Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Aim of the study The purpose of the paper is to look at the topic of estimation of the low flow characteristics at ungauged catchments in a balanced and systematic way, to provide a recent documentation of the subject and trace the most recent trends in low flow regionalization. The review focuses on methods, which are based on diverse methods that is the statistical, seasonal approach which are commonly used for the estimation of low flow characteristics in ungauged sites and which can be adopted in Polish conditions. Material and methods The paper examines the variety of literature sources published primarily during the last two decades. The most popular approaches to regionalization of watersheds are described: methods of residuals pattern approach, multivariate statistics such as cluster analysis, Classification and Regression Tree (CART) models or seasonality of low flows. Results and conclusions The described regional regression approach for low flow estimation in ungauged catchments, which correlates low flow indices and catchment characteristics, is the most widely used method. The methods were chosen because they differ in terms of methodological approach to using statistical methods. Also, the methods described in the article are “universal”, which means that they can be adopted for different regions, countries, including Poland; they are interdisciplinary, and can be adopted for low flow calculation as well as average or flood flows.
Celem artykułu jest ocena możliwości zastosowania geomorfiklimatycznego chwilowego hydrogramu jednostkowego opartego na modelu GcIUH-Clark do symulacji wezbrań opadowych. Wyniki uzyskane ze wspomnianego modelu zostały porównane z klasycznym modelem chwilowego hydrogramu jednostkowego Clarka IUH Clark. Analizę przeprowadzono dla dwóch epizodów typu opad–odpływ zanotowanych w przekroju wodowskazowym Godowa na rzece Stobnica. Wszystkie symulacje zostały wykonane w programie HEC-HMS 3.4. Analizy wykazały przydatność modelu GcIUH-Clark do symulacji wezbrań opadowych, aczkolwiek nieco lepszą ocenę uzyskał klasyczny model IUH Clarka. Ze względu na to, że parametry GcIUH-Clark zależą od charakterystyk geomorfoklimatycznych zlewni, model ten może być stosowany do symulacji wezbrań w zlewniach niekontrolowanych.
Duża liczba niewielkich i niekontrolowanych zlewni skłania do poszukiwania metod, pozwalających na określenie zasobów wodnych. W przypadku zlewni, w których nie dysponuje się danymi hydrologicznymi wykorzystuje się metody pośrednie: analityczne które jednak obarczone są dużym błędem, lub ostatnio coraz bardziej popularne modele matematyczne. Celem pracy było określenie przepływów maksymalnych o prawdopodo-bieństwie wystąpienia wynoszącym: 0,5%, 1%, 2%, 5%, 10%, 20% i 50%, w zlewni niekontrolowanej Sielskiego Potoku, z wykorzystaniem konceptualnego modelu Wackermana oraz syntetycznego hydrogramu jednostkowego NRCS, dla dwóch poziomów uwilgotnienia zlewni. Uzyskane wyniki wykazały różnice w wartościach przepływów maksymalnych prawdopodobnych. W przypadku modelu Wackermana otrzymano typowy hydrogram wezbrania charakteryzujący rzeki górskiej, natomiast w przypadku mo-delu NRCS-UH fala wezbraniowa nie oddawała w pełni górskiego charakteru rzeki Sielski Potok. W obydwu metodach wartości przepływów maksymalnych malały wraz ze wzrostem prawdopodobieństwa.
W artykule omówiono problemy związane z mała retencja, jakie mogą występować na obszarach użytkowanych rolniczo na przykładzie województwa lubelskiego. Pojawiające się coraz częściej deficyty wody zmuszają do racjonalnego sposobu zwiększania zasobów dyspozycyjnych wód przez ich magazynowanie w zbiornikach. Retencja to nie tylko magazynowanie wody, przeznaczonej do różnorakich celów, ale również regulacja kontroli obiegu wody w środowisku. Zapewnia to lepsze możliwości zarówno ochrony, jak i odnowy zasobów wodnych, a także racjonalnego gospodarowania nimi bez naruszenia równowagi środowiska przyrodniczego.
Wybór technologii oczyszczania ścieków opiera się przede wszystkim na gwarancji uzyskania jakości ścieków oczyszczonych zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach prawnych, ale także pod kątem kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych. W przypadku terenów wiejskich, zastosowana technologia oczyszczania powinna się charakteryzować elastycznością, czyli możliwością dostosowywania się układu technologicznego do zmieniającego się natężenia dopływających ścieków, tak aby nie pogorszyć jakości oczyszczanych ścieków. W artykule określono możliwość wykorzystania hybrydowego przepływowego reaktora ze złożem ruchomym do oczyszczania ścieków pochodzących z terenów wiejskich. Objętość reaktora wyznaczono jako iloraz dopływających ładunków zanieczyszczeń organicznych i całkowitego obciążenia objętości komory ładunkiem zanieczyszczeń organicznych. Materiał źródłowy stanowiły wyniki analiz fizykochemicznych ścieków surowych i oczyszczonych, pochodzące z oczyszczalni ścieków w Węgrzcach Wielkich. Okres badawczy obejmował lata 2000–2007. Przeprowadzone badania wykazały, że przedmiotowa oczyszczalnia ścieków pracowała z obniżoną efektywnością w odniesieniu do BZT5 i zawiesiny ogólnej. W przypadku substancji biogennych obserwowano redukcję fosforu ogólnego wynoszącą 32% i azotu amonowego na poziomie 54%. Przeprowadzone obliczenia objętości reaktora biologicznego wykazały, że wraz ze wzrostem stężenia osadu czynnego maleje objętość reaktora, a wzrost procentowego udziału wypełnienia w bioreaktorze wpływa korzystnie na redukcję jego objętości w stosunku do klasycznego osadu czynnego.
Artykuł zawiera wyniki badań nad zawartością związków azotu w wodzie stawów rybnych zasilanych biologicznie oczyszczonymi ściekami komunalnymi. Obiekt badań stanowiły stawy rybne kompleksu Komorowice, zlokalizowane w północnej części miasta Bielsko-Biała. Do badań wybrano dwa stawy: Zielony i Kamienny, które charakteryzują się indywidualnym doprowadzeniem i odprowadzeniem wody oraz różnymi parametrami technicznymi. Staw Zielony jest stawem płytkim o głębokości średniej około 1 m, powierzchni 4,2 ha i pojemności 42 000 m3. Natomiast staw Kamienny charakteryzuje się mniejszą powierzchnią – 3,3 ha, i jest blisko dwukrotnie głębszy od Zielonego, średnia głębokość wynosi około 1,7 m co daje pojemność 59 200 m3. Badania prowadzono w sezonie wegetacyjnym 2007 roku. W pracy określono zmiany koncentracji azotu ogólnego, amonowego, azotanowego, azotynowego i Kjeldahla w wodzie stawowej. W trakcie całego sezonu badawczego notowano niższe w porównaniu ze ściekami biologicznie oczyszczonymi wartości analizowanych form azotu w wodzie odpływającej z badanych stawów. Równocześnie zaobserwowano, iż występowanie zmian w koncentracji związków azotu w wodzie stawowej związane było ze zmianami ich stężenia w ściekach zasilających stawy. Dodatkowo, obliczono podstawowe charakterystyki statystyczne analizowanych wskaźników tj.: wartość średnią, minimalną, maksymalną, odchylenie standardowe, rozstęp i wariancję w biologicznie oczyszczonych ściekach komunalnych zasilających stawy. Za pomocą testu t-Studenta określono istotność różnic pomiędzy wartościami średnimi w biologicznie oczyszczonych ściekach i w wodzie odpływającej z analizowanych stawów. Wykazano istotne statystycznie różnice dla: azotu ogólnego, amonowego, azotanowego i azotynowego na poziomie istotności α = 0,05.
Artykuł zawiera wyniki badań nad zawartością tlenu rozpuszczonego w wodzie stawów rybnych zasilanych biologicznie oczyszczonymi ściekami komunalnymi. Dodatkowo, podczas poboru próbek wody ze stawów badano także jej odczyn pH i temperaturę. Badania prowadzono w sezonie wegetacyjnym 2006 roku. Obiektem badań były stawy rybne kompleksu Komorowice, zlokalizowane w północnej części miasta Bielsko-Biała. Wybrane stawy: Zielony i Kamienny charakteryzują się indywidualnym doprowadzeniem i odprowadzeniem wody. Wybrane stawy charakteryzowały się różnymi parametrami technicznymi. Staw Zielony jest stawem płytkim – średnia głębokość wynosi około 1 m, a powierzchnia jest równa 4,2 ha, co daje pojemność wodną stawu równą 42 000 m3. Staw Kamienny jest stawem o mniejszej powierzchni – 3,3 ha, ale jest prawie dwukrotnie głębszy od Zielonego; średnia głębokość wynosi około 1,7 m, co daje również większą pojemność stawu: 59 200 m3. W pracy określono zmiany zawartości tlenu rozpuszczonego, temperaturę oraz odczynu pH wody stawowej. Dodatkowo określono podstawowe charakterystyki statystyczne analizowanych wskaźników, tj.: wartość średnią, minimalną, maksymalną, odchylenie standardowe i rozstęp. Przeprowadzone analizy wody w stawach Zielony i Kamienny wykazały, że w sezonie wegetacyjnym 2006 wartości tlenu rozpuszczonego w stawie Zielony zawierała się w przedziale 2,0–7,4 mgO2∙dm-3, natomiast w stawie Kamienny 2,2–11,47 mgO2∙dm-3. Zaobserwowano, że mniejsze stężenia tlenu rozpuszczonego występowały w okresach, gdy miał miejsce intensywny rozwój rzęsy wodnej. Z kolei, mniejszej ilości rzęsy towarzyszył wzrost zawartości tlenu rozpuszczonego. W obu stawach od końca lipca obserwowano zachwianie warunków tlenowych. W tym czasie obserwowano także zwiększoną śmiertelność ryb związaną z rozwijającą się na obszarze kotliny oświęcimskiej chorobą karpia (Koi Herpes Virus). Odczyn wody pH w obu badanych stawach był zbliżony. Do połowy sezonu obserwowano nieco wyższe wartości pH w stawie Zielony, natomiast pod koniec sezonu była sytuacja odwrotna: wyższe pH obserwowano w stawie Kamienny w stosunku do stawu Zielony. Również warunki termiczne w obu stawach przebiegały bardzo podobnie w trakcie całego sezonu badawczego. Od początku czerwca do końca sierpnia temperatura wody w badanych stawach przekraczała 20ºC i była związana z ob serwowanymi wysokimi temperaturami powietrza w tym okresie.
W artykule dokonano analizy możliwość redukcji fal powodziowych o prawdopodobieństwie 1% poprzez zastosowanie suchych zbiorników retencyjnych. Analizy przeprowadzono w zlewni rzeki Serafy, która z uwagi na bardzo duży stopień uszczelnienia stwarza zagrożenie powodziowe dla mieszkańców, co pokazała choćby powódź z maja 2010 roku. Wzrost stopnia uszczelnienia powoduje szybszą reakcję zlewni na opad, a w konsekwencji większe przepływy w kulminacji. Pewną alternatywą na wzrost stopnia uszczelnienia zlewni są działania zmierzające do zwiększania jej retencji. Jednym z takich sposobów jest budowa suchych zbiorników retencyjnych. Powodują one przetrzymanie fali spływu powierzchniowego, a przez to redukcję przepływów maksymalnych. Szczególną zaletą tych zbiorników jest to, że działają automatycznie, a więc bez konieczności ste-rowania. W artykule dokonano wariantowej analizy pracy wspomnianych zbiorników - w I wariancie przyjęto jeden zbiornik na rzece Serafie, w II - dwa zbiorniki, jeden na dopływie Malinówka w jego ujściu do Serafy i drugi - jak w wariancie I. Pojemności zbiorników wynikały z analiz map topograficznych i numerycznego modelu terenu oraz z Programu Małej Retencji dla Województwa Ma-łopolskiego. Wszystkie obliczenia przeprowadzono w programie HEC-HMS. W przypadku analizowanej zlewni najkorzystniejszym okazał się wariant II. Obliczenia wykazały, że w tym wariancie istnieje możliwość zredukowania przepływu maksymalnego o 50% w stosunku do wariantu z jednym zbiornikiem, gdzie wielkość redukcji wyniosła niespełna 26%. W celu ochrony przeciwpowodziowej w zlewni Serafy, mimo większych kosztów inwestycyjnych rozważany powinien być wariant II z dwoma zbiornikami.
W pracy przedstawiono możliwość zwiększenia bezpieczeństwa powodziowego terenów odwadnianych miejscowości Zarzecze za pomocą zbiornika retencyjnego, gromadzącego nadmiar wód powodziowych. Przedstawiono również opracowaną koncepcję rozdziału wód z rowu R do kanału ulgi. W warunkach powodziowych, przy zwiększeniu się poziomu zwierciadła wody w Wiśle następuje zamknięcie klap śluz wałowych odprowadzających wody rowu R do Wisły. Na skutek stałego dopływu wody do rowu R i jego spiętrzenia w wyniku zamknięcia śluzy wałowej dochodzi do wystąpienia wody z rowu R i zatopienia terenów osiedla Łączany-Zarzecze. W celu zmniejszenia ryzyka zatopienia tych terenów zaproponowano utworzenie zbiornika retencyjnego z kanału ulgi, prowadzącego wodę do pompowni Zarzecze. Określono pojemność zbiornika retencyjnego i czas jego napełnienia, zakładając stały dopływ o natężeniu 2,13 m3∙s-1. Stwierdzono, że aktualny stan techniczny kanału ulgi z koroną brzegów o licznych lokalnych obniżeniach, umożliwia retencjonowanie maksymalnie 4080 m3 wody. Zwiększenie nawet ponad dwukrotne pojemności zbiornika retencyjnego jest możliwe poprzez zniwelowanie nierówności linii brzegowej kanału ulgi.
W pracy wykonano analizę stanu gospodarki ściekowej w gminie Baranów Sandomierski, położonej w północnej części województwa podkarpackiego. Na podstawie uzyskanych materiałów określono średnią efektywność pracy dwóch ist-niejących oczyszczalni w Baranowie Sandomierskim i Dąbrowicy. Stwierdzono, że obie oczyszczalnie usuwają zanieczyszczenia w stopniu zadowalającym biorąc pod uwagę aktualne przepisy prawne. Scharakteryzowano także jakość wody rzeki Ba-bulówki powyżej i poniżej miejsca zrzutu ścieków. Wykazano, iż w przypadku BZT5, fosforu ogólnego i azotu amonowego jakość wody ulega znacznej poprawie w przekroju poniżej zrzutu ścieków. Na podstawie przeprowadzonej charaktery-styki gospodarki ściekowej gminy zaproponowano wariantowe rozwiązania w za-kresie poprawy stanu skanalizowania badanego obszaru. W rozwiązaniach tych uwzględniono budowę dwóch zbiorczych roślinno-stawowych oczyszczalni ście-ków (sołectwo Ślęzaki i Skopanie Wieś) i jednej mechaniczno-biologicznej w so-łectwie Wola Baranowska, budowę kanalizacji zbiorczej o długości 15km. W przypadku terenów o rozproszonej zabudowie proponuje się wyposażyć budyn-ki w przydomowe oczyszczalnie ścieków.
Research aims The aim of the conducted research was to assess efficiency of sewage treatment in rural areas in a sewage treatment plant with a sequencing batch reactor (SBR). Materials and methods Assessment of effectiveness of wastewater disposal in a treatment plant was carried out using elements of reliability theory. Research covered a period from March 2014 to December 2015. The content of pollution indicators in treated wastewater was compared with limit values included in the Regulation of the Minister of the Environment of November 18, 2014. Reliability analysis was performed for the following pollution indicators: BOD₅, CODCr and total suspended solids. Reliability coefficient RF was assumed as a basis for reliability calculations. Next, technological treatment efficiency index (Pso) was calculated. Results and conclusions An analysis of treated wastewater in relation to three tested parameters proved that the treatment plant works properly. Limit values of examined indicators – included in the Regulation (Dz. U. 2014 poz. 1800) – have not been exceeded. Also, all the analysed parameters have shown high percentage of pollutant reduction, ranging between 96% for CODCr and 99% for BOD₅. Obtained values of reliability indicators for the analysed treatment plant confirm its good condition.
Our paper evaluates the effectiveness of pollutant removal from stormwater in a semi-natural treatment plant and develops stochastic models of their transformations in a soil bed. The examined wastewater treatment facilities consisted of reduction chambers and a retention-infiltration reservoir. The following indicators of pollution were subjected to analysis: BOD₅, COD, total suspended solids, and chlorides. It was shown that COD, total suspended solids, and chlorides are the indicators that have the greatest impact on stormwater quality. However, the possibility of removal of the analyzed pollutants from stormwater is affected by the sedimentation process occurring in the reduction chambers and in the retention-infiltration reservoir, as well as by the process of infiltration through the soil bed. The developed models of pollutant transformation during wastewater infiltration through the bed were presented as the regression equations, where the selected pollution indicators in the filtrate were the dependent variable, while the analyzed pollution indicators in water from the retention-infiltration reservoir, coefficients of constant reaction kinetics determined for each variable, and the time of infiltration of wastewater through the soil bed were adopted as independent variables.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.