Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wplyw zmiennego pietrzenia na ksztaltowanie sie odplywu ze zlewni Smortawy

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Wiadomości Instututu Meteorologii i Gospodarki Wodnej
|
2002
|
tom 25
|
nr 4
51-62
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Metodyczne podejscie do koncepcji odbudowy terenow podmoklych w dolinie Smortawy

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2005
|
tom 506
15-21
W artykule zaprezentowano metodyczne podejście do odbudowy terenów podmokłych, które zostało opracowane przez Institute for Inland Water Management and West Water Treatment RIZA. Przedstawiona metodyka została zaadoptowana do warunków polskich dla dolnego odcinka rzeki Smortawy. Dolny bieg rzeki Smortawy położony jest w pradolinie Odry wchodzący w skład projektowanego Parku Krajobrazowego „Dolina Odry II". Odcinek ten jest częściowo uregulowany z licznymi budowlami hydrotechnicznymi. Regulacja rzeki spowodowała przesuszenie terenów zalewowych. Dla badanego obszaru zidentyfikowano główne problemy oraz jego przyczyny, wartości ekologiczne i socjo-ekonomiczne oraz została przeprowadzona analiza użytkowników. Na podstawie zgromadzonych informacji sformułowano wizję i koncepcję odbudowy terenów podmokłych. Zaprezentowana metodyka pozwoli jasno oszacować wartości terenów podmokłych zgodnie z wymogami RDW oraz zapoznać się z interesami różnych użytkowników uczestniczących w odbudowie terenów podmokłych.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Hydromorfologiczna ocena cieków wodnych w krajach Unii Europejskiej jako element wspierający ocenę ekologicznego stanu rzek zgodnie z wymogami Ramowej Dyrektywy Wodnej

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2006
|
nr 4/3
Obecnie jednym z najważniejszych zadań gospodarki wodnej zgodnie z wymogami Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) jest przeciwdziałanie pogarszaniu się stanu części wód i osiągnięcia dobrego stanu wszystkich wód do końca roku 2015. Dla wód powierzchniowych „dobry stan” jest wyznaczony przez „dobry stan ekologiczny”. Stan ekologiczny zgodnie z RDW wyznaczają biologiczne elementy jakości, wspomagane przez hydromorfologiczne i fizyczno-chemiczne elementy jakości. Aby w pełni sprostać wymogom RDW do oceny jakości wód powierzchniowych należy wprowadzić ocenę hydromorfologiczną. W wielu krajach europejskich, w tym również w Polsce, wypracowano wiele metod uwzględniających zintegrowane metody oceny jakości rzek. Metody te obok komponentu biologicznego i fizykochemicznego uwzględniają strukturalne cechy wód powierzchniowych w tym m.in.: reżim hydrologiczny, ciągłość rzeki, warunki morfologiczne. W artykule zostanie przedstawione porównanie metod stosowanych w krajach Unii Europejskiej z metodami stosowanymi w Polsce w świetle zaleceń RDW i norm CEN.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zmienność maksymalnych spływów jednostkowych na obszarze Sudetów i Przedgórza Sudeckiego

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2002
|
tom 487
W pracy przeanalizowano przebieg maksymalnych spływów jednostkowych na obszarze Sudetów i Przedgórza Sudeckiego w 34 wybranych zlewniach cząstkowych. Dla wyznaczonego obszaru, metodą największej wiarygodności, obliczono w wieloleciu 1971-2000 prawdopodobieństwo przewyższenia zwyczajnej wielkiej wody letniej (WQ₅₀%) i wody stuletniej (WQ₁%). Z przeprowadzonej analizy wynika, że znacznie wyższe potencjalne zagrożenie spływami wielkich wód letnich (q₅₀%) występuje na obszarze Sudetów Zachodnich, gdzie q₅₀% wahało się od 51 do 339 dm³·s⁻¹·km⁻², niż w Sudetach Środkowych i Wschodnich (41-174 dm³·s⁻¹·km⁻²). Najwyższe wartości spływów wody (q1%) stuletniej obliczono w Sudetach Środkowych i Wschodnich, gdzie wahały się od 608 do 3166 dm³·s⁻¹·km⁻². Uzyskany związek korelacyjny (r = 0,65) pomiędzy powierzchnią zlewni (A), a przepływem WQ₁% i WQ₅₀% potwierdza, że badane zmienne na tym obszarze są współzależne.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Kompensacja negatywnego oddziaływania budowli hydrotechnicznych na ekosystemy rzeczne

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2008
|
nr 09
Kompensacja przyrodnicza rozumiana jest jako zespół działań. Działania te powinny doprowadzić do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie, wyrównania szkód dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia i zachowanie walorów krajobrazowych (art. 3 Ustawy Prawo Ochrony Środowiska). Obejmują one w szczególności roboty budowlane, roboty ziemne, rekultywacje gleby, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności. Kompensacja przyrodnicza jest szczególnie wskazana jako działanie mające na celu naprawienie wyrządzonych szkód w przypadku, gdy w związku z realizacją konkretnej inwestycji ochrona elementów przyrodniczych nie jest możliwa. Wymagany zakres kompensacji przyrodniczej w przypadku przedsięwzięć, dla których przeprowadzone było postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko określany jest decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach (art. 75 Ustawy Prawo Ochrony Środowiska). W artykule zaprezentowano przegląd działań kompensacyjnych, pozwalających na zmniejszenie negatywnego oddziaływania budowli hydrotechnicznych na ekosystem rzeczny.
6

Szkody powodziowe w dolinie Smotrawy w rejonie polderu Oława-Lipki

100%
Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Konferencje
|
1998
|
tom 21
|
nr 1
7

Ekomorfologiczna waloryzacja rzeki Widawy o zmienionym reżimie odpływu

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Tokarczyk T.
Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska
|
2004
|
tom 13
|
nr Zesz.Spec.[30]
8

Polderyzacja a ochrona przyrody w świetle zagospodarowania przestrzennego

63%
Krzeminska A., Adynkiewicz-Piragas M.
Ochrona Środowiska. Prawo i Polityka
|
2004
|
nr 1[35]
9

Zmiennosc wybranych skladowych bilansu wodnego w zlewni Widawy do profilu wodowskazowego Zbytowa

63%
Tokarczyk T., Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Monografie
|
2004
|
nr 38
97-107
10

Mała retencja w planowaniu gospodarowania wodami

63%
Tokarczyk T., Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Inżynieria Środowiska
|
2004
|
tom 13
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Propozycja wykorzystania oceny hydromorfologicznej w badaniach krajobrazowych regionu pogranicza Nysy Łużyckiej

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Lejcus I.
Problemy Ekologii Krajobrazu
|
2010
|
tom 26
12

Identyfikacja i hierarchizacja atrybutów oceny hydromorfologicznej na potrzeby monitoringu stanu ekologicznego rzek

63%
Lejcus I., Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 540
Zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną (RDW) i Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 20 sierpnia 2008 r. (Dz.U. Nr 162 poz. 1008) stan ekologiczny jednolitych części wód powierzchniowych w ciekach naturalnych klasyfikuje się na podstawie wyników oceny elementów fizykochemicznych, biologicznych i hydromorfologicznych. Ocena stanu hydromorfologicznego jest elementem wspierającym ocenę biologiczną cieków wodnych. Wody płynące, osiągające ze względu na elementy hydromorfologiczne stan ekologiczny poniżej dobrego, będą klasyfikowane jako wody złej jakości. Dlatego też bardzo ważna jest dokładna identyfikacja atrybutów hydromorfologicznych w dostosowaniu do warunków polskich. W wielu krajach Unii Europejskiej (UE) wdrażane są liczne metody oceny hydromorfologicznej. Metody te nawiązują do wymogów RDW, ale są zróżnicowane pod względem szczegółowości. Próbę ujednolicenia podjęła Europejska Komisja Normalizacyjna (CEN), której zadaniem jest opracowanie standardowej i porównywalnej oceny w nawiązaniu do wymogów RDW. W artykule podjęto próbę identyfikacji atrybutów hydromorfologicznych możliwych do oceny w warunkach polskich, na podstawie przeglądu metod stosowanych w krajach Unii Europejskiej i w Polsce oraz prac terenowych. W ramach identyfikacji atrybutów hydromorfologicznych zostały zaprezentowane atrybuty oceny dla trzech stref: koryto rzeczne, strefa przybrzeżna oraz dolina rzeczna. Ponadto zostanie przeprowadzona hierarchizacja poszczególnych atrybutów, co pozwoli na poznanie ich znaczenia i rangi w końcowej ocenie stanu hydromorfologicznego jednolitych części wód.
13

Zmienność odpływu w zlewni rolniczej antropogenicznie przekształconej

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Krzeminska A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 528
W pracy przedstawiono wynik badań odpływu ze zlewni rolniczej antropogenicznie przekształconej na przykładzie rzeki Smortawy. Ponadto scharakteryzowano w przekroju badawczym km 74 + 105 przebieg stanów wody oraz obliczono bilans wodny dla roku suchego (2003), normalnego (2005) i wilgotnego (2006).
14

Waloryzacja przyrodnicza pradoliny Odry na odcinku od Lipek do Oławy

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Krzeminska A.
Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska
|
2004
|
tom 13
|
nr Zesz.Spec.[30]
15

Response of riverine ecosystem after a flood event in the Smortawa valley

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Krzeminska A.
Journal of Water and Land Development
|
2004
|
nr 08
16

Ocena ciaglosci ekologicznej koryta rzecznego na przykladzie Nysy Luzyckiej na odcinku Porajow-Sobolice

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Lejcus I.
Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
|
2009
|
tom 03
|
nr 3
17

Wpływ inwestycji hydrotechnicznych na ekosystem rzeki Smortawy

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Drabinski A.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Melioracja
|
2001
|
nr 43
18

Ksztaltowanie sie zasobow wodnych w zlewni Widawy w wieloleciu 1991-2002

63%
Tokarczyk T., Adynkiewicz-Piragas M.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Monografie
|
2004
|
nr 35
77-84
19

Pasy brzegowe jako wazny element krajobrazu dolin rzecznych

63%
Krzeminska A., Adynkiewicz-Piragas M.
Architektura Krajobrazu. Studia i Prezentacje
|
2008
|
nr 2
21-27
20

Charakterystyka hydromorfologiczna ważniejszych cieków Parku Narodowego Gór Stołowych

63%
Adynkiewicz-Piragas M., Lejcus I.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2011
|
tom 564
W ramach badań przeprowadzonych w 2010 r. w Parku Narodowym Gór Stołowych (PNGS) oceniono stan hydromorfologiczny głównych cieków. Ocena hydromorfologiczna jest elementem wspierającym ocenę stanu ekologicznego wód, wymaganego przez Ramową Dyrektywę Wodną (RDW). Przeprowadzona ocena hydromorfologiczna (według metodyki IMGW PIB OWr) obejmowała ocenę trzech stref, tj.: koryta rzecznego, strefy przybrzeżnej i doliny cieku. Ocena hydro­morfologiczna polegała na zgromadzeniu niezbędnych danych, dotyczących wielu elementów, w tym: geometrii koryta, substratu dna, ciągłości cieku i występowania barier, struktury brzegów, typu roślinności, użytkowania doliny cieku, itp. Na pod­stawie przeprowadzonej wizji terenowej oceniono cztery cieki: Czerwoną Wodę, Pośną (Posna), Dańczówkę i Czeremnicę. Zebrane podczas monitoringu hydromorfologicznego dane, dotyczące powyższych głównych cieków Gór Stołowych wskazują, iż należą one w większości do klasy III - co pozwala określić ich stan jako umiarkowany o średnim stopniu przeobrażenia. Dodatkowo wyznaczono dla analizowanych cieków wskaźnik jakości ekolo­gicznej (WJE). Wskaźnik jakości ekologicznej obliczono ze stosunku wartości ob­serwowanej do wartości referencyjnej badanego parametru. Na podstawie WJE dokonano również oceny stopnia przeobrażenia dolin rzecznych. Przeprowadzona analiza zmienności WJE dla analizowanych cieków zlokalizowanych w PNGS poz­woliła na ocenę stanu przeobrażenia dolin rzecznych w stosunku do stanu referen­cyjnego (potencjalnego). Badany obszar charakteryzuje się małym stopniem prze­obrażenia (WJE = 0,67). Przeprowadzona ocena stanu hydromorfologicznego wraz z oceną WJE poz­woliła na określenie stopnia przeobrażenia cieków PNGS oraz ocenę natężenia antropopresji. Stworzone materiały przeglądowe w postaci map stworzyły podstawę do dalszych działań planistycznych i naprawczych, szczególnie dla odcinków rzek ze stanem hydromorfologicznym umiarkowanym i złym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.