Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 89

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na przestrzeni ostatnich lat w kształtowaniu składu gatunkowego upraw rolniczych coraz większe znaczenie odgrywają czynniki agrotechniczne wynikające ze zmian w produkcji rolniczej. Celem badań prowadzonych w latach 2004-2012 była ocena zmian zachodzących na prze¬strzeni lat w składzie ilościowym i jakościowym zbiorowisk chwastów towarzyszących upra¬wie kukurydzy wynikających z wprowadzonych do jej uprawy systemów bezpłużnych. Badania przeprowadzone w południowo-zachodnim rejonie Polski na glebach płowych potwierdziły tezę o mniejszym bogactwie gatunkowym zbiorowisk chwastów w bezpłużnej uprawie kukurydzy w płodozmianie. Zbiorowiska te charakteryzowały się mniejszą stabilnością i większym zagroże¬niem gatunkami wieloletnimi. W strukturze zachwaszczenia gatunkami dwuliściennymi z wyjąt¬kiem komosy białej (Chenopodium album L.) znacznie zmniejszyła się liczebność fiołka polnego (Viola arvensis Murr.), maku polnego (Papaver rhoeas L.), chabra bławatka (Centaurea cyanus L.), tasznika polnego (Capsella bursa pastoris (L.) Medik.), maruny bezwonnej (Matricaria inodora L.), a wzrosła bodziszka polnego (Geranium pusillum L.) oraz rdestu ptasiego (Poly-gonum aviculare L.). W przypadku chwastów wieloletnich wzrosło zagrożenie bylicą pospolitą (Artemisia vulgaris L.). W obu systemach uprawy roli obserwowano większe nasilenia gatunków jednoliściennych jednorocznych głównie włośnicy zielonej (Setaria glauca (L.) P. Beauv.).
W rejonie południowo-zachodniej Polski w ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost za-chwaszczenia bylicą pospolitą (Artemisia vulgaris), zwłaszcza w monokulturze kukurydzy na plantacjach z zastosowaniem uproszczeń uprawowych. Wiąże się to między innymi ze wzrostem zainteresowania rolników przywracaniem terenów ruderalnych i gleb odłogowanych do rolniczego wykorzystania i możliwością otrzymywania dopłat bezpośrednich. Celem badań przeprowadzonych w latach 2009-2011 było obniżenie konkurencyjnego oddzia-ływania Artemisia vulgaris w monokulturze kukurydzy w zależności od terminu siewu kukurydzy. W latach 2009-20011 w warunkach doświadczeń mikropoletkowych oceniano siłę konkurencyjną okazów jednorocznych i wieloletnich a. vulgaris na wzrost oraz plon i masę tysiąca ziaren kukury¬dzy w zależności od ich liczebności, tj. 1, 3, 5, 7 szt./m2. Natomiast w warunkach doświadczeń polowych, w których stosowano wczesny i optymal¬ny termin siewu, określano konkurencyjne oddziaływanie tego gatunku w stosunku Echinochloa crus galli, Chenopodium album, Viola arvensis, Veronica persica dominujących w zbiorowisku chwastów, skuteczność ich niszczenia herbicydem Milagro 040 SC i mieszaniną Milagro 040 SC z Callisto 100 SC oraz oddziaływanie A. vulgaris na wzrost roślin, a także plon i masę tysiąca ziaren kukurydzy. Wyniki doświadczeń mikropoletkowych z zastosowaniem zróżnicowanych liczebowo form wieloletnich i jednorocznych A. vulgaris wykazały, że kukurydza zareagowała istotnym obniżeniem wzrostu i plonowania przy obsadzie 5 szt./m2 dla form jednorocznych i przy obsadzie 1 szt./m2 dla form wieloletnich. W doświadczeniu polowym na obiektach z zastosowaniem wczesnego terminu siewu, tj. I de¬kada kwietnia notowano niższe liczebności tego gatunku w porównaniu z optymalnym terminem. Pojawiające się egzemplarze form wieloletnich A. vulgaris były niższe i w gorszej kondycji, formy jednoroczne występowały sporadycznie, a kukurydza lepiej znosiła ich obecność w zasiewach oraz wykazała wyższą siłę konkurencji w stosunku do takich gatunków chwastów w zbiorowisku jak: V. arvensis i V. persica. Również działanie chwastobójcze herbicydów, zwłaszcza mieszaniny Mila¬gro 040 SC z Callisto 100 SC, było skuteczniejsze w tym terminie. Termin siewu kukurydzy okazał się istotnym czynnikiem wpływającym na obniżenie konkurencyjnego oddziaływania artemisia vulgaris w zasiewach kukurydzy uprawianej w monokulturze.
17
100%
The research conducted in 2002-2008 at the Institute of Herbology and Cultivation Techniques IUNG – PIB in Wrocław, in the western region of Poland (51°07’ N; 17°02’ E), assessed the effect of the cropping system on species diversity in field weed communities of maize grown in the crop rotation and in the monoculture. Changes in weed infestation were evaluated on the basis of phytosociological records taken in two systems of soil tillage – traditional (ploughing plus cultivating measures) and non-ploughing – consisting of tillage with a cultivator and seedbed preparing with a combination tillage tools. After two phases of the crop rotation, the highest biodiversity of field flora was reported in maize grown according to the conventional method, with the use of ploughing, while the lowest weed infestation level occurred in monoculture with the use of reduced system. Both in growing in the crop rotation and monoculture, after introduction of reductions in cultivation there was observed the occurrence of perennial species of Elymus repens, Cirsium arvense and Equisetum arvense, as well as an increased amount of Artemisia vulgaris.
Detailed recognition of weed infestation state and degree in south-western region of Poland provided the basis for starting field experiment on three types of soils aiming at the assessment of weed control effectiveness by means of suitably selected herbicide systems. High efficiency of weed elimination on alluvial soils was obtained due to herbicide mixture mesotrione + nicosulfuron in split doses. In the experiment established on brown soils the mentioned weed species were most satisfactorily controlled by herbicide mixture applied according to infestation degree: mesotrione + nicosulfuron i rimsulfuron + adjuvant + dicamba applied once in full doses. The mixture rimsulfuron + adjuvant + dicamba showed to be the most efficient regarding the weeds typical for alluvial soils, except for Elymus repens, numerously occurring in the experiment, which exhibited medium sesitivity, as well as winter forms of Anthemis arvensis. Mixture of rimsulfuron + adjuvant + florasulam + 2,4- D allowed to eliminate undesired plants on that soil stand in the most efficient way and to achieve the highest grain yield.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.