Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 60

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania florystyczne prowadzono w latach 1991-1994 (głównie przed zbiorem I pokosu siana) w dolinie rzeki Por. Stanowi ona lewobrzeżny dopływ Wieprza. Płynie głęboko wciętą doliną oddzielając Roztocze od Padołu Zamojskiego. Metodą Braun-Blanqueta wykonano 564 zdjęcia fitosocjologiczne. Obserwowano łąki pod względem atrakcyjności i estetyki krajobrazu, notowano terminy występowania różnych aspektów florystycznych poszczególnych gatunków. Na łąkach produkcyjnych doliny Poru wyróżniono 30 zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych. Większość z nich zaliczono do klas Molinio-Arrhenatheretea, Phragmitetea i Scheuchzerio-Caricetea fuscae. Łąki stanowią w środowisku wiele pożytecznych funkcji: biocenotyczną, hydrologiczną, klimatyczną, krajobrazową, rekreacyjną, ale najważniejszą jest produkcja pełnowartościowej paszy. Różnorodność florystyczna badanych łąk jest widoczna w układzie równoległym i prostopadłym do koryta rzeki. Walory krajobrazowe w znacznym stopniu zależą od bioróżnorodności tj. bogactwa poszczególnych gatunków jak i całych zbiorowisk, zróżnicowania faz rozwojowych oraz aspektów florystycznych. Celem pracy jest przybliżenie piękna otaczających nas łąk i pastwisk.
W wyniku przeprowadzonych badań w dolinie można zauważyć, że poziom wody gruntowej miał decydujący wpływ na wysokość i jakość plonu siana I pokosu. Najwyższym plonowaniem odznaczało się siedlisko o poziomie wody gruntowej występującej na głębokości od 40 do 80 cm.
W dolinie Poru zespół Caricetum acutae występował bardzo często. Łąki turzycowe z dominacją turzycy zaostrzonej wykształciły się na glebach organicznych, organiczno-mineralnych i mineralnych, których warstwa darniowa odznaczała się odczynem obojętnym. W glebach mineralnych stwierdzono niską zawartość fosforu i potasu, a wysoką magnezu, zaś w pozostałych zróżnicowaną fosforu, bardzo niską potasu i magnezu. Ruń łąkowa Caricetum acutae z doliny Poru była często zasobna w azot ogólny, niekiedy dostatecznie w potas, wapń i magnez, a najczęściej uboga w fosfor. Pasza badanych łąk odznaczała się niską wartością użytkową - LWU od 0,4 do 3,4. Plony siana I pokosu były niezbyt wysokie i wahały się od 2,0 do 3,6 t‧ha⁻¹. Łąki turzycowe stanowią cenny element środowiskowy ze względu na duże walory ekologiczne i w związku z tym zbiorowiska turzycy zaostrzonej należy chronić.
Na glebach organicznych doliny rzeki Por (lewobrzeżny dopływ Wieprza) stwierdzono występowanie 18 fitocenoz łąkowych w tym: 1 z klasy Epilobietea angustifolii, 8 z klasy Phragmitetea, 1 z klasy Molinio-Arrhenatheretea rzędu Trifolio fragiferae-Agrostietalia stoloniferae, 5 z rzędu Molinietalia, 3 z rzędu Arrhenatheretalia. W wyniku przeprowadzonych analiz chemicznych (powszechnie stosowanymi metodami) stwierdzono, że wśród zespołów z klasy Phragmitetea gleby o odczynie zasadowym oraz gleby najzasobniejsze w przyswajalne formy fosforu i o stosunkowo niskiej zasobności w potas zajmował zespół Caricetum distichae. Pozostałe zespoły klasy Phragmitetea przeważnie porastały gleby o obojętnym odczynie, zróżnicowanej zawartości fosforu i bardzo niskiej lub niskiej zasobności w potas. Na glebach organicznych o obojętnym odczynie oraz najniższej zasobności w fosfor i potas występował zespół Calamagrostietum epigeji z klasy Epilobietea angustifolii. Najbardziej zasobne w przyswajalny fosfor siedliska zajmował zespół Scirpetum silvatici. Zespoły z klasy Molinio-Arrhenatheretea rzędu Arrhenatheretalia porastały gleby organiczne przeważnie o odczynie obojętnym, niekiedy tylko o lekko kwaśnym oraz zróżnicowanej zasobności w przyswajalny fosfor (od bardzo niskiej) do wysokiej (Trisetetum flavescentis). Poziom darniowy gleb organicznych zbiorowisk rzędu Arrhenatheretalia odznaczał się przeważnie niską lub bardzo niską zawartością potasu.
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Łąki kłosówkowe w dolinie Poru

100%
Badania fitosocjologiczne przeprowadzono w roku 2000 na przełomie maja i czerwca metodą Braun-Blanqueta, na łąkach trwałych doliny rzeki Gorajec. Na łąkach kłosówkowych i rajgrasowych ze znacznym udziałem w runi roślin motylkowatych (ponad 10%) wykonano łącznie 40 zdjęć florystycznych. W celu określenia zawartości niektórych mikroelementów, plonu siana oraz jego wartości użytkowej, przed zbiorem pierwszego pokosu z większości płatów zespołu Holcetum lanati i Arrhenatheretum medioeuropaeum pobrano próbki runi łąkowej (z powierzchni 2 x 1 m2). Ponadto, z płatów gdzie wykonano spisy flory pobrano również próbki roślin motylkowatych. W suchej masie runi oraz w roślinach motylkowatych określono metodą AAS zawartość następujących mikroelementów: Zn, Cu, Fe i Mn. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, iż siano wyróżnionych zbiorowisk w dolinie Gorajca było wystarczająco zasobne w Fe, a ubogie w Zn. Natomiast zawartość miedzi w suchej masie łąk rajgrasowych była zbliżona do optymalnej (Falkowski i in., 1990), bądź niekiedy ją przewyższała, natomiast kłosówkowych była niższa od optymalnej. Rośliny motylkowate charakteryzowały się wysoką zawartością Fe, a zróżnicowaną Zn, Cu i Mn. Wartość paszowa siana łąk kłosówkowych była mierna lub dobra (LWU od 4,51 do 6,49). Natomiast pasza pochodząca z łąk rajgrasowych odznaczała się bardzo wysoką liczbą wartości użytkowej (LWU od 6,19 do 9,90).
The moistening of habitats in which there are existing the foxtail meadows, were estimated with using the Ellenberg phytoindication method. The 118 phytosociological records, realized with using the Braun-Blanquet method in the Zamość Basin - were an investigational material. The mean values of moistening - F computed on the base species composition and percentage part of particular taxons in the ground cover - indicated that the foxtail meadows (in relation to moistening factor) were characterized by the widely ecological amplitude (F = 5,2-7,3). However, generally they occurred the borderland of fresh and damp habitats (F = 5,6-6,5). The foxtail meadows from the much more dry habitats (F = 5,2-5,5) connected by floral composition to the Arrhenatheretum elatioris association and from the much more moisture (F > 6,5) to the Phalaridetum arundinaceae and Caricetum acutae associations. Particular moistening variants are differentiationing by number of species - indicators of dry, fresh, humid and wet habitats and by their participation in ground cover.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.