Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 57

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena efektów nawożenia lucerny mikroelementami

100%
Przedmiotem badań było rozpoznanie potrzeb mikroelementowych lucerny mieszańcowej (Medicago media Pers.). Założono 3 ścisłe doświadczenia, w których porównywano obiekty nawożone poszczególnymi mikroelementami (B, Cu, Zn, Mo - doglebowo, a Mn i Fe - dolistnie) oraz obiekt, na którym stosowano je łącznie. Analiza części wskaźnikowych lucerny z obiektu kontrolnego wykazała, oprócz niedoborów pewnych mikroelementów, również słabe zaopatrzenie roślin w makroelementy. Nie udowodniono statystycznie istotnych różnic w plonach między obiektem kontrolnym, a obiektami, na których stosowano mikroelementy. Niemniej jednak wystąpiły wyraźne reakcje lucerny na nawożenie mikroelementami, reagującej zwyżką plonu oraz składem chemicznym części roślin. Stwierdzono, że lucerna wykazuje duże zapotrzebowanie na mangan, nawet na glebie lekko kwaśnej, a także na bor. Nawożenia miedzią lub cynkiem wymaga tylko w przypadku ich niskich zawartości w glebie. Nawożenie żelazem nie wydaje się konieczne. Korzystne jest łączne stosowanie kilku mikroelementów.
Thirty-three field trials have been carried out on soils of different acidity (pH=4.1-7.1) to investigate the effect of foliar fertilization with molybdenum on oilseed rape. Three rates of the element: 30, 60 and 120 g Mo⋅ha-1, were applied on two dates: in the spring, a few days after the growing season started, and during the early stem formation stage. In the group of trials on very acidic and acidic soils, seed yields were on average 0.08 t⋅ha-1 higher. The regression equation demonstrated that a relative seed yield increase obtained as a result of molybdenum fertilization depended on the concentration of manganese and percentage of the silt fraction in the soil. Oilseed rape grown on slightly acidic and neutral soils responded to molybdenum fertilization with an average seed yield increase of 0.02 t⋅ha-1. The rate of molybdenum had a significant effect on rape yields only in the group of trials set up on slightly acidic and neutral soils. No significant difference was found between 60 and 120 g Mo⋅ha-1. However, both of these rates were more effective than the lowest dose of 30 g Mo⋅ha-1. No evidence was found to support any relationship between the date of molybdenum application and seed yields or any interaction between Mo rates and application dates in either group of the trials.
Przedmiotem badań była ocena działania molibdenu lucerny uprawianej na paszę na glebach o uregulowanym odczynie. Założono 3 ścisłe doświadczenia z lucerną mieszańcową, w których porównywano obiekty nawożone doglebowo dawką po 300 g Mo·ha⁻¹ w obu latach uprawy oraz obiekt, na którym molibden stosowano łącznie z innymi mikroelementami. Stwierdzono niskie zawartości Mo w liściach lucerny. Jednakże wskutek nawożenia Mo nie uzyskano istotnych zwyżek plonów. Wynikało to prawdopodobnie z niedostatecznego, według analizy liściowej, zaopatrzenia roślin w potas, magnez, a często w fosfor. Zastosowana dawka molibdenu powodowała nadmierną akumulację tego pierwiastka w liściach, często ponad poziom dopuszczalny w paszy dla zwierząt - > 5 mg Mo·ha⁻¹ s.m., przy czym stosunek Cu : Mo kształtował się poniżej wymaganego. Zaleca się więc pod motylkowwate wieloletnie stosowanie dawek nie większych, niż 150-200 g Mo na hektar.
Soil, as the one of nonrenewable elements of the environment, should be especially protected from contamination. The most important soil pollutants, besides hydrocarbons and pesticide residues, are the heavy metals. The level of soil contamination is assessed by comparing current concentration of pollutants with the suitable limits called the „threshold values". These values depend on several factors such as the type of land utilization, physical and chemical soil properties and analytical method of pollutant determination. This paper presents the current criteria of soil contamination assessment applied in the Netherlands, United Kingdom, Germany, Sweden, France and Poland. The authors briefly discuss soil protection policy in particular countries and focus on used threshold values.
In a two-year field study, the changes in Cu, Zn, Mn and B concentrations in aerial parts of lupine and pea were observed under traditional and no-tillage system. In each year, plant material samples were collected four times at 10-day intervals, from 30 days after sowing to the flowering stage. In plants of one species but grown under different tillage systems, differences in the content of micronutrients occurred in the early growth season, and tended to disappear in the early inflorescence phase. In general, these concentrations were higher in plants under traditional tillage system. However, under drought conditions these concentrations were higher in plants under no-tillage system. Regardless of a tillage system, some changes in micronutrient concentration during the vegetation period were observed. Concentration of copper in aerial parts of plants evidently decreased as the plants grew older. Fluctuations in the levels of Zn, Mn, and B did not follow such clearly defined tendencies and were dependent on the plant’s species and individual elements.
W warunkach gleb lekkich i zakwaszonych zawartość Mo w nasionach zbóż może być obniżona. Materiał siewny jest wówczas gorszej jakości. Niektóre badania dowodzą, że przy wysokiej zawartości Mo w materiale siewnym można zrezygnować z nawożenia roślin tym składnikiem, uzyskując wyższe plony, niż w przypadku materiału siewnego o niższej koncentracji Mo. Celem badań było sprawdzenie w jakim stopniu można zwiększyć zawartość Mo w ziarnie jęczmienia wskutek doglebowego nawożenia roślin molibdenem. Przeprowadzono 3 jednoroczne doświadczenia połowę, w których porównywano działanie molibdenianu amonu (400 g Mo·ha⁻¹) z efektem zabiegu wapnowania. Badano 7 odmian jęczmienia jarego. Nawożenie Mo powodowało wzrost zawartości tego pierwiastka w ziarnie, niekiedy w większym stopniu, niż wapnowanie gleby. W warunkach niedostatecznego odżywienia jęczmienia makro- i mikroskładnikami w trakcie wegetacji, rośliny zgromadziły molibden w ziarnie w znacznie większej ilości niż w warunkach optymalnego zaopatrzenia w składniki pokarmowe. Wśród badanych odmian na ogół te o najniższej początkowej koncentracji Mo w ziarnie reagowały większym wzrostem jego zawartości niż pozostałe odmiany. W wyniku doglebowego nawożenia jęczmienia Mo, szczególnie w warunkach gleb kwaśnych i ubogich w składniki pokarmowe, można otrzymać ziarno o podwyższonej zawartości molibdenu, które nie jest przydatne do celów paszowych ze względu na nieprawidłowy stosunek Cu : Mo, nadaje się natomiast do wykorzystania jako materiał siewny na gleby o gorszej przyswajalności molibdenu dla roślin.
Wybrano odmiany jęczmienia jarego, które z natury lepiej plonują w wa­runkach gleby lekkiej i niskiego pH. Badano również wpływ wapnowania i nawo­żenia Mo na plony i skład chemiczny tych odmian. W kolejnych 3 latach prowa­dzono ścisłe dwuczynnikowe doświadczenia polowe na glebie lekkiej o odczynie kwaśnym lub bardzo kwaśnym. Stwierdzono, że niektóre odmiany są dobrze dos­tosowane do warunków gleb zakwaszonych i plonują lepiej, niż pozostałe. Wap­nowanie nie wpłynęło na wzrost plonów jęczmienia, a w przypadku jednej odmia­ny wywołało negatywny efekt. Nawożenie Mo powodowało wzrost plonu tylko w nielicznych przypadkach. Oba zabiegi wpływały na wzrost zawartości Mo w pę­dach i ziarnie z jednoczesnym obniżeniem koncentracji Mn, przy czym wapnowa­nie w większym stopniu niż nawożenie Mo.
Total copper distribution in the soil profile was determined, depending on the type of soil and Cu dose, 5 years after the application of this element. Soil samples were taken from 5 layers to 50 cm depth from microplots filled with 3 types of soil that 5 years earlier had been treated with 5 doses of Cu: 4, 8, 12, and 16 kg ha⁻¹. There was an uneven distribution of Cu in the soil profile. In general the Cu decreased in the subsurface layers (10-30 cm) and increased in deeper layers (30-50 cm) in relation to the surface layer (0-10 cm). Using PCA analysis, both soils and doses of similar Cu distribution in the soil profile were pointed out. The distribution pattern in the sandy soil differed from the other two sandy loam soils. Additionally, for 4 and 8 kg ha⁻¹ doses, we recorded a similar Cu distribution as for the soil with natural Cu concentration. On the other hand, in the case of the doses of 12 and 16 kg ha⁻¹, there was a distinctly different pattern of distribution. The maximum dose of Cu, which can be applied every 5 years, is 8 kg ha⁻¹ for the sandy soil with a low content of organic matter and 12 kg ha⁻¹ for sandy loam.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.