Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 55

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Herba Polonica
|
2000
|
tom 46
|
nr 2
86-92
Zbadano wrażliwość 294 szczepów bakterii beztlenowych wyodrębnionych z materiałów pobranych od 65 pacjentów z zakażeniami w obrębie jamy ustnej, górnych i dolnych dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, skóry i tkanki podskórnej. Wrażliwość drobnoustrojów beztlenowych na alkoholowy wyciąg z kwiatów rumianku (Eukamillat) przeprowadzono metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze Brucella z dodatkiem 5% odwłóknionej krwi baraniej. Inoculum zawierało 105-106 żywych bakterii w 1 ml. Inkubację prowadzono w anaerostatach w atmosferze 10% C02, 10% H2 i 80% N2 w obecności katalizatora palladowego i wskaźnika warunków beztlenowych, w temperaturze 37°C przez 48 godzin. Następnie określano najmniejsze stężenie preparatu (MIC) w mg/ml, które hamowało wzrost badanych bakterii beztlenowych. Wyniki badań wskazują, że najbardziej wrażliwe na alkoholowy wyciąg z kwiatów rumianku były szczepy Gram-ujemnych bakterii z rodzaju Fusobacterium (55%), Prevotella (54%) i Veillo- nella (60%), a z Gram-dodatnich Propionibacterium (89%), Actinomyces (84%), Peptococcus (86%) i Peptostreptococcus (70%) (zakres MIC <0,4-6,4 mg/ml). Najmniej wrażliwe okazały się szczepy beztlenowych laseczek. Wszystkie badane szczepy z rodzaju Clostridium były wrażliwe na preparat w zakresie MIC >12,8 mg/ml.
Herba Polonica
|
1999
|
tom 45
|
nr 1
27-32
Zbadano 399 szczepów bakterii beztlenowych wyizolowanych z materiałów pobranych od 124 pacjentów z zakażeniami jamy ustnej (56), dróg oddechowych (30) i jamy brzusznej (38). Badanie wrażliwości (MIC) drobnoustrojów beztlenowych na alkoholowy wyciąg z czosnku przeprowadzono metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze Brucella z dodatkiem 5% krwi baraniej. Jako inoculum użyto 48-godzinnych hodowli zawierających 105-106 żywych bakteriiw 1 ml. Inkubację prowadzono w 37°C przez 48 godzin w anaerostatach zawierających mieszaniną 10% C02, 10% H2 i 80% N2, w obecności katalizatora palladowego i wskaźnika warunków beztlenowych. Za MIC uznano takie stężenie wyciągu przy którym nie było wzrostu bakterii. Wyniki badań wskazują, że szczepy Gram-ujemnych pałeczek grupy B.fragilis, (B.fragilis, B. distasonis, B. thetaiotaomicron, B. ovatus, B. vulgatus) (68%), Bacteroides spp. (58%) i Gram-do- datnich bakterii beztlenowych rodzaju Clostridium (85%) i Actinomyces (67%) były wrażliwe na stosunkowo niskie stężenia badanego wyciągu z czosnku. Wartości MIC dla tych szczepów wynosiły od < 0,05 do 0,8 mg/ml. Mniejszą wrażliwość na alkoholowy wyciąg z czosnku wykazały szczepy Fusobacterium spp. (41%), Porphyromonas spp. (40%), Veillonella spp. (40%) i Prevotella spp. (35%). Najmniejszą wrażliwość wykazały szczepy z rodzaju Eubacterium. MIC dla 8 spośród 10 szczepów wynosiło 1,6 mg/ml.
Herba Polonica
|
1999
|
tom 45
|
nr 4
362-367
Zbadano 492 szczepy bakterii beztlenowych wyizolowanych z materiałów pobranych od chorych z zakażeniem jamy ustnej, dróg oddechowych i jamy brzusznej. Badanie wrażliwości (MIC) drobnoustrojów beztlenowych na wyciąg alkoholowy z kwiatów rumianku przeprowadzono metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze Brucella z dodatkiem 5% krwi baraniej. Inkubację prowadzono w temp. 37°C w anaerostatach zawierających 10% C02, 10 H2 i 80% N2, w obecności katalizatora palladowego i wskaźnika Eh przez 48 godzin. Za MIC uznano takie stężenie Azulanu przy którym wzrost bakterii beztlenowych był zahamowany. Otrzymane wyniki badań wskazują, że najbardziej wrażliwe na wyciąg alkoholowy z kwiatów rumianku były szczepy bakteroidów (60%), Bilophila sp. (73%), Fusobacterium spp. (49%) oraz Gram-dodatnie pałeczki z rodzaju Actinomyces (53%) i Eubacterium (50%) MIC w zakresie ≤ 0,1-0,8 mg/ml. Mniejszą wrażliwość na Azulan wykazały szczepy Porphyromonas spp. (47%) i Peptostreptococcns spp. (39%). Najbardziej oporne na badany wyciąg były szczepy Gram-ujemnych ziarniaków z rodzaju Veillonella. Dla ponad połowy (56%) tych szczepów stężenia hamujące wzrost wynosiły ≥ 6,4 mg/ml. Wyniki wskazują na znaczną aktywność wyciągu alkoholowego z kwiatów rumianku wobec wszystkich grup badanych bakterii beztlenowych wyizolowanych od chorych.
Numerous fibrous elements known as the Willis chords are situated in the light ofthe superior sagittal sinus. The paper is aimed at a comparative evaluation of the appearance of the Willis chords appearing in the superior sagittal sinus during various periods of human life and a determination of their role. The material comprises 200 brains at the foetal period as well as 200 adult and senile brains. The experimental methods include injection methods, infrared light, the Pickworth method and computer image analysis. During adulthood, various elements such as valvulae, divisions, plates, beams and arachnoidal granulation are situated in the light of superior sagittal sinus. The number of arachnoidal granulations increases continuously due to age, new ones appearing close to those already in existence and old granulation spreading. The superior sagittal sinus contains numerous valvulae similar to the feedback flaps typical for hydraulic systems. Divisions act as orifices which lead to a fall in pressure and induce blood into the sinus. Large differences between the cross-sections of meningeal veins and bridge veins were noticed, which resembles the structure of ejector. The blood flow in the bridge veins ending at the superior sagittal sinus is controlled by the valvulae and their geometrical form changes according to age. Conclusion: the Willis chords situated in the superior sagittal sinus may control the circulation. Their number grows with age and their morphology changes.
The aim of our study was to elaborate a scheme for the development of the particular elements of the lumbar vertebral column in the foetal period based on metrological data analysis. 30 human foetuses between 31 and 183 mm C-R length were examined. The whole vertebral column and lumbar segment length, intervertebral spaces and structural elements of each vertebra were measured. Statistical analysis was carried out of the data obtained. The development of the lumbar vertebral column during the foetal period is ongoing, although not in a proportional way. The percentage participation of the lumbar segment in the length of the whole vertebral column increased from 17.5 to 22%. The most intensive development of the particular elements resulted from the period between 60–170 mm. The intensive transversal growth of each vertebra began after 60 mm while the axial growth began after 110 mm CRL. The percentage participation of a single lumbar vertebra in the length of the whole lumbar segment decreased by approx. 5%. The largest contribution to the ossification centres was made in the areas of neural arches L1. Each structural element and the diameter of each lumbar vertebra is characterised by specific growth dynamics.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.