Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 95

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań nad wybranymi zbiorowiskami łąk łęgowych występujących w dolinie Wisły na odcinku między Toruniem i Świeciem. W całym regionie obserwuje się silną antropopresję na trwale użytki zielone, która objawia się zmianami w stosunkach wodnych, obszarowych i socjologicznych zbiorowisk. Zjawiska popławiania zostały prawie całkowicie zahamowane. Dobrze wykształcone fitocenozy związku Phragmilion, Magnocaricion, czy też wilgotniejsze odmiany związku Arrheualherion, nie tylko zmniejszyły się pod względem obszarowym ale jeszcze ulegają zmianom wewnętrznym. Zaznacza się sukcesja w kierunku mezofilnych zbiorowisk ze związku Arrheualherion, w których na obecnym etapie w znaczących ilościach występuje Poa pratensis.
W latach 1999–2001 prowadzono badania nad wpływem odmian koniczyny białej: Arta i Rawo na plonowanie i jakość runi trawiasto-motylkowatej nawożonej wyłącznie mineralnymi formami PK i NPK oraz nawozami mineralnymi NPK uzupełnionymi obornikiem. Mieszanki te porównywano do runi trawiastej. Na płytkich i silnie zmineralizowanych glebach organogenicznych czynnikiem ograniczającym rozwój obu odmian koniczyny białej był niedobór opadów. W korzystnych warunkach wilgotnościowych udział koniczyn w runi przekroczył ich procentowy udział w mieszance siewnej. Mieszanka z odmianą Arta nawożona wyłącznie fosforem i potasem plonowała o 0,65, a z odmianą Rawo o 0,89 t·ha-1 lepiej niż mieszanki trawiaste. Mieszanki trawiasto-koniczynowe i trawiasta, nawożone dodatkowo saletrą amonową (120 kg N×ha-1) i saletrą uzupełnioną obornikiem (razem również 120 kg N·ha-1), plonowały istotnie lepiej od nawożonych fosforem i potasem. Pod wpływem obornika, ruń trawiasta, w której pojawiła się samorzutnie koniczyna biała plonowała nieco lepiej niż mieszanka z odmianą Arta. Średnia ważona zawartość białka ogółem w runi trawiasto-koniczynowej nawożonej fosforem i potasem różniła się nieznacznie i wyniosła 194 g×kg-1 w mie­szance z odmianą Rawo oraz 201 g×kg-1 w mieszance z odmianą Arta. Mieszanka z odmianą Rawo zapewniała jednak przy wszystkich rodzajach nawożenia wyższe plony białka ogółem. Większy udział koniczyny w runi, jak i nieco wyższe plony wskazują, iż w badanych warunkach glebowych i klimatycznych w mieszankach powinna być stosowana odmiana Rawo.
Koniczyna biała w mieszankach z życicą trwałą dostarczała około 240-250 kg azotu na hektar przy braku nawożenia azotowego i 190-220 kg przy nawożeniu azotowym dawką 120 kg/ha, natomiast w siewach jednogatunkowych w zakresie wszystkich poziomów nawożenia od około 360 do 410 kg tego składnika na hektar. Uwzględniając ilość koniczyny białej w mieszankach nie nawożonych, 1% tego gatunku wnosił na hektar od 4,1 do 4,8 kg azotu a przy nawożeniu 120 kg N/ha - od 5,6 do 6,1 kg azotu na hektar. W jednogatunkowych zasiewach koniczyny białej wiązanie azotu przy wszystkich poziomach nawożenia było wyrównane i wynosiło od 5,1 do 5,9 kg azotu na hektar.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.