsce obszary, na których podejście LEADER nie było realizowane. Znajdowały się one głównie w województwach łódzkim i śląskim. Celem artykułu jest rozpoznanie przyczyn takiego stanu rzeczy na przykładzie województwa łódzkiego
Przedmiotem analizy jest partycypacja polityczna kobiet zaangażowanych w funkcjonowanie lokalnych grup działania z terenu województwa małopolskiego. Zaprezentowano wyniki badań socjologicznych przeprowadzonych na próbie 80 kobiet w 2012 roku za pomocą ankiety rozdawanej w ramach projektu pt. „Struktura i uwarunkowania kapitału społecznego lokalnych grup działania” (grant NCN nr 6996/B/H03/2011/40). Scharakteryzowano stopień zainteresowania respondentek polityką, ich udział w przygotowywaniu kampanii wyborczej lub w pracach na rzecz kandydata albo jakiejś partii/komitetu wyborczego, zachowania wyborcze (udział w wyborach samorządowych, rozważanie kandydowania w nich, również w charakterze osoby ubiegającej się o możliwość pełnienia funkcji wójta), chęć dokonania zmian w sposobie funkcjonowania władzy lokalnej, potencjalny wpływ na decyzje podejmowane przez te władze oraz zgłaszanie im różnych postulatów, próśb czy żądań. Stworzono indeks partycypacji politycznej badanych. Okazało się, iż jej wysokim poziomem cechowało się zaledwie pięć respondentek (tj. 1/16 ich ogółu), poziomem średnim 45 (nieco więcej niż ich połowa), a niskim 26 (nieco więcej niż 1/4). Uzyskane wyniki odniesiono do rezultatów badań dotyczących poziomu partycypacji politycznej kobiet zrzeszonych w lokalnych grupach działania z województwa wielkopolskiego i podkarpackiego (przeprowadzonych w ramach tego samego projektu badawczego, przy użyciu tej samej metodologii). Badane z tych województw cechowały się wyższym poziomem partycypacji politycznej i miały większe szanse na włączenie się w proces sprawowania władzy na poziomie lokalnym.
In a knowledge-based economy, innovativeness is a quality desired on the labour market. It may increase young people’s employment opportunities. The article discusses the issue of young rural residents’ attitudes towards their own innovativeness. It presents the results of sociological research carried out in 2014–2015 in Łódzkie voivodeship among upper secondary school students from rural areas. Three components of the innovative attitude were analysed: cognitive, emotional/evaluative, and behavioral. The study was carried out using a case study method and an auditorium survey involving a total number of 209 people. On the basis of the study, conclusions were made referring to weak points of young rural residents’ attitude to their own innovativeness, and it was demonstrated that relatively few of them display an innovative attitude.
Local action groups (LAGs) can realize so-called cooperation projects and create networks of cooperation within the framework of the projects with other organisations of the kind. The article includes comparison of networks created by LAGs from the Lubuskie and Małopolskie Voivodeships. The aim was to find out differences and similarities between them. A few questions were posed: 1. Are the ratios of the LAGs from the Małopolskie and Lubuskie Voivodeships which realise cooperation projects to the total numbers of LAGs in those regions similar? 2. What motivated LAGs to take up cooperation, was it only financial goals or other goals as well (such as exchange of experiences or mutual assistance), which might prove that the LAGs are ready to create non-instrumental social networks? 3. What determined the number of cooperating LAGs and composition of the networks? 4. What is the subject of cooperation between local action groups? The research was conducted in 2012 with the method of case study. Two study techniques were used in it: content analysis and free-form interview. It was proved that there are similarities but also significant differences between networks of cooperation of LAGs. Organisations from Małopolska were characterised with greater openness to social contacts with entities unknown to them and more often took up cooperation with organisations from other voivodeships and countries, which may indicate a higher level of social capital they have.
The subject of the article is political participation of rural female leaders involved in the work of local action groups. Previous analyses (disregarding the sex category) proved that the members of those organisations are politically active, but did not show whether women involved in their work were active (and if so, to what extent) - especially in the context of the low level of political participation of women living in villages. The aim was to provide the answer to the question whether the political activity of female members of local action groups can influence the form of local political relations. The article presents the results of sociological research involving a direct survey in Wielkopolskie and Podkarpackie voivodeships carried out in 2012 on the sample of 125 female members of local action groups. The majority of them displayed an average level of political participation. What distinguished the respondents against the background of women living in the country was their critical attitude to the local authorities. Many of them declared the will to stand for the next self-governmental election, among others to change the commune management.
W działalność podmiotów lokalnej polityki społecznej wpisane jest poszukiwanie rozwiązań dla problemów społecznych. Podejmowane działania w tym zakresie mogą być nietypowe, niestandardowe, alternatywne w stosunku do dotychczas spotykanych w danym kontekście lokalnym. Tak rozumiane innowacje społeczne wdrażają podmioty reprezentujące różne sektory. Każdy z nich ma właściwe sobie cechy, które proces wdrażania tych innowacji mogą wspomagać lub ograniczać. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na cztery pytania: 1. Jakie problemy społeczne dostrzegają organizacje pozarządowe z gmin wiejskich województwa, którego mieszkańcy doświadczają szczególnie wielu problemów społecznych? 2. Na rzecz zminimalizowania jakich problemów społecznych działają? 3. Czy wdrażają innowacje społeczne? A jeśli tak, to: 4. Jakiego są one rodzaju? Odpowiedź na powyższe pytania zostanie udzielona na podstawie wyników socjologicznych badań empirycznych zrealizowanych w 2016 r. (z wykorzystaniem techniki wywiadu swobodnego ze standaryzowaną listą poszukiwanych informacji oraz techniki pogłębionego wywiadu swobodnego) na próbie odpowiednio: 108 oraz 4 organizacji pozarządowych z gmin wiejskich województwa lubelskiego. Organizacje te dzielą problemy społeczne na te, których rozwiązywaniem/minimalizowaniem powinny zajmować się instytucje publiczne, oraz te, których rozwiązywaniem mogą się zająć samodzielnie. Bardzo rzadko podejmują aktywność na rzecz rozwiązywania problemów opisywanych w literaturze przedmiotu w kategoriach kluczowych dla przeciwdziałania marginalizacji obszarów wiejskich. Około 3% ogółu badanych organizacji wdraża innowacje społeczne skoncentrowane przede wszystkim na dostarczaniu zindywidualizowanych usług. Innowacje te są najczęściej krótkotrwale, co ogranicza ich potencjał na rzecz redukowania problemów społecznych.
Autorka, stawiając problem badawczy, nawiązuje do koncepcji typu idealnego M. Webera oraz działań pozornych J. Lutyńskiego. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy rozwój społeczno-gospodarczy określony w dokumentach strategicznych i w wypowiedziach przedstawicieli władz lokalnych gmin wiejskich powiatu radomszczańskiego nosi znamiona typu idealnego rozwoju wielofunkcyjnego, zrównoważonego i innowacyjnego. Przypuszcza się, iż cele strategiczne i działania przewidziane do realizacji w dokumentach strategicznych gmin tylko pozornie są ukierunkowane na realizację zasad tego rozwoju. Elementy składowe typu idealnego europejskiej wsi stanowią przykład wartości uznawanych, ale nie realizowanych. Wyniki badań potwierdzają to przypuszczenie.
Celem wdrażania innowacji społecznych jest niwelowanie istniejących problemów społecznych, w tym tych dotyczących grup dyskryminowanych, a do takich, jeśli chodzi o rynek pracy, należy współczesna młodzież. Celem rozważań w niniejszym artykule jest zwrócenie uwagi na potencjalne uwarunkowania uczestnictwa młodzieży wiejskiej w procesie innowacji społecznych. Przedmiotem analizy są wybrane składowe kapitału ludzkiego i społecznego cechującego młodzież, które mogą być znaczące dla jej uczestnictwa w innowacjach społecznych. Zostaną zaprezentowane rezultaty badań socjologicznych (przeprowadzonych z wykorzystaniem ankiety audytoryjnej) zrealizowanych w latach 2014–2015 na obszarze województwa wielkopolskiego wśród młodzieży w wieku 16–19 lat zamieszkującej obszary wiejskie. Młodzież ta uczęszczała do szkół ponadgimnazjalnych (zasadniczych szkół zawodowych, techników oraz liceów ogólnokształcących). Przeprowadzone analizy pozwoliły wyróżnić wśród wybranych składowych kapitału ludzkiego i społecznego młodzieży te, które mogą negatywnie oddziaływać na jej uczestnictwo w innowacjach społecznych. Zaliczono do nich, po pierwsze, niewielką wiedzę o innowacjach, w tym o innowacjach społecznych, szczególnie cenną dla przyszłych innowatorów społecznych (również tych, którzy naśladują dobre przykłady w tym zakresie) czy też pionierów akceptacji innowacji społecznych. Po drugie, niewielkie zainteresowanie sprawami lokalnymi ograniczające możliwość uczestnictwa młodzieży w innowacjach społecznych wdrażanych przez podmioty lokalne. Po trzecie, ograniczenie aktywności społecznej młodzieży do środowiska szkolnego, co stawia pod znakiem zapytania jej kontynuowanie po zakończeniu edukacji, a tym samym przynależność jakiejś części młodzieży do sieci, w ramach których mogą być tworzone, wdrażane i przyswajane innowacje społeczne.
Proces innowacji jest zakorzeniony terytorialnie. W literaturze przedmiotu to miasto (a zwłaszcza ośrodki metropolitalne) przedstawia się jako „naturalne” środowisko dla innowacji. Tymczasem zasoby obszarów wiejskich, co prawda ograniczają ich możliwości w zakresie kreowania i wdrażania innowacji technologicznych, jednak dają im szansę na tworzenie i wdrażanie innowacji społecznych. W artykule zaprezentowane zostaną założenia paradygmatu bliskości (l’ekonomie de proximité) i teorii regionalnego systemu innowacji (regional innovation systems theory), odnoszące się do definiowania znaczenia terytorium dla procesów innowacji. Jego celem jest zobrazowanie uwarunkowań tworzenia na wsi lokalnych systemów innowacji społecznych. Analizie (na podstawie danych zawartych w literaturze przedmiotu) poddano różne wymiary relacji między podmiotami potencjalnie wchodzącymi w ich skład, to jest między instytucjami publicznymi (w tym władzami lokalnymi) a organizacjami pozarządowymi (w tym lokalnymi grupami działania) i przedsiębiorstwami (w tym przedsiębiorstwami społecznymi). Oceniając je, można wyróżnić te układy terytorialne, które wykazują zdolność kreowania lokalnych systemów innowacji oraz te, których potencjał w tym zakresie jest niewielki.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.